Το ημερολόγιο του μίσους

Αγαπημένο μου ημερολόγιο.. 
Μισώ.. 
 
Μισώ να ζώ και να υπάρχω μακριά του. 
Μισώ κάθε μου κύτταρο που αναπαράγεται μέσα μου, δίχως εκείνον πλάι μου. 
Μισώ τις όμορφες μέρες, τον ήλιο την θάλασσα, την καρδιά μου που χτυπάει σαν μαγεμένη. 
 
Μισώ να αγαπώ την παλιά εκδοχή του εαυτού μου. 
Τότε που του ανήκα και μου έμοιαζε, τότε που εγώ ήμουν εκείνος και εκείνος εγώ. 
 
Αγαπημένο μου ημερολόγιο.. 
Ζηλεύω.. 
 
Ζηλεύω το παλτό που φοράει.. 
Που τον ζεσταίνει. 
Το πουκάμισο που ακουμπάει κατά σάρκα στο δέρμα του. 
 
Ζηλεύω τις πληγές που κουβαλάει πάνω του και δεν μπορώ να χαϊδέψω. 
Την γραβάτα που αγκαλιάζει τον λαιμό του στα λακκάκια που φιλούσα.
 
Ζηλεύω το σεντόνι που αγκαλιάζει το κορμί του την ώρα που κοιμάται. 
Την σκέψη του που δεν με περιέχει πιά. 
 
Αγαπημένο μου ημερολόγιο.. 
Χάνομαι.. 
Δεν ζώ και από συνήθεια αναπνέω. 
Δεν μου έμεινε πάρα να γυρίσω από την άλλη μεριά το όπλο.
 
Τίποτα δεν είναι εκεί να με περιμένει. 
Αυτός δεν είναι εκεί. 
Αυτός ήταν ” Τα πάντα μου” . 
Έχω παραλογιστει από τον πόνο και δεν με αναγνωρίζω.
Κάθε πρωί αντικρίζω μια ξένη στον καθρέφτη μου που γελάει ειρωνικά. 
 
Αγαπημένο μου ημερολόγιο.. 
Υποκρίνομαι..
 
Υποκρίνονομαι οτι υπάρχω σε έναν κόσμο μακρυά του. 
Ξεγελάω τα μάτια μου να μένουνε ανοιχτά.. 
Χωρίς να τον αντικρίζω. 
Υποκρίνονται και τα δάχτυλα μου οτι είναι ζωντανά, μα γερνάνε άδεια χώρια του. 
 
Αγαπημένο μου ημερολόγιο.. 
Πεθαίνω.. 
Δεν θα τα βάλω όμως με τον θάνατο.
Δεν μπορεί κανένα κακό να μου κάνει πιά αυτός. 
Εκείνος που αγαπώ με σκότωσε. 
 
Μπέττυ Κούτσιου
 

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *