Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης

Το βράδυ το κλειδί πίσω από την πόρτα. Μην πληγώσω και μην πληγωθώ. Μη μάθω πώς είναι εγωισμό να χάνεις. Ασφάλεια σε τοίχους τέσσερις. Δωμάτιο αδειανό. Τα κεκτημένα μου θωρώ και απορώ: Άνθρωπος είμαι εγώ  ή κάτι άλλο; Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης

Τα σύμπαντα και τα αστέρια, σε πήραν από τα χέρια μου. Έπεφτε η αυλαία μας, κι ό,τι ήταν δεδομένο, το αγκάλιασε η νύχτα.   Έπλεκε η Κλωθώ, παρόν – απόν και ξένο. Η Λάχεσις μάς όριζε σκηνές ερωτικές.   Ερχόταν, όμως, η Άτροπος, η σκύλα, μας έκοβε το νήμα, λίγο […]

Θα γεύομαι τα κρίματα των ξένων στο κορμί σου. Θα επιμένω, όμως, μαζί σου για άλλη μια νύχτα.   Θα προσπαθώ να αδιαφορώ για ό,τι έχεις κάνει, δε με πειράζει, καθόλου δε με νοιάζει. Γιατί θα προσπαθώ να τα ξεχάσω, δε θέλω να σε χάσω, άλλη μια μέρα.   Μου […]

  Εαρινή μου κάθαρση, φιλί στο μάγουλο και μάγουλο στο στήθος.   Θερμοκρασία δωματίου πιάνω, τα χείλη σου δε φτάνω.   Για λίγο ήρθες να με δεις, κρυφά φιλιά να δώσεις. Το θύμα σου να κάνεις να ενδώσει.   Κοντά σε νιώθω, απόσταση ερωτική ταιριάζει σε μεταμεσονύχτια φυγή.   Φοβάσαι […]

Πού απόψε κατοικείς; Σε ποια αγκαλιά θα αφεθείς; Κι αν λίγο με θυμηθείς, θα είμαι ευτυχής που οι σκέψεις μας ενώθηκαν για τόσο δα.   Στειρότητα συναισθηματική κρεβάτι αδειανό. Πώς από το κενό περνάς στο καινό;   Διαρρήδην, ενώ με άλλους πια πλαγιάζεις, το σε αγαπώ μου ξεθωριάζει για εσένα. […]

Σιωπή στα χείλη σου. Πονώ. Δακρύζω  και τα δάκρυα  βαφτίζονται με το όνομά σου.   Ξέρω τι θα ακολουθήσει. Ο κόσμος γύρω μου θα σβήσει. Στην πόλη θα ακούω παντού το όνομά σου.   Η πόλη είναι δικιά σου. Ο έρωτας εάλω. Και σε κρεβάτι άλλο, τα δάκρυα να γεννάς. […]

Απόψε λέω να με διαλύσεις ολοκληρωτικά να με καταλύσεις.  Αφού δεν είσαι εδώ ποιο μονοπάτι να διαβώ; Τη θεϊκή μου έκπτωση να ολοκληρώσεις.   Μια συνουσία υπαρξιακή θανάτου μελωδία η απουσία σου.   Εν απουσία σου σφοδρώς σε ερωτεύομαι στο σύμπαν παραδίνομαι και αυτοκαταστρέφομαι.   Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης Ιωάννης Χρυσόστομος […]

Θα προσπαθώ να εγκλιματιστώ στην αγκαλιά σου και θα κάνω ένα έγκλημα: δε θα μπορώ ποτέ να  από τα μεγάλα σφάλματά μου.   Ναι, είσαι ένα σφάλμα. Είσαι ένα σφάλμα και το επαναλαμβάνω δυο και τρεις και τέσσερις φορές για να το ακούσω πρώτα εγώ, για να μπορέσω να ακούσω […]

Νωχελική αγάπη δάκρυ στη νιοστή. Πόνος στη νιοστή.   Αγάπη αντικριστά με μη αγάπη. Ναι, αυτό το αρνητικό σύμβολο των Μαθηματικών, καταλήγει σε άρνηση. Αρνητικότητα. Μείον, ρε παιδί μου.   Αναγωγή στη μονάδα ξανά. Αναγωγή στον πόνο. Αγάπη νωχελική, ουδέτερο στοιχείο, πόνος άπειρος.   Γιατί; Γιατί πρέπει στον έρωτα να […]

Σφίγγεται η καρδιά στο πρώτο μη δοθέν φιλί. Σφίγγεται και καρτερεί.   Και η αγκαλιά, άδεια τα βράδια στα μεταμεσονύχτια σκοτάδια.   Πώς θα ειπωθεί το “Σ’ αγαπώ”, αν επιλέγεις τη σιωπή; Έρωτας συστημένος κι ανεπίδοτος. Δίχως υστερόγραφο.    Ιωάννης Παπουδάρης Χρυσόστομος Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης

Μια ιδιωτική σιωπή σε ένα κρεβάτι επάνω. Μυστικά πολλά και κρατημένα για μια άλλη ζωή.   Κάποτε μαζί ίσως υπάρξουμε και κάθε σύμβαση ταράξουμε.   Προς το παρόν, ας απολαύσουμε στο έπακρο κράμα φόβου και πόνου τρυφερού, ιδιωτική ερωτική σιωπή.    Εσύ κι εγώ κουβάρια πεταμένα, χαμένα μου, καμένα μου […]

Και θα φεύγουμε απ’το λιμάνι με ένα βάρος στην καρδιά. Αυτά που δεν ειπώθηκαν ποτέ θα κουβαλάμε, μονάχα λόγια που μας πλήγωναν πολύ.   Εσύ κι εγώ σε ρόλους δεύτερους, θα προσπαθούμε έρωτα να βρούμε, μήπως και λίγο αρνηθούμε ό,τι δεν είπαμε ποτέ.   Τα λάθη μας δεν ήταν λάθη, […]

Στη Θεσσαλονίκη θα σε ψάχνω, σε στενά μας γνώριμα τα φιλιά μας θα αναβιώνω.   Και θα χάνομαι σε αγκαλιές σκοτεινές, εφήμερες. Με μια ανάγκη να σε ξεχάσω.   Θα κοιτούν το μονόγραμμά σου στο σώμα μου, δίπλα στην καρδιά μου και θα απορούν μαζί μου.   Δεν ξέρουν, όμως, […]

Θα συντελείται ο έρωτάς μας σε χρόνο πια παροδικό μονομερώς και αδιαλείπτως νοσηρός.   Φιλί απλό και ένα, ψυχρό και υποκριτικό.   Θα κρύβω μέσα μου ρήματα σε έγκλιση προστακτική και θα υποτάσσομαι στον πόνο που μου δημιουργώ.   Θα πασχίζω να σε φιλήσω και θα υπάρχω εφήμερα ελλείψει έρωτα. […]

Κι αν σου γράφω πια από συνήθεια προσπαθώ συνέχεια μες στη μνήμη να σε νιώσω, δε θα ήθελα να σε ξεχάσω, δε θα ήθελα να σε ατιμάσω.    Προσεγμένες είναι οι λέξεις για εσένα, προσπαθώ με μια ιερότητα να σε φροντίσω, από έρωτα να καθαρίσω, έως ότου φτάσω λίγο πριν […]

To όνομά σου άξιο για ποιήματα πολλά. Έχω τα γραπτά μου για πατήματα, τα δικά σου βήματα να μην ξανάβρω. Ψιθυρίζω το όνομά σου καθώς γράφω για εσένα, πολλοστή φορά που είμαι στα χαμένα για εσένα. Τις λεξούλες πως ταιριάζω το όνομά σου αναστενάζω πολλοστή φορά, στο λέω, είναι σήμα […]

Δίπλα στη θάλασσα  σε αγκάλιασα για λίγο, προσπαθώντας με τις λέξεις να σου πω αυτό που νιώθω.   Στον έρωτα αποφάσισε η ζωή το όνομά σου να χαρίσει, κανείς μας πραγματικά δε θα ζήσει μετά από έναν τέτοιο όλεθρο.   Τον εαυτό μου από σύμμαχο  έκανα εχθρό, τον πρόδωσα για […]

Απόψε θα σε θυμηθώ συνειδητά, θα πλέξω τα σενάριά μου. Θα διώξω κάθε τι που σε σκιάζει, ιδεατό κορμί και έρωτας στην πλάση.  Και θα θυμάμαι πάντα για σένα, έρωτας δίχως το εγώ δεν είναι έρωτας. Κι αν σε ψάχνω σε απομιμήσεις, σε ψεύτικες μου θύμησες, να ξέρεις πως ολάκερη […]

Αβίαστα μιλάς, λες και δεν έγινε κάτι σπουδαίο. Τον έρωτά μου σου μαρτύρησα  και μαρτυρώ χρόνια πολλά,  γενέθλια ειρωνικά θα έπρεπε να υπάρχουν για τις απορρίψεις τις ερωτικές  που βιάζουν τον ανθρώπινο πυρήνα.   Κι αν μιλώ για εσένα μετά από τόσο καιρό, αδύναμο και κολλημένο με καλούν. Δεν ξέρουν […]

Αγάπη μου, μη φανερώσεις το πόσο με αγαπάς. Κράτησέ το για απόθεμα, εκεί που θα πας. Εκεί να δείξεις όλη σου τη δύναμη την αντοχή σου, τα συναισθήματα κι εμένα άσε με να υπάρξω με τα ψίχουλα, να βρίσκω μικρά πατήματα για να σε σκέφτομαι. Αγάπη μου, οι πρώτοι ρόλοι […]

Έρωτα θα νοικιάσεις, αν σε άλλη αγκαλιά πλαγιάσεις. Θα ναι τα αποτυπώματά μου, στον κορμί σου εντυπωμένα. Αν σε ρωτήσει για τα σημάδια σου, πες πως είναι η ιστορία σου. Αν ντραπείς για εμένα, και δε μιλήσεις, ευτυχώς, δε θα το μάθω. Χτυπάει η πόρτα μου, μπήκε ένα κορμί προς […]

Τα αδιάφορά μου βράδια μου γεμίζουν με την σκέψη σου. Και ξέρεις, η μία σκέψη φέρνει την άλλη και καταλήγω να σε ερωτεύομαι. Όχι λέω να μη σε ξεχάσω. Λέω να σε θυμάμαι μέχρι να κλείσω τα μάτια μου και… λίγο πριν τα κλείσω θα σκέφτομαι ό,τι δεν είχα ποτέ. […]

Θα καταριέμαι το όνομά σου όταν το ακούω τυχαία. Θα με πονάει μονάχα η θύμηση της μορφής σου πλάι μου, όταν μύριζα το βαρύ άρωμά σου. Θα ξυπνάω με μια επιθυμία να σε έχω δίπλα στο κρεβάτι ώστε να σε κοιτάω τα πρωινά που θα φεύγω για τη δουλειά. Θα […]

Δώσε λίγη αλήθεια με τα χείλη σου. Με τσιγάρο και με χόρτο, δεν περνάς. Φίλα με κρυφά, δίχως αγκαλιά. Μου αρκεί το λίγο που μου δίνεις. Δεν κοιμάμαι, χάπια υπνωτικά, ασθενώ και σε εσένα όλο καταλήγω. Φίλα με τώρα που ο Θεός δε με κοιτά, με εγκατέλειψε όταν έμπλεξα μαζί […]

Σε φιλώ στη σιωπή, έρωτας στη στιγμή. Κάθε δάκρυ δικό μου σου ανήκει, να ξέρεις. Θα στο πω μέχρι να το μάθεις, με πονά που στο πρόσωπό σου γνώρισα τον πιο απρόσωπο έρωτα. Κι αν φιλιόμαστε τώρα, μη φοβάσαι, θα σου δώσω εγώ τα ρούχα σου για να φύγεις. Και […]