17 Οκτωβρίου 2018
Share

Στων αγγέλων τα μπουζούκια

Post Views: 7

Από τι θα εξαρτηθεί δηλαδή όταν θα έρθει η ώρα να ανέβω αυτήν την σκάλα αν θα πάω στην κόλαση ή στον παράδεισο;
Από την ζωή που μόλις θα εγκαταλείπω;
Ποιος θα το κρίνει αυτό οι ενάρετοι που κυκλοφορούν δίπλα μου σήμερα;
Ας γελάσω…
Γιατί δεν βλέπω να είναι και πολύ καλύτεροι από μένα.
Ο Άγιος Πέτρος είναι μάγκας και ξέρω ότι θα με αφήσει να αποφασίσω μόνη μου που θα θελήσω να πάω.
Σε όλη την διαδρομή φαντάζομαι θα με φάνε οι σκέψεις και θα είμαι αναποφάσιστη αν και από τώρα ξέρω που θα ήθελα να είμαι.
Πάντως αν είναι αλήθεια όλα αυτά που φημολογούνται για τον παράδεισο όντως προτιμώ την κόλαση.
Δεν μου αρέσουν τα μίζερα πράγματα και μισώ τους κανόνες οπότε στον παράδεισο θα περνάω βαρετά.
Εγώ θέλω βαβούρα ρε παιδί μου κίνηση πήγαινε έλα, επισκέψεις από παλιούς γνώριμους που θα συναντήσω εκεί μετά από τόσα χρόνια ξανά.
Θα έχουμε πολλά να πούμε και έχουμε να ρίξουμε τρικούβερτα γλέντια που θα ανταμώσουμε ξανά.
Θα τους πάρω και θα πάμε στων Αγγέλων τα μπουζούκια να ακούσουμε τον Διονυσίου τον Καζαντζίδη την Σακελλαρίου και όλους αυτούς που μας κάνανε κάποτε να γλεντάμε αληθινά και τώρα τους ακούμε με νοσταλγία.
Που να βγουν τώρα τέτοια μεγαθήρια σαν και εκείνους;
Θα το κάψουμε το μαγαζί. Εξάλλου στην κόλαση θα είμαστε δεν θα έχουμε φόβο για νέες αναζωπυρώσεις πυρκαγιών.
Φωτιά θα είμαστε από μόνοι μας.
Και να σας πω και κάτι βρε παιδιά;
Στο παράδεισο δε λέω θα έχω τα αγγελάκια να μου κάνουν αέρα, θα μου κάνουν όλα μου τα χατίρια θα με εξυπηρετούν σε ότι χρειάζομαι, να με κακομαθαίνουν αλλά από διασκέδαση και χαρούμενες μέρες ξενέρωτα τα βλέπω τα πράγματα εκεί.
Είμαι θυμωμένη πολύ και με αυτούς που φύγανε.
Δεν γύρισε και κανένας τους πίσω να μας πει πως είναι στην κόλαση και πως στο παράδεισο να ξέρω ρε παιδί μου κατά που θα τραβήξω.
Κόλαση ρε παιδί μου ψηφίζω ποιος δεν περνάει καλά εκεί;
Ακόμα και εδώ στην γη όταν βγαίνουμε αλάβωτοι από μια κόλαση γινόμαστε πιο δυνατοί και επαναστάτες.
Κόλαση ραντεβού λοιπόν παιδιά για να γουστάρουμε και για να περάσουμε εκεί καλά και να ζήσουμε αυτά που στερηθήκαμε στα εγκόσμια.
Χωρίς πρέπει και μη.
Χωρίς κακίες.
Χωρίς ξινούς γύρω μας να μας ξενερώνουν.
Γιατί εμείς κολασμένοι γουστάρουμε να είμαστε και στην άλλη ζωή.
Ο παράδεισος ανήκει σε εσάς τους ενάρετους. Σας τον χαρίζουμε να κάνετε τα ίδια υπόγεια τεχνάσματα σας τραβώντας για την μακαρία οδό.

Ιωάννα Δαμηλάτη

Post Views: 7

About Ιωάννα Δαμηλάτη

Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου

Μπορεί επίσης να σας αρέσει