Εγώ, Βράχος, να ακουμπάς απάνω μου το βάρος της ψυχής σου. Να το σηκώνω με τους μικρούς μου ώμους και να καυχιέμαι πώς στάλα δεν πονάω. Να σου χαρίζω ανάσες. Να παίρνεις δύναμη ξανά, να συνεχίζεις. Εγώ, Ξεροτόπι, να ρουφάω λαίμαργα τα δάκρυα σου. Να φροντίζω να βλαστίσουν και […]