Μη σε τρομάζει η σκοτεινή και όμορφη γυναίκα, μέσα της είναι ζεστή και τρυφερή. Απόμακρη μοιάζει και παγωμένη από το φορτίο που κουβαλά η ψυχής της. Θωρακισμένη η είσοδος για την καρδιά της, γιατί κάποιοι της ξέσκισαν τη σάρκα. Φρόντισαν ό,τι ρέει μέσα της να παγώσει και την κρυστάλλινη ψυχή […]
Daily Archives: 5 Οκτωβρίου 2019
Κοιμούνται άραγε οι επιθυμίες; Νομίζω πως ναι. Σ’ έναν ύπνο βαθύ -σχεδόν σε λήθαργο – οι πιο βαθιές επιθυμίες μετατρέπονται σε μυστικά, κρυμμένα σε αζήτητες κρύπτες της ψυχής. Σ’ ένα τέτοιο όνειρο βρέθηκα να σου μιλώ. Στις άκρες των ματιών σου κρεμάστηκε η καρδιά μου. Λαχτάρας προσμονή οι ώρες των […]
Είμαι ανυπόμονος άνθρωπος. Η υπομονή δεν ήταν ποτέ η αρετή μου. Βιάζομαι να βρω τους ρυθμούς μου. Τρέχω να ανεξαρτητοποιηθώ, να πετύχω τους σκοπούς μου, λες και στο τέλος της γραμμής με περιμένει χειροκρότημα κι ανθοστόλιστο βραβείο. Λες κι η ταχύτητα θα μου χαρίσει ζωή. Μα τρέχοντας να προλάβω τον […]
Ύστερα από κάθε μου επιστροφή, από κάποιο ταξίδι συνηθίζω να μονολογώ το εξής: “Καλά τα ταξίδια αλλά σαν τις επιστροφές δεν έχει”. Είναι πια μότο μου. Το είχα γράψει κάποτε σε ένα κείμενο και από τότε μου έμεινε. Και το πιστεύω! Σαν το σπίτι σου τίποτα. Όσο και να τριγυρνάς […]
Να λυπάται κανείς τον εαυτό του αν παραμένει σε μια σχέση που δεν τον γεμίζει. Όταν μένει σε κάτι που έχει “πεθάνει” εδώ και καιρό. Όταν το μαύρο αντικαθιστά το λευκό. Όταν κοιτά το ρολόι και παρακαλάει να ξημερώσει, να βρεθεί με τους συναδέλφους του. Όταν η δουλειά του δείχνει […]