Μισώ το χρόνο τον αμείλικτο! Αυτόν που κάπως κάπου κάποτε, σε μια καταποντισμένη πια του μηδενός ρωγμή, δίχως φρένα ξεκίνησε μια τρελή, προς την αιωνιότητα, πορεία κι έκτοτε ό,τι βρει στο πέρασμά του το σαρώνει. Μισώ το χρόνο, γιατί μας πέταξε όπου γούσταρε αυτός! Γιατί πίσω δεν κοιτά ποτέ […]