Χωρίς εσένα είμαι σαν εκείνα τα ποιήματα. Τα άγραφτα, τα ανέμπνευστα, τα ημιτελή. Ένας μισοτελειωμένος στίχος ολάκερη μου η ύπαρξη. Μια ασταθής νότα μουσικής, η ζωή μου. Χωρίς εσένα μοιάζω με κάτι σμιλευμένες πέτρες. Από τη θάλασσα, από τον άνεμο, από το χάος. Χωρίς γωνίες, ολοστρόγγυλες και ανιαρές, σαν μια […]