Είμαι μια κινούμενη πληγείσα ζώνη που πάνω της είναι χαραγμένες όλες οι καταστροφές. Ερείπια παντού, μισογκρεμισμένα τείχη και ερημιές, να θυμίζουν ένα φιάσκο που με πάθος υποστήριζα και πίστεψα. Στα σοκάκια της δεν κυκλοφορεί ψυχή, μόνο τα μισοσβησμένα πια χνάρια από τις λασπωμένες αρβύλες που κάποτε ποδοπάτησαν κάποιοι βέβηλοι κατακτητές. […]
Daily Archives: 31 Οκτωβρίου 2020
6 posts
Ο Αλέξης και η Ελπίδα ζούσαν στην ίδια πόλη αλλά δε γνώριζαν ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Ο καθένας τους αντιμετώπιζε καθημερινά τα ίδια ζητήματα που προκύπτουν από τη διαβίωση σε μια κλειστή κοινωνία, τις μειωμένες ευκαιρίες. Ένα από τα σημαντικά μειονεκτήματα της επαρχίας είναι ο περιορισμός είτε στη […]
Φοβάσαι. Την αβάσταχτη ιδέα της ανακοίνωσης, πως χάνεις την εργασία σου. Την άγρια διαπίστωση, ότι το πορτοφόλι σου δεν έχει πλέον χρήματα. Το περίεργο συναίσθημα, της διαδήλωσης για τα αυτονόητα αιτήματά σου. Τα βασανιστικά λεπτά της αναμονής, πριν τ’ αποτελέσματα συγκεκριμένων εξετάσεων για την υγεία σου. Τις ατελείωτες νύχτες, με […]
Και όλο έψαχνα και έψαχνα το άλλο μου μισό. Και όλο έσκαγαν δεξιά και αριστερά κάποιες περιπτώσεις, που δεν άξιζε ο χρόνος που σπαταλούσα μαζί τους. Μα βρέθηκε και ένας άνθρωπος ξεχωριστός, που ήθελε να με γνωρίσει καλύτερα. Και ‘γω η ανόητη, του άνοιξα την ψυχή μου. Του είπα τα […]
Η μοναξιά τρύπωσε εντός μου. Η ψυχρή της αγκαλιά παγώνει τα σωθικά μου. Νόμιζα πως οι αγκαλιές ζεσταίνουν την ψυχή. Κάτι μου ξέφυγε μάλλον στην πορεία. Νιώθω ολομόναχη απόψε. Σαν στον κόσμο τούτο, να μην έχω μια ψυχή δική μου. Έναν ώμο να γείρω και να αποκοιμηθώ. Μια αγκαλιά να […]
Έρχεται η στιγμή που ο καθένας από εμάς εκτελεί τη ζωή του εν ψυχρώ με μια λάθος απόφαση. Της βάζουμε το πιστόλι στον κρόταφο και πυροβολούμε. Δεν πετάγονται αμέσως τα αίματα, δεν πεθαίνει επί τόπου. Ψυχοραγεί στην πορεία των χρόνων. Χάνει παλμούς μέρα τη μέρα, συρρικνώνεται και μαραίνεται, σιγολιώνει και […]