20 Νοεμβρίου 2020
Share

Όλα είναι μέρος της ζωής μας

Post Views: 5

Πεπρωμένο, γραφτό, κισμέτ ή μοίρα; Πώς αποκαλούμε αυτά που, ενώ προσπαθούμε να αποφύγουμε, μας συμβαίνουν, είτε είναι πρόσωπα που συναντάμε, ή καταστάσεις που ζούμε; Πράγματα ανεξήγητα; Αντιθέτως. Όλα έχουν κάποιο λόγο που συμβαίνουν. Οι άνθρωποι που έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας, είτε μας δίνουν αγάπη και χαρά, είτε πίκρα και απογοήτευση, μας γεμίζουν με εφόδια, εμπειρίες. Γινόμαστε καλύτεροι, συνήθως, άνθρωποι, ωριμάζουμε, σφυρηλατούμε πνεύμα και ψυχή. Ακόμα και να μας πληγώνει κάποιος υπάρχει ένας βαθύτερος σκοπός. Να γίνουμε δυνατοί για να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πλευρά της ζωής, να ενδυναμωθούμε ως προσωπικότητες! Ουδέν κακόν αμιγές καλού, έλεγαν οι πρόγονοί μας. Από κάτι δηλαδή κακό που μπορεί να μας τύχει, κάτι καλό θα προκύψει στο τέλος.

Ας μη γινόμαστε λοιπόν μίζεροι και γκρινιάρηδες για τις δυσκολίες και τους «αλήτες» που βρέθηκαν στο δρόμο μας. Ας κοιτάξουμε βαθύτερα. Να δούμε μέσα μας τι αποκομίσαμε από την επαφή μαζί τους. Σίγουρα κάτι καλό θα υπάρχει. Όσο για την περίπτωση να βρεθούμε με «καλούς» ανθρώπους, θα αναφερθώ σε κάτι που έχω ακούσει από ηλικιωμένο: «Αγαπάει ο Θεός και στέλνει δίπλα μας αγγέλους!»

Λίνα Κατσίκα

About Λίνα Κατσίκα

Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου με ένα τετράδιο πλάι στο μαξιλάρι μου να το γεμίζω, πριν ο ύπνος καλύψει τα μάτια μου, με γράμματα,ζωγραφιές,χαμόγελα ή δάκρυα. Πάντα οι λέξεις αποτελούσαν το καταφύγιό μου. Με αυτές μοιραζόμουν τις χαρές μου, τα όνειρά μου, τις σκέψεις μου και σ' αυτές κατέφευγα όταν φουρτούνιαζε η ψυχή μου κι έψαχνα ηρεμία. Μου έχουν κρατήσει συντροφιά σε ώρες μοναξιάς και εσώτερης αναζήτησης, με έχουν ταξιδέψει. Μεγάλωσα και το τετράδιο παραμένει στο μαξιλάρι πλάι μου. Μόνο που όσα πλέον σημειώνω εκεί τα μοιράζομαι και με άλλους ανθρώπους που διαβάζοντάς τα ακουμπούν πάνω τους τη δική τους ψυχή κάνοντάς με να νιώθω πως εκεί έξω υπάρχει ακόμη αγάπη,ζεστασιά, μεγαλείο ψυχής.....

Post Views: 5

Μπορεί επίσης να σας αρέσει