Κομμάτια
Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να...
Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να...
I: Είναι ξημερώματα Κυριακής και πριν καλά καλά ανοίξει το μάτι μου λαμβάνω στο κινητό μου ένα μήνυμα από τη Φρύνη. Στην Κίνα λέει, νοικιάζουν...
Έμαθες ποτέ να συνυπάρχεις με τον πόνο; Έμαθες ποτέ να τον αντέχεις και να τον υπομένεις; Ξέρω ότι είναι δύσκολο να αποδεχθείς ότι και ο...
Γραφουν η Εύα Κοτσίκου και η Ελένη Καρβουνάρη Ελένη: Τέσσερις και κάτι κι εγώ δεν μπορώ να κλείσω μάτι. Παίρνω το στυλό και μια κόλλα...
Μεγαλώνω και σε κουβαλώ ακόμη στην καρδιά μου. Όσο μεγαλώνω δυναμώνεις πιο πολύ σαν σκέψη. Ακόμη, κι ας μην υπάρξαμε ως ζευγάρι, ήσουν η σπίθα...
Οι άνθρωποι πολλές φορές δε θέλουν να πληγώσουν μα πληγώνουν. Δεν το κάνουν επίτηδες, δε θέλουν να μας βλέπουν να πονάμε, μα, άθελά τους, μας...
Σώσ’ το όσο προλαβαίνεις! Σώσ’ το προτού να είναι αργά. Ξεφορτώσου αυτό τον αναθεματισμένο εγωισμό σου, τη γιαλαντζί περηφάνια σου και κάνε επιτέλους την κίνηση....
Τo είχα αυτό το κουσουράκι από μικρή, έγραφε η Αλκυόνη και δε θα μπορούσα να μη συμφωνήσω απόλυτα. Κουσούρι και άσχημο να παίρνεις επάνω σου...
Είπες πως με αγάπησες όσο καμιά άλλη στη ζωή σου. Το είδα και το κατάλαβα… Μονό που τα μπέρδεψες λιγάκι. Αυτό δεν είναι αγάπη, μα...
Πρόσεξε πόσες ευκαιρίες δίνεις. Όλα πρέπει να δίνονται, δε λέω, αλλά στην ώρα τους. Όταν το αξίζουν, χωρίς μιζέρια, απλόχερα, μα όταν πρέπει, για να...
Περίεργη μέρα σήμερα, μουντή και άχαρη, στα γκρίζα ντυμένη και σιωπηλή. Μια κούπα καφές, το ραδιόφωνο να γρατζουνάει τις μουσικές του και τα ταξίδια μυαλού...
Έλα να παίξουμε μια παρτίδα σκάκι. Έλα να καταρρίψουμε τα ασπρόμαυρα τετράγωνα, να τα βάψουμε όλα κόκκινα. Να μπλέξουμε τα πούλια μας, να μη στέκονται απέναντι...
Πέρασες χρόνια και χρόνια με άνθρωπο που θεωρούσες “δέρμα” σου, για να φας όλη τη μαζεμένη απαξίωση, στο τέλος. Για να σε θεωρήσουν ανάξιο, που...
Και τώρα που ξάπλωσες δίπλα της· τώρα που έγειρες στο προσκεφάλι της και μεθάς από τη μυρωδιά της, τώρα που σου ζεσταίνει το στήθος και...
Αφού δεν ζητάω αυτό από την μοίρα μου Ήρθε πάλι αυτή, της άνοιξα την πόρτα, μα υπήρχε ένα χαμόγελο φτιαχτό που έκρυβε την απογοήτευση μου....
Έχεις σταθεί μια στιγμή ν’ αντικρίσεις τον ουρανό του Ιούνη; N’ απλώσεις το χέρι σου και ν’ αγγίξεις το ροδαλό μάγουλό του; Στις πόλεις που...