Βουβοί λυγμοί

Οι αποφάσεις μας για τα μονοπάτια που οδηγούνε σε δρόμους απαρτίζονται από βλέμματα και λόγια που πολλές φορές δεν είναι δικά μας. Δεν επιλέξαμε εμείς να είναι καρφωμένα στο μυαλό μας, ώστε να μας υπενθυμίζουν πως τελικά δεν είμαστε εμείς που είμαστε κυρίαρχοι στις αποφάσεις μας. Όταν υπάρχουν παιδιά στη ζωή μας… εκεί όλα αλλάζουν. Μπορεί να φαινόμαστε δυνατοί, πως δεν έχουμε κανέναν ανάγκη, αλλά όταν έρχεται το σκοτάδι της νύχτας, αυτά τα βλέμματα και τα λόγια τρυπάνε ανελέητα την ψεύτικη εικόνα μας κάνοντας το όνειρό μας εφιάλτη.

Μη φοβάσαι! Κανένας δεν κατάλαβε. Σκούπισε τα δάκρυά σου. Άλλη μια μέρα ξεκινάει.

Giannis/thelostpoet15

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *