Ψίθυροι του δάσους
Αυτό το βραδάκι τα πλάσματα του δάσους συζητούν για τα θέματα που απασχολούν εκείνα, αλλά και τους ανθρώπους. Όλες οι συναντήσεις γίνονται κάτω από τον μεγάλο γέρικο πλάτανο πλάι στο ποτάμι. Αγαπημένο σημείο για όσα πλάσματα ζουν εκεί περισσότερα χρόνια και φυσικά είναι δεμένα με το μέρος αυτό. Κάτω από το φως του φεγγαριού οι συναντήσεις γίνονται πιο συχνές. Συνηθίζουν τα μικρά ξωτικά, όπως και οι νεράιδες, να ανταλλάσσουν απόψεις συχνά από αγάπη για όλη τη φύση, αφού ζουν αφοσιωμένα σε εκείνη, υπηρετώντας την προστασία της από πολλούς παράγοντες που θα μπορούσαν να τη βλάψουν.
Τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα, σκέφτονται με στενοχώρια. Πρέπει πια να είμαστε πολύ προσεχτικοί. Η φύση απειλείται και εμείς μαζί της. Μοιάζει σαν να υπάρχει μια συνομωσία που θέλει να μας διώξει από το σπίτι μας, για να απλωθεί η καταστροφή της περισσότερο. Αν φύγουμε εμείς που την προσέχουμε, τι θα απογίνει; Το πρόβλημα θα αυξηθεί και θα υποφέρουν και οι άνθρωποι. Πρέπει να οργανώσουμε εντατικούς ελέγχους ακόμα και τη νύχτα, αποφάσισαν. Η Άνοιξη πλησιάζει και οι ανάγκες θα είναι αυξημένες. Αν συνεχίσουν αυτά τα προβλήματα, αλλοίμονο, πώς θα ζήσουμε και εμείς εξάλλου μακριά της; Είναι πολύ κουρασμένοι οι άνθρωποι και δε σκέφτονται πάντα καθαρά. Αυτή την περίοδο αντιμετωπίζουν πολλές αλλαγές στο περιβάλλον, αλλά και εκτός από αυτό, ο κόσμος έχει προβλήματα που είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει, κάνουν βέβαια προσπάθειες, τους διαφεύγει όμως πως πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα. Το γνωρίζουν, αλλά δυσκολεύονται να το πράξουν. Οι συνθήκες θα αλλάξουν, όσο και αν υπάρχει αυτή η αίσθηση, η τόσο βαριά. Αν καταλάβουν πως δεν είναι μόνοι οι άνθρωποι, εμείς τα πλάσματα του δάσους κάνουμε προσπάθειες να βοηθήσουμε. Ναι, για παράδειγμα οι νεράιδες και απόψε που είναι μεγάλο το φεγγάρι, μαζεύουν τις ασημένιες του λάμψεις πάνω από τη γη. Υφαίνουν μεταξένιο ιστό που θα γλυκάνει τα όνειρα των ανθρώπων τόσο πολύ, αφού θα καταλάβουν στο ξημέρωμα πόσο κουράγιο τους χαρίζει η φύση που θεραπεύει κάθε πόνο της ψυχής. Αυτό θα τους φέρει πιο κοντά στην αλήθεια που έχουν μέσα τους και έτσι θα “απομακρυνθούν” από τη σκιά των προβλημάτων του κόσμου, που προσπαθεί να κρύψει με κάθε τρόπο το Φως. Θα έρχονται πιο κοντά στη φύση, αφυπνισμένοι περισσότερο για την προστασία της, αλλά και τη δική τους ωφέλεια. Εμείς τα ξωτικά, θα προσπαθήσουμε να τους ψιθυρίζουμε τις συμβουλές μας απαλά, περνώντας τα λόγια μας μέσα από τα φύλλα των δένδρων. Με σύμμαχο τον αέρα, θα ακούνε χωρίς να μας βλέπουν και θα αισθάνονται περισσότερο την ανάγκη να προσέχουν το δάσος, αλλά και τον εαυτό τους.
Ας συμφωνήσουμε λοιπόν σε αυτό το σημείο, το σχέδιο μπαίνει σε εφαρμογή! Πρώτα να ευχηθούμε με όλη μας τη δύναμη στους ανθρώπους να έχουν καλή άνοιξη, με περισσότερη αγάπη και προστασία για το περιβάλλον. Ας δώσουμε το μήνυμα: Αν είμαστε όλοι ενωμένοι στον κοινό μας σκοπό, όλα θα πάνε καλά.
Μαριάνθη
Αγαπώ να μοιράζομαι αυτά που έχω στην ψυχή μου. Από μικρή ηλικία αισθανόμουν πως υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, η ύπαρξή τους ήταν σαν δίαυλοι επικοινωνίας με την στιγμή που ζούσα. Ένοιωθα πως κάτι ήθελαν να πουν σε όσους πίστευαν στην ύπαρξή τους. Ήθελα να γράψω ποιήματα και φυσικά το πραγματοποίησα γράφοντας και τώρα για ότι αισθάνομαι, για ότι επικοινωνώ με τους κόσμους που άνοιγαν και συνεχίζουν να ανοίγονται στα μάτια της ψυχής μου. Οι σκέψεις γίνονται δημιουργήματα φωτεινά όταν προέρχονται από αυτούς τους κόσμους και αφηγούνται πολλά από αυτά που ίσως βοηθούν και άλλους αν τους πιστέψουν και θέλουν να τους γνωρίσουν. Η Αγάπη είναι η κατευθυντήριος διαδρομή για αυτήν την προσφορά και όποιοι την αναζητούν, περνούν από πολλά επίπεδα γνωριμίας μαζί της. Ταξιδεύουν στους μυστικούς δικούς της κόσμους μέσα από τους διαύλους που συνδέουν την δική μας πραγματικότητα μαζί τους...
