Εκείνες οι εξωγήινες ψυχές, που λένε Σ’ αγαπώ και το εννοούν

Υπάρχουν κάποιες ψυχές που είναι εξωγήινες.  Που λένε Σ’ αγαπώ και το εννοούν. Που λένε θα είμαι εδώ και είναι. Που σε νιώθουν, σε μυρίζουν σε αφουγκράζονται εάν πονάς, εάν δεν είσαι, καλά εάν έχεις ανάγκη.

Αυτές οι εξωγήινες ψυχές ζούνε σε ένα μέρος του σύμπαντος εκεί που ο ουρανός και η θάλασσα γίνονται ένα και τα δύο γαλάζια μαζί ενώνονται και φτιάχνουν ένα βαθύ σκούρο μπλε.

 

Κατοικούν στο σημείο εκείνο της γης που οι σχέσεις των ανθρώπων πετυχαίνουν και κανένας φόβος δεν μπορεί να κολλήσει πάλι σαν ιός στην ψυχή σου. Καμιά ανασφάλεια δεν μπορεί να σου χτυπήσει την πόρτα και κανένας κίνδυνος δεν είναι ικανός να σε διαπεράσει. Σου δίνουν σιγουριά, εμπιστοσύνη, ζεστασιά. Το βλέμμα τους είναι σαν αναμμένο τζάκι και η αγκαλιά τους σαν κουβέρτα μικρού παιδιού. 

 

Αν μια μέρα σας πλησιάσει ένας τέτοιος εξωγήινος μην τον φοβηθείτε. Μην τον διώξετε μακρυά γιατί θα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Μην τον απογοητεύσετε γιατί έχετε μάθει με ανθρώπους που είναι μίζεροι, ανασφαλείς, κενοί και κακοπροαίρετοι. Αφήστε τον να έρθει κοντά σας, δώστε του το χέρι, δείξτε του εμπιστοσύνη. 

 

Ο δρόμος που έκανε για να σας φτάσει ήταν πολύ μακρύς και κουραστικός. Το ταξίδι του από τον δικό του κόσμο, εκεί που οι αγκαλιές είναι σφιχτές και τα λόγια αληθινά, ήταν πολύ κουραστικό.  Αυτός ο εξωγήινος δεν θα έρθει με ιπτάμενο δίσκο δίπλα σας. Ούτε θα προσγειωθεί απότομα στην αυλή σας. Θα έρθει αθόρυβα και θα σας μιλήσει ψιθυριστά για κάτι ασήμαντο, για κάτι συνηθισμένο. Θα τον αναγνωρίσετε από την φωνή του που θα έχει την υφή ενός ανθρώπου με συστολή και ευγένεια. Θα χαμογελάσετε αμήχανα στην αρχή και μετά θα προσέξετε τα μάτια του. Κάπου εκεί μέσα θα δείτε το χρώμα της αγάπης.

 

Ναι, οι εξωγήινοι έχουν στα μάτια το χρώμα της αγάπης. Αυτό που δεν μπορώ να σας περιγράψω με λόγια ούτε με φράσεις. Αυτό, που παίρνει χρώμα από το φως των δικών σας ματιών.

 

“Εκείνες οι εξωγήινες ψυχές, που λένε Σ’ αγαπώ και το εννοούν. “