Έρωτας

Οι μεγάλοι έρωτες δε γεννιούνται σε οθόνες υπολογιστών. Δεν απαντούν με enter, δε γνωρίζουν και δεν αναγνωρίζουν αυτό τον απαίσιο προγραμματισμό μιας οθόνης και ενός σκληρού δίσκου. Δεν αποδέχονται κόσμους που δεν ανταποκρίνονται σε φυσικές παρουσίες, ψυχές και συναισθήματα. Οι πραγματικοί έρωτες δεν τρέφονται από μονότονες κουβέντες και αστείες φατσούλες, […]

Θα έρθει κάποτε στη ζωή σου ένας άνθρωπος που θα σου μάθει πώς είναι να αγαπάς με την καρδιά σου. Φρόντισε αυτόν τον άνθρωπο να μην τον πληγώσεις ποτέ. Δε θα έρθει κοντά σου γιατί δεν έχει πού αλλού να πάει, αλλά γιατί βρήκε σε σένα αυτό που πάντα έψαχνε. […]

Έχει όριο ηλικίας η αγάπη; “Όχι”, είναι η πιο γρήγορη απάντηση που έρχεται στα χείλη μας. Και είναι η σωστή. Δεν υπάρχουν κανόνες στην καρδιά μας. Είναι ατίθαση από τον πρώτο της χτύπο. Δε ρωτάει κανέναν πόσες φορές θα χτυπήσει και πότε. Αρκεί ένα βέλος να τη διαπεράσει και εκείνη […]

Αφιερωμένο στον άνθρωπο που τα άλλαξε όλα. Που έδωσε νόημα στην τόσο αδιάφορη ζωή μου. Τον άνθρωπο που περίμενε από πάντα η καρδιά μου και γι’ αυτό δε δέχτηκε ποτέ της να συμβιβαστεί με μετριότητες.Σήμερα, σ’ αγαπαω πιο πολύ από χθες, αλλά σίγουρα λιγότερο από αύριο. Γιατί κάθε ώρα, κάθε […]

Γράφτηκαν πολλές σελίδες για την αγκαλιά. Άφησέ με, να σου περιγράψω εγώ τι νιώθω για την αγκαλιά σου. Εκείνη που καρτερώ να έρθει. Θέλω να έρχεσαι να με αγκαλιάζεις όταν δε σ’ το ζητώ. Να μη μου λείπει τόσο όταν τη χρειάζομαι. Να κλείνω τα μάτια μου και να νιώθω […]

… το κόκκινο κρασί κυλούσε και έβρεχε το βελούδο που έντυνε τη λευκή της σάρκα… Καθώς πλησίαζαν, ο ένας ρουφούσε, εξ’ αποστάσεως ελάχιστων εκατοστών, τις εκπνοές του άλλου. “Κάποτε όλοι θα γίνουμε χώμα”, του είπε κι εκείνος, ανίκανος να φανταστεί τόση ομορφιά να χάνεται μέσα στη γη, αναστέναξε. “Πιστεύεις ότι […]

Διψάει η αγάπη για πράξεις. Για λόγια. Για εκπλήξεις. Προσμένει συναντήσεις. Επιθυμεί έρωτα. Ψάχνει συνεχώς αφορμή να τυλιχτεί με γεύσεις δύο χειλιών. Δύο ανθρώπων που θα αγαπιούνται. Και θα αγαπιούνται αληθινά. Δεν παραιτείται η αγάπη. Δεν επαναπαύεται ούτε μία στιγμή. Δε θεωρεί τίποτα και κανέναν δεδομένο. Θέλει τα πάντα για […]

Περπατώ για ώρες πάνω στα κύματα πέρα δώθε. Δε νοσταλγώ τίποτα, δεν περιμένω κανέναν να περπατήσει μαζί μου. Νιώθω ελεύθερη. Αποσύνδεση απ’ όλα σε τούτη την πληκτική ζωή… Ονείρεμα, πέταμα ψηλά, όχι όμως κοντά σου γιατί με καίει η φωτιά σου. Είμαστε σχεδόν απ’ την ίδια πύρινη φλόγα… Έρχομαι, σε […]

Για εκείνον τον κόμπο στο λαιμό… Για εκείνον θέλω να γράψω σήμερα. Εκείνον που σου σφίγγει την ανάσα. Που δεν μπορείς να κάνεις βήμα. Εκείνος ο τόσο δα μικρός κόμπος, που δε σ’ αφήνει να ηρεμήσεις. Μήπως είναι έρωτας; Μήπως ίσως άγχος; Ή είναι φοβίες; Ό,τι και να είναι αυτός […]

Ξέρεις, είμαι από αυτούς τους δύσκολους ανθρώπους που όσο τους πλησιάζεις, τόσο απομακρύνονται. Αμυντική στάση του οργανισμού, για να με προστατέψει από την μετωπική σύγκρουση. Η δύναμη από το βέλος στην καρδιά είναι επικίνδυνη και εγώ με τα χρόνια έγινα υπερπροστατευτική. Δεν πιστεύω στις βαρύγδουπες δηλώσεις που γίνονται για τον […]

Όταν σε άκουσα για πρώτη φορά, ένιωσα να με διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα! Το ηχόχρωμα της φωνής σου ήρθε και αναστάτωσε τη ζωή μου. Εγώ που τα είχα όλα τακτοποιημένα στα κουτάκια μου τοποθετημένα, που τα είχα βρει με τη μοναξιά μου και ήμασταν οι καλύτερες κολλητές. Ήρθες και τάραξες τις […]

Βλέπεις οι άνθρωποι παρ’ ότι έχουν χαθεί σε ένα παιχνίδι εύκαιρου έρωτα…. διψάνε για αγάπη! Διψάνε, σου λέω, και ας μην το λένε. Το κορμί τους, η καρδιά τους, όλο τους το είναι ζητάει να αγαπηθεί απεγνωσμένα. Μα καλύπτουν τις ανάγκες τους πρόχειρα, κάτι περίπου σαν να περνάνε και σταματάνε […]

18.7.23. 00:04 Κάθε βράδυ στάζουν τα δάκρυα του άστρου σου στης κεφαλάς μου το μαύρο. Έτσι κι εγώ απόψε είπα να μείνω ξάγρυπνη να τ’ ανταμώσω. Στάθηκα στο παράθυρο και διάλεξα από όλα τα αστέρια αυτό με το πιο μελαγχολικό χαμόγελο. Ήμουν σίγουρη πως ήταν το δικό σου (ναι, όλα […]

Γλυκέ μου, Οδυσσέα, σου γράφω από τη μακρινή χώρα που επέλεξα να ζήσω. Μακριά από όλους αυτούς που σκοτώνονταν στο όνομά μου. Αυτός ο πόλεμος είπανε πως έγινε για ‘μένα. Για την ομορφιά μου που ξελόγιασε τον Πάρη, του πήρε τα μυαλά και με έκλεψε. Κι ύστερα όλοι αυτοί ξεκίνησαν […]

Θέλεις να ερωτευτούμε;  Να λικνίζεται η νύχτα στην κίνηση; Να κοιταζόμαστε στα μάτια  και να μη σταματάμε να μεθάμε από έρωτα; Θέλεις να γίνεις η πιο γλυκιά μου συγκίνηση; Η πιο γοητευτική μου ανάγκη; Η πιο συναρπαστική απόπειρα ευτυχίας; Πες μου. Κι αν όχι με λέξεις,  χάρισέ μου εκείνο το […]

Υψώστε στον αέρα τα ποτήρια. Κάντε πρόποση στο ιερό και άπιαστο όνομά της. Αφήστε να κυλήσει το αλκοόλ μέσα στο αίμα, να ζαλίσει, να παρασύρει, να κάνει επώδυνη αναδρομή σε όσα πονάνε. Υψώστε θαρρετά στον αέρα τα ποτήρια. Δίχως τσούγκρισμα αλλά σύνθλιψη καρδιάς. Αφήστε να κυλήσει το δάκρυ μέσα στην […]

Πλησίαζαν μεσάνυχτα! Οι αναμνήσεις τον έπνιγαν. Αδιαφόρησε για τις εσωτερικές συγκρούσεις, ενστικτωδώς  οδηγήθηκε στον υπολογιστή του. “Η δικιά μου” έγραφε η σελίδα με το καταχωρημένο mail. Άναψε ένα τσιγάρο,που  άσκοπα κάηκε στο σταχτοδοχείο. Ανάσα δεν πήρε, μέχρι που έβαλε την τελευταία του τελεία.     “Πώς να ξανασυστηθούμε;  Κινούμαστε σε αντίθετη […]

Μυρικασμοί ατέλειωτοι. Αναμασημένες σκέψεις. Φεύγουν, ξανάρχονται, επεξεργάζονται, αναλύονται τόσο ώστε να μένουν στεγνές. Μένει η πρώτη ύλη. Συντροφικότητα. Είναι άραγε τόσο μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μας, ή μήπως εμείς το κάνουμε; Πόση μοναξιά μπορεί να αντέξει κάποιος άνθρωπος; Και πόση συντροφικότητα με λάθος προϋποθέσεις; Προυποθέσεις. Ποιες είναι τελικά αυτές οι […]

Πώς να ήταν άραγε μια ζωή δίχως εσένα; Πώς να ήταν μια μέρα που θα ξυπνούσα και δε θα έβρισκα μήνυμά σου στο κινητό μου με την καλημέρα σου και την υπενθύμιση ότι με αγαπάς;   Πώς θα ήταν αν δε με καλούσες κάθε λίγο στο τηλέφωνο να δεις πώς […]

Γύρισε βαριεστημένα τα κλειδιά στην πόρτα, έβγαλε τις άβολες γόβες και μαζί όλο το dress code της δουλειάς και αφήνοντας απ’ έξω τον πολυφορεμένο ρόλο κατευθύνθηκε προς το ψυγείο. Ένα ποτήρι με το αγαπημένο της ημίγλυκο και μια γερή γουλιά ευχαρίστησης στα χείλη ήταν το εναρκτήριο της καθημερινής της ρουτίνας […]

Και να που ήρθε ο καιρός να παραδεχτώ πως έσφαλα. Χρόνια τώρα έλεγα ότι φταίγαμε και οι δύο, μα στ’ αλήθεια ποιον κορόιδευα; Τον ίδιο μου τον εαυτό, μάλλον. Δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί αυτό πίστευα έως τώρα. Έριχνα τις ευθύνες δεξιά και αριστερά. Πότε σε σένα, πότε σε μένα. Υπήρχαν […]

Θα ήθελα ένα βράδυ να τα ξεχάσουμε όλα και να αγκαλιαστούμε σφιχτά μέχρι να σπάσουμε τρυφερά μέσα στην αγάπη μας. Να κουμπώσουμε ξανά τις ψυχές μας.  Να αφήσουμε πίσω όλα όσα μας πλήγωσαν και να μοιραστούμε τις αλήθειες μας κατάματα. Ερωτεύτηκα την ευαισθησία σου. Την ευαλωτότητά σου κι ας την έκρυβες […]

Άφησα τα παπούτσια που μου χάρισες  δίπλα στο κρεβάτι.  Για να θυμάμαι κάποιες φορές  πως η ζωή μου, φορούσε τα βήματά σου. Για να θυμάμαι κάποιες φορές  πως η ζωή σου, πέρασε από δίπλα μου  αγγίζοντας τη δική μου. Για να θυμάμαι κάποιες φορές  πως οι ζωές μας συναντήθηκαν  κι […]

Θέλω να μιλήσουμε, έστω και για τελευταία φορά. Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να δούμε πού βαδίζουμε τελικά. Να συνεχίσω να προσπαθώ, ή να αλλάξω διαδρομή. Και δεν τα πάω καλά με τις νέες γνωριμίες. Είμαι εδώ και καιρό σε σένα. Και ας σε βλέπω σπάνια πια. Προσπαθώ αρκετά να […]