Περιμένω στη στάση το λεωφορείο, όταν νιώθω ένα σκούντημα. Μια ηλικιωμένη, που κάθεται στο παγκάκι πίσω μου, μου δείχνει την κενή θέση δίπλα της. Αρνούμαι ευγενικά. Κάτι μουρμουρίζει. “Είπατε κάτι;” τη ρωτώ. “Λέω για τις γιορτές, κόρη μου”, μου απαντά, κοιτάζοντάς με, με δυο μάτια ξέθωρα γαλάζια, πράσινα, δεν φαινόταν. […]