Θα σου μιλήσω σήμερα για εκείνον τον άνθρωπο που μπήκε ξαφνικά στη ζωή μου και την ομόρφυνε. Για εκείνον που εισχώρησε και αναστάτωσε το είναι μου ένα μεσημέρι. Άλλαξε τη ζωή μου από τη μία στιγμή στην άλλη, τη γλύκανε και τη γέμισε φωτεινά χρώματα, χαμόγελα πλατιά και ελπίδα. Άρχισα […]
Μαρύσα Παππά
115 posts
Η θλιβερότερη στιγμή στη ζωή μας δεν είναι όταν φεύγουμε από τούτον εδώ τον κόσμο. Όχι, η πραγματική δυστυχία που μας περιβάλλει έρχεται τις στιγμές που δε ζούμε, απλά περιφερόμαστε άσκοπα και η παραίσθηση που μας αφήνει αυτή η κατάσταση στην ουσία είναι ένας αργός και βασανιστικός θάνατος. Είναι επικίνδυνες […]
Πόσο άσχημος και δυσάρεστος γίνεται συνεχώς αυτός ο μικρόκοσμος που ζούμε… Απάνθρωπα που εξελίσσεται η ανθρωπότητα με ένα “εγώ” γιγαντωμένο και ένα “εμείς” ανύπαρκτο. Κουράστηκα. Πραγματικά κουράστηκα να ακούω ανθρώπους προδομένους. Ανθρώπους που στο δρόμο της ζωής λαβώθηκαν από την ίδια τη ζωή και οι άνθρωποι επιδεικτικά τους γύρισαν την […]
Αν την αγάπη τη φοβάσαι, μην μπεις στον κόπο και με πλησιάσεις, θα χάσουμε και οι δυο το χρόνο μας. Δε θα σου ζητήσω ποτέ τίποτα που δεν μπορώ να σ’ το δώσω, μα θα σ’ τα δώσω όλα αυτά μου μπορώ, σ’ το υπόσχομαι. Αν αντέχεις να με αγαπήσεις […]
Ήταν πια ορατός ο κίνδυνος μπροστά μας. Κοιτούσαμε γύρω μας και συνειδητοποιούσαμε ότι περιβαλλόμασταν από ανθρώπους που ακόνιζαν τα σπαθιά τους για να μας μαχαιρώσουν πισώπλατα με όλη τους τη δύναμη. Μέχρι να μας αποτελειώσουν. Άνθρωποι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους αλάνθαστους, αψεγάδιαστους χωρίς ίχνος ελαττώματος και με περίσσεια έπαρση. […]
Έκανα πάντα ό,τι μπορούσα για να τους έχω όλους ικανοποιημένους. Κάποιες στιγμές ρίσκαρα τον εσωτερικό μου κόσμο. Προσπαθούσα να μην τους χαλάω σχεδόν ποτέ τα χατίρια και να μην τους στεναχωρώ. Και προσπαθώ να καταλάβω τι κατάφερα και τι κέρδισα ταυτόχρονα. Μέχρι που ένα πρωί ξύπνησα με διαφορετικό τρόπο σκέψης […]
Κάποια μέρα με τη σιγουριά που μου προσφέρει η τρέλα και η εμπειρία της ηλικίας μου, και έχοντας σχεδιάσει μέσα στο μυαλό μου μια διαφορετική επανάσταση από τις συνηθισμένες, θα υψώσω τη γροθιά μου ενάντια σε όλους αυτούς που καιρό τώρα προσπαθούν να λεηλατήσουν τον πολύτιμο χρόνο της ζωής μου […]
Φύγε μακριά μου γρήγορα, ο χρόνος σου εξαντλήθηκε, οι ευκαιρίες σου τελείωσαν, και εγώ αρχίζω να γίνομαι αιχμηρή και επικίνδυνη. Από καιρό τώρα σε παρακολουθώ να κάνεις προσπάθειες για να με καταστρέψεις. Φύγε μακριά μου σου λέω, όσο έχεις καιρό. Στάζει αιμάτινα όνειρα η ψυχή μου, κατεστραμμένες ελπίδες με κυριεύουν […]
Παρεξηγημένες προσωπικότητες. Με την πρώτη ματιά θα σου φανούν πολύ απόμακροι άνθρωποι, ελαφρώς αντιπαθητικοί, με ιδιαιτερότητες στον χαρακτήρα τους και μια προσωπικότητα που επιβάλλεται παντού, από όπου και αν περνάνε, χωρίς να το προσπαθήσουν ποτέ. Αν τους παρατηρήσεις καλά θα διακρίνεις στα μάτια τους μια περίεργη θλίψη που αρνούνται να […]
Ασταθής διάθεση, περίεργοι άνθρωποι, αλλόκοτοι, που φθείρονται επικίνδυνα από τα όνειρα που δεν τολμούν να πλησιάσουν, ονειρεύονται από συνήθεια. Δεν τολμούν ούτε καν να τα πλησιάσουν. Σημαδεμένες τράπουλες οι ζωές τους. Συναντιούνται όλοι αυτοί τακτικά στο άπειρο της ζωής τους σε μια κατάσταση χαοτική, που την χαρακτηρίζει μια αόριστη μετριότητα, […]
Όλα ξεκίνησαν ένα συνηθισμένο πρωινό. Συναρπαστικά βαρετό, διότι η κούραση των ημερών που είχαν προηγηθεί με είχε εξαντλήσει ψυχικά και σωματικά. Το μυαλό μου ήταν αδιανόητα δύσκολο να συντονιστεί με το σώμα μου και να εκτελέσει τις εντολές που του έδινε. Ψυχρός αυτός ο μήνας, γεμάτος ενστάσεις, στεναχώριες και μαυρίλες […]
Τους συναναστράφηκα αρκετές φορές. Έμαθαν να μετρούν τα ψέματά τους μέσα στην ημέρα και το βράδυ να τους βρίσκει κάπου με μισοπεθαμένες ψυχές, προσπαθώντας να πείσουν τους πάντες για την πολυτάραχη ζωή που δεν κάνουν. Διωξ’ τους γρήγορα μακριά σου αυτούς τους στοιχειωμένους, όλους όσους περιφέρονται στα γκρίζα δάση της […]
Δεν είμαι επαναστάτρια. Για την ακρίβεια δεν ήμουν ποτέ και έτσι όπως φαίνεται δε θα γίνω κιόλας. Ούτε πολεμίστρια υπήρξα, ούτε και θα γίνω. Ένας άνθρωπος που αναζητά την ευτυχία στα απλά και στα καθημερινά είμαι. Ονειροπόλα και ρομαντική με χαρακτηρίζουν οι δικοί μου άνθρωποι. Υπέρμαχη των αδικημένων. Με τις […]
Με τον καιρό θα μάθεις να απομακρύνεσαι. Μην νομίζεις δα, ότι είναι και τίποτα δύσκολο. Με τον καιρό θα μάθεις ότι υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βλέπουν τη ζωή σου να δηλητηριάζεται. Ίσως πιστεύουν ότι ο πόλεμος που σου ανοίγουν κάνει τη ζωή τους καλύτερη. Θα νιώσεις το φθόνο τους […]
Πόσο άραγε να κοστίζει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια; Πόσο την κοστολόγησες, αλήθεια, στο φτωχό και κενό μυαλό σου. Δεν έχει αξία, είναι ανεκτίμητη, αυτό έχω να σου πω για αρχή. Στο πλαίσιο της αυτοκαταστροφής του σκοτεινού μυαλού σου κατοικούν εικόνες που σε θλίβουν, όσο και αν δεν μπορείς να το παραδεχθείς. […]
Φωτογραφικά καρέ εδώ και ώρα βασανίζουν τις σκέψεις μου. Πρόσωπα που με πρόδωσαν και με εξαπάτησαν με τον χειρότερο τρόπο ήρθαν ντυμένοι με τα καλά τους ρούχα για να με ξεγελάσουν. Μου συστήθηκαν φίλοι καρδιακοί, εισχώρησαν στην ψυχή μου, τους εμπιστεύθηκα, άνοιξα διάπλατα τα χέρια μου να τους υποδεχτώ και […]
Από καιρό τώρα άλλαξα νοοτροπίες και συνήθειες, διαφοροποιήθηκα εσωτερικά. Έβαλα ένα σακίδιο στην πλάτη με τα απαραίτητα, άνοιξα την πόρτα, την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια για να μη με πάρει χαμπάρι κανένας και με καθυστερήσει με φλυαρίες και υποδείξεις. Έπρεπε προ πολλού να είχα περάσει στην όχθη του ποταμού των […]
Είναι οι στιγμές που δε μου αρέσω. Είναι γιατί η ψυχή μου είναι μαυρισμένη. Σκοτεινιασμένη με πολλές καταιγίδες, έτοιμες να ξεσπάσουν και να σαρώσουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Σακατεμένη από όλες τις πλευρές της. Αγανακτισμένη και φορτωμένη από όλες αυτές τις υπέρτατες αδικίες. Αδικίες εμφανέστατες που διαπράττονται γύρω μου. […]
Τη στερνή μου μέρα πάνω σε αυτό τον κόσμο θα πάρω το αμάξι μου και θα πάω την τελευταία επίγεια μου βόλτα, πριν περάσω τις πύλες του δικού μου παραδείσου, εκεί που θα κατοικούν πλέον τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Θα θέλω να πάω γρήγορα κοντά τους γιατί μαζί τους έβλεπα […]
Στη μέση μιας διαδρομής για έναν καλύτερο κόσμο χάθηκε ο πραγματικός στόχος του ανθρώπου. Κάπου εκεί χάθηκε η αξία του ανθρώπου, για να μην πω ο ίδιος ο άνθρωπος και η πραγματική του έννοια. Κάπου μπερδεύτηκε, κάπου έχασε τον πραγματικό του εαυτό, κάπου εκεί απαρνήθηκε ψυχή και συναίσθημα και χάθηκαν […]
Πάει καιρός τώρα που οι συνήθειες και τα θέλω μου άλλαξαν, διαφοροποιήθηκα εσωτερικά, σαν κάτι να κομματιάστηκε μέσα μου. Έβαλα ένα σακίδιο στην πλάτη με τα απαραίτητα, άνοιξα την πόρτα, και έφυγα γρήγορα και μακριά. Δεν ήθελα κανένας να καταλάβει το σκοπό μου ώστε να μη με καθυστερήσει με φλυαρίες […]
Διαφορετική οπτική γωνία σχηματίζεται μπροστά μου. Μια οδυνηρή σύγκρουση εσωτερική με την πραγματικότητα. Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη ν’ αγαπηθούν πραγματικά και την ίδια στιγμή απομακρύνονται από την αγάπη σαν άγρια λαβωμένα ζώα που φοβούνται. Αρνούνται να αγκαλιάσουν και να αγκαλιαστούν. Αρνούνται να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Οι άνθρωποι που […]
Φίλιωσες μαζί της, συμμάχησες και σε μεταμόρφωσε. Αντί να φύγεις γρήγορα μακριά της σε μάγεψε, σε πλάνεψε και τώρα δε βλέπεις μπροστά σου. Βλέπεις μονάχα αφ΄ υψηλού. Τρέξε γρήγορα όσο προλαβαίνεις ακόμα γιατί ο χρόνος σου κυλά αντίστροφα. Έχει μεθόδους ύπουλες, και κατά βάθος παίζει παιχνίδια στην πλάτη σου […]
Ασυμβίβαστοι άνθρωποι, μια παράξενη γενιά, δυνατή, που δεν μπαίνει σε καλούπια και δε συμβιβάζεται εύκολα. Από μέσα τους αναβλύζει μια ανεξάντλητη πηγή γενναιότητας και δύναμης. Τους αντικρίζεις και αισθάνεσαι δέος από την τόλμη τους. Ψυχές σφυρηλατημένες από ατσάλι, φαινομενικά αλύγιστες. Λες και γεννήθηκαν για να αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Φορές παρεξηγείται […]
Μην το φοβάσαι το χάος που έχω μέσα μου. Έχω σύγχυση συναισθημάτων. Για την ακρίβεια έτσι γεννήθηκα, έχω μέσα μου πλευρές δυσνόητες και ακατανόητες. Στιγμές πιάνω τον εαυτό μου να κάνει κινήσεις απρόβλεπτες. Μα μη νομίζεις ποτέ ότι είμαι κάτι σπουδαίο ή ξεχωρίζω. Μικρή σταγόνα στον ωκεανό της ζωής […]