Μεταξύ μας

Διάβασα! Φυσικά και διάβασα! Όλο το Σαββατοκύριακο δε σήκωσα κεφάλι από το βιβλίο. Επίσης, όλη μου την προσοχή την έριξα στα sos. Και όμως. Δεν...

Υπάρχουν κάτι άγγελοι που δεν έχουν φτερά. Νομίζεις όταν τους αντικρίζεις πως είναι τόσο ασήμαντα απλοί, που ούτε με μια δεύτερη ματιά δε θέλεις να...

Σήμερα, 27 Απριλίου 1941, τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Αθήνα. Ο αέρας που αναπνέω καταδυναστεύτηκε από ξένη κυριαρχία. Η εθνική μας ελευθερία οδεύει προς το...

Σ’ αυτήν τη ζωή όλα πληρώνονται. Μην αυτομαστιγώνεσαι επειδή τα πράγματα δεν πήραν την τροπή που περίμενες και τόσο λαχταρούσες. Δε φταις εσύ. Ή, τουλάχιστον,...

Άλλαξες, δεν είσαι ο παλιός εαυτός σου, δεν είσαι οι συνήθειες σου, οι απόψεις σου. Δεν είσαι τα «λάθη σου», έφυγες από αυτά, πέταξες μακριά...

  Η κυρία του οίκου, ανέκαθεν καταδικασμένη δούλα της σκόνης, στέκει αγέρωχη στη μέση του σαλονιού. Αναποφάσιστη για το ποιες δουλειές προηγούνται· κάθε πρωινό και...

Όταν όλοι οι άλλοι φώναζαν «ΟΧΙ!» εγώ είπα το μεγάλο «ΝΑΙ!» κι έτσι έκανα την πρώτη επανάστασή μου! Οι γονείς μου χάρηκαν πολύ. Ειδικά η...

Κάθε ξημέρωμα η ζωή ξεπροβάλει με χαρούμενη διάθεση. Πάντα έχει χαρούμενη διάθεση η ζωή, όπως κι αν είναι. Αν ας πούμε είναι ηλιόλουστη, ο ουρανός,...

Αυτό το φως του Οκτώβρη, το μπλεγμένο με μια αίσθηση χαρμολύπης, ενός ασημένιου καλοκαιριού, φωτός, ηλίου. Ανακατεμένο με τα χαλκοπράσινα χαλιά της φύσης, φέρνει μαζί...

Η μέρα ήταν βροχερή. Τα νεύρα μου στο κόκκινο. Το μόνο πράγμα που ήθελα ήταν να πιώ έναν ελληνικό καφέ, μερακλίδικο, όπως ακριβώς τον φτιάχνει...

Εκείνη την ημέρα στο μετρό, εκείνος ο άντρας με τα ολόλευκα μακριά μαλλιά σαν μπαμπάκι και το ωχρό πρόσωπο είχε απλώσει το κοκαλιάρικο χέρι του...

Μερικές φορές θέλω να σου μιλήσω, να σου ανοίξω την καρδιά μου, αλλά δε θα με καταλάβεις. Έμαθες να βλέπεις με το μυαλό σου, όχι...

Αλήθεια; Θυμάσαι το πρώτο μου κλάμα; Έκανες πέντε παιδιά πριν από μένα. Εγώ βγήκα τελευταίος και καταϊδρωμένος. Και φυσικά έκλεψα την παράσταση αφού δε με...

Η Νύχτα αποφάσισε να φύγει, να με αφήσει στις πρωινές αποχρώσεις της αυγής, παρέα με τις σκέψεις μου, με αυτά που έχω στην ψυχή μου....

Τους πληγωμένους έρωτες να τους αγγίζεις με χέρια καθάρια. Τα συναισθήματα εκείνα που ξυπνούν σε θολωμένα ποτήρια, σε μάτια υγρά και άδειες αγκαλιές, κράτησέ τα...

Νίκαια 25/09/2024 Αγαπημένη μου μητέρα. Αποφάσισα σήμερα που γιορτάζεις να σου κάνω ένα πολύτιμο δώρο. Ένα σπάνιο δώρο. Ένα μικρό θησαυρό. Σκέφτηκα πως το να...

Από μικρή που ήμουν ονειρευόμουν να έχω ένα σπίτι με μια κουζίνα γεμάτη από βαζάκια με γλυκά κουταλιού. Στοιχισμένα το ένα δίπλα στο άλλο, με...

Στις σκέψεις, στις λέξεις, στα αισθήματα που κάηκαν κι αυτά απαρηγόρητα. Στο χρόνο που δεν έδωσες. Στην ευκαιρία που κάηκε συθέμελα κι αυτή. Στις ελπίδες,...

Είναι πραγματικά δύσκολο να παραιτηθούμε από τη μανιώδη αναζήτηση της επιτυχίας όταν σύσσωμη η κοινωνία υποστηρίζει αυτή την αντίληψη. Η υποβολή της συγκεκριμένης νοοτροπίας αρχίζει...

Αυτοί οι άνθρωποι, δεν κάνουν καμία προσπάθεια για να αρέσουν γενικά. Είναι απλοί και καταδεκτικοί, χαμογελούν με την καρδιά τους, μου μιλούν με ένα τρόπο...

Αγαπητοί φίλοι της ιστοσελίδας ΜΕΤΑΞΎ ΜΑΣ. Ειλικρινά χαίρομαι που είμαι ένας μόνιμος αναγνώστης και ενίοτε σχολιαστής κάποιων κειμένων. Θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους που έχουν μέσα...

Ο χρόνος τρέχει. Οι μέρες περνούν. Κυλούν οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα. Δεν έχουν σημασία τα λάθη που έκανες στο παρελθόν. Το τώρα είναι...

Αν υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να διδάσκεσαι στο πέρας του χρόνου, είναι ο αυτοσεβασμός. Σέβομαι τον εαυτό μου και δεν τον χαλαλίζω σε καταστάσεις,...

Συνηθίσαμε, αδελφέ μου, να γεννάμε όνειρα για να παράγουμε ελπίδα! Γεμίζουμε πολύχρωμα μπαλόνια με ό ν ε ι ρ α, συνήθως ταξιδιάρικα, μερικά απατηλά, κάποια...