Μαρία Βουζουνεράκη

Και πέρασαν τα χρόνια, πέρασαν οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά. Οριστικά και αμετάκλητα. Αν ρωτήσεις τι θυμάμαι από εσένα, θα σου πω ένα ατέρμονο μέτρημα. Μέτρημα στο ξεκίνημα κάθε χρονιάς, μέτρημα και στο τέλος της. Ξέρεις ποιο είναι το σημαντικότερο όμως; Εκείνο στο τέλος της κάθε χρονιάς. Γιατί αυτό, […]

Πάντα κάποιος φταίει… Πάντα κάποιος άλλος και όχι εσύ. Και έχεις πολλούς στους οποίους μπορείς να ανατρέξεις. Αρχικά στη μάνα σου. Μπορεί να σε έφερε στο φως, μπορεί να πόνεσε, μπορεί να έκλαψε, μα για σένα αυτό δεν είναι αρκετό. Πως θα μπορούσε να είναι όταν το φως εναλλάσσεται με […]

Ήρθε πάλι εκείνη η ημέρα, που η Πολιτεία θα φωταγωγήσει τα κεντρικά της κτήρια και θα τα ντύσει με πορτοκαλί χρώμα θέλοντας να τιμήσει τους πάσχοντες. Ήρθε πάλι εκείνη η ημέρα, που αφού το πρωτόκολλο της πανδημίας το επιτρέπει, οι πλατείες θα γεμίσουν με κόσμο ντυμένο στα πορτοκαλί αντίστοιχα. Ήρθε […]

Έλα να σου πω ένα παραμύθι. Από εκείνα που τέτοιες μέρες ξεστομίζουν οι μεγάλοι. Καμιά φορά, τ’ ακούν με απορία και τα παιδιά, κοίτα γύρω σου, η φύση ποτέ δε σταματά να πλέκει εγκώμια στην αγάπη. Απ’ αυτά, που όποιος πιστεύει στα θαύματα, ψέλνει κάθε λεπτό. Μπορεί μα μοιάζουν με […]

Όλοι μας έχουμε διαβάσει και συγκινηθεί αντίστοιχα από ιστορίες ανθρώπων που αγαπήθηκαν μα ο έρωτας τους αυτός δεν κατάφερε να επιζήσει παρά τη θέλησή τους. Από την εποχή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας έως και σήμερα, έχουν γραφτεί ένα σωρό μυθιστορήματα και έχουν μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη αντίστοιχα, ή έχουν […]

Κάθεσαι και μετράς ώρες και ήχους. Μετράς, μόνο μετράς. Δεν έχει μείνει τίποτα άλλο να κάνεις. Όταν φτάνεις να υπολογίζεις τις κινήσεις και τις αντιδράσεις σου, δε ζεις. Αντί να αφήσεις τα συναισθήματά σου να ξεχυθούν και να παρασύρουν εσένα και τους γύρω σου, ψάχνεις μεγάλα κουμπιά για το παλτό […]

Και όμως επέλεξες τελικά! Εσύ, όχι κάποιος άλλος για λογαριασμό σου. Είπες μια καληνύχτα μη θέλοντας να δώσεις εξηγήσεις για εκείνο το περίεργο συναίσθημα που σε κατακλύζει. Αυτό του φόβου που σου φύτεψαν πριν καν το καταλάβεις. Μετά αποφάσισες πως η εικόνα σου δε σου ταιριάζει και άντε πάλι από […]

Μα πόσο άσχημο μωρό! Φοβάμαι να το αγγίξω, πως θέλετε να το πάρω αγκαλιά! Θα μπορούσε να είναι ομορφότερη, θα μπορούσε να χαμογελάει συχνότερα, θα μπορούσε να προκαλεί την αγκαλιά. Όμως παρέμενε άχρωμη, τυλιγμένη σε μια άσπρη και ροζ κουβέρτα που της επέτρεπε να ονειρεύεται και χουζουρεύει ανενόχλητη. Άκουγε τα […]

Και όσο εμείς ξορκίζουμε το κακό, τόσο εκείνο βρίσκει τρόπο και τρυπώνει στην ψυχή μας. Τότε λοιπόν ή καθόμαστε και το κοιτάμε ή καταστρώνουμε νέα σχέδια για την αντιμετώπιση του. Κάπου εκεί το μυαλό μας έρχεται να μπλοκάρει από ένα σωρό ξενόφερτες λέξεις και έννοιες που έχουν γίνει η καθημερινότητα […]

Η αλήθεια είναι πως χάθηκα λίγο ψάχνοντας το συγκεκριμένο θέμα. Έχω ασχοληθεί και στο παρελθόν μεμονωμένα με τον έρωτα ως κινητήριο δύναμη στη ζωή ενός ανθρώπου και με τα “είδη” του, αν μπορούμε να κατηγοριοποιήσουμε το μεγαλειώδες αυτό συναίσθημα. Το σίγουρο είναι πως όσο υπάρχουμε, έχουμε δικαίωμα σε αυτό που […]

Άλλο υπεύθυνος και άλλο ενοχικός τελικά! Θα μου πείτε, μα καλά, τώρα το κατάλαβες; Καιρό τώρα αναρωτιέμαι γιατί κάποιοι άνθρωποι αποκαλούνται ενοχικοί. Για την ακρίβεια, μου ‘χουν προσάψει και εμένα αυτό τον τίτλο. Πάντα νόμιζα πως είμαι υπεύθυνη σαν άνθρωπος όμως ήρθε η ώρα που ψάχνοντας το λίγο παραπάνω, κατάλαβα […]

Η αλήθεια είναι πως διανύουμε μια δύσκολη εποχή. Από αυτές, που εκτός όλων των άλλων ο καθένας διατυπώνει την άποψη του σχετικά με όλα όσα διαδραματίζονται στην παγκόσμια σκηνή. Αυτό,από ότι φαίνεται μόνο συγκρούσεις μπορεί να επιφέρει. Και έρχομαι τώρα εγώ να σας μιλήσω για κάτι διαφορετικό μεν,φλέγον δε. Και […]

Σ’ έκανα την Ιθάκη μου. Τι πλάνη, Θεέ μου. Περιπλανήθηκα άσκοπα γύρω σου. Στους δρόμους της ψυχής και των ματιών σου. Σ’ έκανα την Ιθάκη μου. Μα ποτέ δεν σε άγγιξα. Και ήθελα μόνο να σε φτάσω. Μα τα χέρια σου που δεν μ΄ άγγιξαν. Με σήκωσαν ψηλά, άθελά τους. […]

Ξυπνάς, κοιμάσαι,ανασαίνεις. Καμιά διάφορα, καμία σημασία. Στο μυαλό σου υπάρχει μόνο μία σκέψη. Το βλέμμα σου θολό από εγωισμό. Ξέρεις τι συμβαίνει. Ξέρεις τι πονάει, τι θέλεις να διώξεις. Όχι αυτό που νομίζεις ότι σε πλήγωσε. Όχι. Αυτό που το μυαλό σου αρνείται να δει. Αυτό που φωνάζει η ψυχή. […]

Η υπαρξιακή πρεσβυωπία είναι μια κατάσταση κατά την οποία δυσκολευόμαστε να δούμε από κοντά όλα τα θέματα που μας απασχολούν και αφορούν στα δικά μας προβλήματα μικρά ή μεγάλα ενώ μπορούμε να διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο όλα εκείνα που αφορούν στους άλλους. Συχνά αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνει αυτό καθώς τα […]

Αυτές τις ημέρες όλοι μας έχουμε διαβάσει ένα σωρό άρθρα σχετικά με το τι πρέπει να προσέξουμε αυτή την περίοδο, αυτήν της πανδημίας και έχουμε βομβαρδιστεί από ένα σωρό κανόνες σωματικής υγιεινής αντίστοιχα. Όμως, καθώς τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης επεκτείνονται και γίνονται αυστηρότερα ανά τον κόσμο, παρατηρείται η δραματική αύξηση […]

Μνήμες από εκείνες τις ξεχωριστές, διαφορετικές ημέρες της ζωής μας. Έφτασε ξανά η εποχή, μα για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα το πως. Ίσως φταίει που το μόνο που ονειρεύομαι ξαφνικά δεν είναι το άρωμα της πασχαλιάς, μια φρέσκο ασβεστωμένη αυλή, τα κόκκινα αβγά, οι μυρωδιές από τα Πασχαλινά τσουρέκια […]

Από παιδί με θυμάμαι να μετράω βράχους! Μέτρησα πολλούς μέχρι να καταφέρω να σε περιγράψω. Και κύματα, απ’ αυτά που έσκαγαν στα πόδια μου κάθε φορά, δηλώνοντας ένα τέλος. Ή μια αρχή… Έτσι ήθελα να μετρώ πάντα τα ξεκινήματα μου. Έτσι ήθελα πάντα να μετρώ την ολοκλήρωση ενός τέλους. Εδώ […]

Είναι και αυτός ο ήλιος που’ χει βαλθεί να μου σπάσει τα νεύρα. Η Άνοιξη οργιάζει έξω και εγώ δεν μπορώ να την χαρώ. Εγώ δεν μπορώ, εσύ δεν μπορείς, κανείς μας δεν μπορεί. Τουλάχιστον όχι όπως θα ήθελε. Μα εκείνη μένει εκεί, σταθερά προκλητική, περιμένοντας. Σε αντίθετη περίπτωση μέρες […]

Σφράγισες την πόρτα μα αναζητάς την έξοδο κινδύνου λύση μαγική στα άλλοθί σου. Ζητάς τη φυγή σου. Τα όρια που χάραξες δεν σε χωράνε, δεν χωρούν οι ενοχές, οι τύψεις, τα παράπονα στα λίγα τετραγωνικά της ψυχής σου. Τις νύχτες ο ύπνος δεν σ’ αγγίζει, δεν βρίσκει χώρο στο κορμί […]

Έρωτας μεταξύ ανθρώπων με διαφορετικό πολιτισμικό επίπεδο. Αιώνας τον ανατροπών σου λέει, δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις συνεχίζει. Και εσύ κάθεσαι σε μια γωνιά και αναρωτιέσαι πότε οι σχέσεις των ανθρώπων ήταν εύκολες! Απλά, στο πέρασμα του χρόνου και με την αλλαγή του κόσμου ολόκληρου, έγιναν πιο περίπλοκες. Φανταστείτε λοιπόν πως […]

Δεν την ένοιαζε η συννεφιά της ημέρας. Της άρεσε να βλέπει τον ήλιο να κυνηγιέται με τα σύννεφα. Ούτε τα κύματα την ένοιαζαν. Αγαπούσε το βράχο της. Την αγκάλιαζε πάντα με στοργή. Μικρός τόπος, λίγοι άνθρωποι, μεγάλα ταξίδια. Κάθονταν στην ίδια πάντα θέση, την ίδια ώρα πάντα και ονειρευόταν. Φανταζόταν […]

Κοίτα να δεις που γιορτάζουμε! Ξανά! Πόσο γρήγορα περνάει αυτός ο άτιμος ο καιρός. Χωρίς ιδιαίτερη αφορμή , κάποιες μέρες πριν, ο νους ταξίδεψε στο παρελθόν, στο ξεκίνημα μας. Άρχισα να ψάχνω μανιωδώς αποδείξεις από αυτές τις στιγμές. Διαπίστωσα τότε πως, το μυαλό διατηρεί αναλλοίωτες εκείνες τις εικόνες. Διαπίστωσα ακόμα […]

Όλα λοιπόν μοιάζουν ιδανικά! Ήρθε επιτέλους εκείνη η ώρα που γνώρισες αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο. Λες και τον παρήγγειλες τελικά. Συγκεντρώνει όλα όσα ήθελες, μα μειονεκτεί μόνο σε ένα: μένει σε άλλη πόλη, αρκετά χιλιόμετρα μακριά σου! Τι κάνεις τώρα; συνεχίζεις με όποιο κόστος ή το αφήνεις για μια άλλη […]

Ξύπνησα πρώτη φορά, χωρίς εκείνο το απίστευτο βάρος στο στήθος. Σαν να κοιμόμουν χωρίς όνειρα, χωρίς σκιές να με βασανίζουν, σαν να έκλεισα τα μάτια μια φορά μόνο στο χρόνο και ανοίγοντάς τα, έξω έλαμπε ένας γεμάτος ήλιος. Μνήμες; γιατί δεν έχω μνήμες ; Το κρεβάτι μου είναι το ίδιο, […]