Μεταξύ μας

Κρυφοκοιτάζω τον ερχομό σου απ’ το παράθυρο. Κάνω πως δεν ακούω τις σειρήνες στο αδιέξοδο. Κάνω πως δεν ακούω το όνειρο στην απομάκρυνση. Ακροβατώ μες...

Στο λευκό χαρτί Για όλους εμάς, τους λεγόμενους “γραφιάδες”, το χαρτί υπήρξε φάρος παρηγοριάς και ξεκούρασης για μας και για χιλιάδες ακόμα, πριν από μας....

Διψάει η αγάπη για πράξεις. Για λόγια. Για εκπλήξεις. Προσμένει συναντήσεις. Επιθυμεί έρωτα. Ψάχνει συνεχώς αφορμή να τυλιχτεί με γεύσεις δύο χειλιών. Δύο ανθρώπων που...

Και έκλαψε άντρας μπροστά μου, σου λέω. Και ένιωσα πως δεν είχα τη δύναμη να διαχειριστώ μια τέτοια κατάθεση ψυχής. “Όλα πήγαν χαμένα”, έλεγε ξανά...

Δεν είναι εύκολη υπόθεση… Για τη ζωή λέω. Ούτε οι άνθρωποι είναι. Κάθε άνθρωπος κι ένας Σταυρός πάνωθέ του. Κάθε άνθρωπος και μια κρυφή πληγή...

Τον προίκισε η ζωή με τις χάρες όλες! Και νέος ήταν, και ωραίος και γοητευτικός! Του κληροδότησε όμως ένα ελάττωμα, τον προίκισε με περισσότερο συναίσθημα,...

Ατενίζω το μέλλον μόνο γιατί το παρελθόν έχει χαθεί. Τώρα πια. Μακάριος όποιος έχει καταφέρει να απεγκλωβιστεί από τη φυλακή του χθες. Αυτή που με...

Λείπεις… Γλυκά, ανθρώπινα και αληθινά, απλά μου λείπεις. Σε φαντάζομαι πολλές φορές στην άκρη του πελάγους να κάνεις τον απολογισμό σου και να αγναντεύεις το...

Χριστούγεννα σε λίγο κι όλα είναι στολισμένα γιορτινά, εντυπωσιακά. Παιδάκια θα ψάλλουν τα κάλαντα, θα πλημμυρίσει το σπίτι μυρωδιές και νοστιμιές. Μα είναι και κάποια...

Περπατώ για ώρες πάνω στα κύματα πέρα δώθε. Δε νοσταλγώ τίποτα, δεν περιμένω κανέναν να περπατήσει μαζί μου. Νιώθω ελεύθερη. Αποσύνδεση απ’ όλα σε τούτη...

Για εκείνον τον κόμπο στο λαιμό… Για εκείνον θέλω να γράψω σήμερα. Εκείνον που σου σφίγγει την ανάσα. Που δεν μπορείς να κάνεις βήμα. Εκείνος...

Αυτό που με πειράζει πιο πολύ δεν είναι ότι μεγαλώνω. Είναι που πάντα είχα να κάνω κάτι ή έπρεπε να κάνω κάτι. Είναι ότι δεν...

Ξέρεις, είμαι από αυτούς τους δύσκολους ανθρώπους που όσο τους πλησιάζεις, τόσο απομακρύνονται. Αμυντική στάση του οργανισμού, για να με προστατέψει από την μετωπική σύγκρουση....

Όταν σε άκουσα για πρώτη φορά, ένιωσα να με διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα! Το ηχόχρωμα της φωνής σου ήρθε και αναστάτωσε τη ζωή μου. Εγώ που...

Πόσος χρόνος χρειάζεται να στήσεις μια “ζωή” και να την αποδομήσεις; Πόσα λεπτά χρειάζονται να κάνεις την αρχή τέλος; Ένα τέλος που θα ‘ναι η...

Βλέπεις οι άνθρωποι παρ’ ότι έχουν χαθεί σε ένα παιχνίδι εύκαιρου έρωτα…. διψάνε για αγάπη! Διψάνε, σου λέω, και ας μην το λένε. Το κορμί...

Να ξεσκαρτάρεις τη ζωή σου, λένε, να ξαλαφρώσεις, να κάνεις χώρο να χωρέσουν νέες συνθήκες, νιόφερτες καταστάσεις, αισθήματα και συναισθήματα που καθυστερημένα ήχησαν και πολιορκούν...

Αγαπώ τις μαυρόασπρες φωτογραφίες. Τις βραχνές φωνές. Τους ώμους. Τα θλιμμένα μάτια. Τη φθινοπωρινή βροχή. Τους ανθρώπους που ξεχωρίζουν χωρίς καν να το προσπαθούν. Τους...

Ολοένα ακούς δικαιολογίες πως ο φίλος ή συγγενής έχει δουλειά και γι’ αυτό ξέχασε τα γενέθλια, τη γιορτή, ή μια σημαντική ημέρα της ζωής σου....

Κάπου εκεί λοιπόν, λίγο μετά τα σαράντα μου χρόνια, άρχισαν τα πράγματα μόνα τους να μου φανερώνονται χωρίς να κάνω καμία κίνηση. Το καθετί, έπαιρνε...

Το ηλιοβασίλεμα ενέχει τη θλίψη του τέλους… Σβήνει το φως κι ανάβει το σκοτάδι. Πάντα. Είναι το τίμημα που πληρώνει για την απαράμιλλη ομορφιά του,...

Τώρα; Μη με ψάξεις. Έχω μπει σε βαθιά νερά, μην προσπαθήσεις να με φτάσεις. Θα σε καταπιεί το νερό. Το ξέρω και είναι κρίμα. Άλλωστε,...

Περίεργο και δυσεύρετο το ρήμα “αγαπάω” στις μέρες μας. Και κυρίως όταν είναι ασυναίρετο ακούγεται και είναι διαφορετικό, πιο ώριμο, πιο σίγουρο, πιο αληθινό. Συνθήκες...

Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του μυαλού κοντοστάθηκα σε μια καλά κρυμμένη. Σε ποια; Στη λίστα των ηλιθίων. Ξέρετε, αυτοί οι κατά τ’ αλλά ξεχωριστοί και μοναδικοί...