Μεταξύ μας

Ήθελαν να σπάσουν πλάκα. Να γελάσουν. Με ποιον; Μ’ εμένα. Τον πιο εύθραυστο του σχολείου. Τον πιο ευαίσθητο. Τον πιο αδύναμο. Τόσο άντρες ήταν. Και...

Παρασκευή. Ημέρα λαϊκής στη γειτονιά. Πηγαίνω για τα ψώνια της εβδομάδας. Χαζεύω τους πάγκους. Παρατηρώ τα προϊόντα. Ερευνώ τις τιμές. Επιλέγω πότε από γνώριμους και...

Επιθυμία δεν είσαι εδώ• γαργαλάω τα θέλω μου και είσαι απούσα. Κι αυτή η σιωπή μια βοή πικρόχολη που τις νύχτες με θυμώνει και ξεσπάω....

Θες να μου πεις πότε αισθάνθηκες τελευταία φορά δυνατή; Εγώ πάλι, θέλω να σου πω γιατί σε “βλέπω” έτσι. Κράτα όμως πως δεν είναι εύκολο...

Αφιερωμένο στον άνθρωπο που τα άλλαξε όλα. Που έδωσε νόημα στην τόσο αδιάφορη ζωή μου. Τον άνθρωπο που περίμενε από πάντα η καρδιά μου και...

Γράφτηκαν πολλές σελίδες για την αγκαλιά. Άφησέ με, να σου περιγράψω εγώ τι νιώθω για την αγκαλιά σου. Εκείνη που καρτερώ να έρθει. Θέλω να...

… το κόκκινο κρασί κυλούσε και έβρεχε το βελούδο που έντυνε τη λευκή της σάρκα… Καθώς πλησίαζαν, ο ένας ρουφούσε, εξ’ αποστάσεως ελάχιστων εκατοστών, τις...

Για όλα εκείνα που τάξαμε, μα δεν τηρήσαμε το λόγο μας και δεν τα κάναμε ποτέ. Για όσα ξεστομίσαμε εν βρασμώ ή δίχως να τα...

Μια καρδιά γεμάτη με πληγές έχεις στα χέρια σου. Την έραψες μόνη σου βελονιά – βελονιά. Δε χρειάστηκες βοήθεια. Σηκώθηκες μόνη σου. Καμιά συναισθηματική “πατερίτσα”...

2024 Ευχές. 2024 Αγκαλιές. 2024 αληθινά συναισθήματα. Να θυμάσαι το νέο έτος ξημερώνει σε λίγο. Να είναι γεμάτο θετικά μηνύματα! Να πορεύεσαι στο φως ,...

Κρυφοκοιτάζω τον ερχομό σου απ’ το παράθυρο. Κάνω πως δεν ακούω τις σειρήνες στο αδιέξοδο. Κάνω πως δεν ακούω το όνειρο στην απομάκρυνση. Ακροβατώ μες...

Στο λευκό χαρτί Για όλους εμάς, τους λεγόμενους “γραφιάδες”, το χαρτί υπήρξε φάρος παρηγοριάς και ξεκούρασης για μας και για χιλιάδες ακόμα, πριν από μας....

Δεν είναι εύκολη υπόθεση… Για τη ζωή λέω. Ούτε οι άνθρωποι είναι. Κάθε άνθρωπος κι ένας Σταυρός πάνωθέ του. Κάθε άνθρωπος και μια κρυφή πληγή...

Τον προίκισε η ζωή με τις χάρες όλες! Και νέος ήταν, και ωραίος και γοητευτικός! Του κληροδότησε όμως ένα ελάττωμα, τον προίκισε με περισσότερο συναίσθημα,...

Ατενίζω το μέλλον μόνο γιατί το παρελθόν έχει χαθεί. Τώρα πια. Μακάριος όποιος έχει καταφέρει να απεγκλωβιστεί από τη φυλακή του χθες. Αυτή που με...

Λείπεις… Γλυκά, ανθρώπινα και αληθινά, απλά μου λείπεις. Σε φαντάζομαι πολλές φορές στην άκρη του πελάγους να κάνεις τον απολογισμό σου και να αγναντεύεις το...

Χριστούγεννα σε λίγο κι όλα είναι στολισμένα γιορτινά, εντυπωσιακά. Παιδάκια θα ψάλλουν τα κάλαντα, θα πλημμυρίσει το σπίτι μυρωδιές και νοστιμιές. Μα είναι και κάποια...

Περπατώ για ώρες πάνω στα κύματα πέρα δώθε. Δε νοσταλγώ τίποτα, δεν περιμένω κανέναν να περπατήσει μαζί μου. Νιώθω ελεύθερη. Αποσύνδεση απ’ όλα σε τούτη...

Αυτό που με πειράζει πιο πολύ δεν είναι ότι μεγαλώνω. Είναι που πάντα είχα να κάνω κάτι ή έπρεπε να κάνω κάτι. Είναι ότι δεν...

Ξέρεις, είμαι από αυτούς τους δύσκολους ανθρώπους που όσο τους πλησιάζεις, τόσο απομακρύνονται. Αμυντική στάση του οργανισμού, για να με προστατέψει από την μετωπική σύγκρουση....

Όταν σε άκουσα για πρώτη φορά, ένιωσα να με διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα! Το ηχόχρωμα της φωνής σου ήρθε και αναστάτωσε τη ζωή μου. Εγώ που...

Πόσος χρόνος χρειάζεται να στήσεις μια “ζωή” και να την αποδομήσεις; Πόσα λεπτά χρειάζονται να κάνεις την αρχή τέλος; Ένα τέλος που θα ‘ναι η...

Να ξεσκαρτάρεις τη ζωή σου, λένε, να ξαλαφρώσεις, να κάνεις χώρο να χωρέσουν νέες συνθήκες, νιόφερτες καταστάσεις, αισθήματα και συναισθήματα που καθυστερημένα ήχησαν και πολιορκούν...

Αγαπώ τις μαυρόασπρες φωτογραφίες. Τις βραχνές φωνές. Τους ώμους. Τα θλιμμένα μάτια. Τη φθινοπωρινή βροχή. Τους ανθρώπους που ξεχωρίζουν χωρίς καν να το προσπαθούν. Τους...