Μεταξύ μας

Ονειρεύομαι απλά, καθημερινά πράγματα. Μόνο απλά. Κι όσο μεγαλώνω, τόσο απλότερα τα θέλω. Μια ζωή απλή. Ένα σπίτι, γεμάτο αγκαλιές, που να λέμε κάθε μέρα:...

Γιαγιά, η δεύτερή μου μάνα. Με μεγάλωσες. Ηρωίδα και μαχήτρια της ζωής. Έζησες την προσφυγιά, ξεσπιτώθηκες, έχασες τον άντρα σου και ζούσες με την απορία...

Έγινε κρύσταλλο η παρηγοριά. Για να την ακουμπάω και να κόβομαι σε αναρίθμητα κομμάτια. Έτσι το θέλησε η νύχτα.  Να με κλείνει μέσα της και...

Μια ιδιωτική σιωπή σε ένα κρεβάτι επάνω. Μυστικά πολλά και κρατημένα για μια άλλη ζωή.   Κάποτε μαζί ίσως υπάρξουμε και κάθε σύμβαση ταράξουμε.  ...

Ως τώρα με φόβιζαν οι επιστροφές… ένιωθα πως μέσα τους θα βρίσκει καταφύγιο για πάντα η αμφιβολία, πως είναι φαύλοι κύκλοι, γόρδιοι δεσμοί, αδιέξοδα και...

Σου κρατάω το χέρι σφιχτά, όχι για να μη μου φύγεις, αλλά για να παίρνεις δύναμη. Όταν βλέπω στο πρόσωπό σου μια νυχτωμένη ευτυχία, λαχταρώ...

    Έστω ότι οι μαθηματικοί’ κάναν λάθος. Έστω ότι ένα και ένα μας έκανε ένα… Έστω ότι και όλοι οι φυσικοί κάναν λάθος. Έστω...

Νιώθω σαν σπασμένη πορσελάνινη κούκλα. Όμορφη, μα σαν κάτι να της λείπει. Ένα χαμόγελο ξεθωριασμένο, μεγάλα μάτια υποτονικά που κοιτούν το χώμα.   Νιώθω σαν...

Κι όμως, πέρασαν πέντε Χρόνια! Κι όμως, είμαστε ακόμα εδώ, κόντρα σε προβλέψεις δυσοίωνες και δεδομένα που σε άλλη περίπτωση θα καθιστούσαν τέτοιου είδους εγχειρήματα...

Ζούμε σε μία κοινωνία που έχουμε θεοποιήσει τον κάθε ψευτο-ινφλουένσερ και παίκτη reality. Για αυτό το λόγο, αυτοί οι άνθρωποι που ουδεμία σχέση με πρότυπα...

Φίλιωσες μαζί της, συμμάχησες και σε μεταμόρφωσε. Αντί να φύγεις γρήγορα μακριά της σε μάγεψε, σε πλάνεψε και τώρα δε βλέπεις μπροστά σου. Βλέπεις μονάχα...

Τέσσερα χρόνια «Μεταξύ μας» λοιπόν, οπότε σήμερα το συγγραφικό μας στέκι έχει γενέθλια!   Ιούνιος του 2018 και εγώ ψάχνω συγγραφικό σπίτι καθώς ήθελα να...

Χαίρετε. Τα επετειακά άρθρα είναι τα πιο εύκολα και τα δύσκολα συνάμα. Έχεις τόσα να γράψεις, αλλά από την άλλη πλευρά κινδυνεύεις να παρασυρθείς σε...

Είχα καθίσει στο κρεβάτι μου. Το πιστό και ταλαιπωρημένο μου λάπτοπ, ακουμπούσε πάνω στα πόδια μου. Δούλευε σκληρά γιατί δεν ήθελε να με απογοητεύσει. Κάθε...

  Πέντε Χρόνια μεταξύ μας. πέντε χρόνια που από την πρώτη κιόλας στιγμή, εκείνη της σύλληψης της ιδέας του λογοτεχνικού αυτού εγχειρήματος, γνώριζαν, όσοι τελικά...

Εμένα δε μου χαρίστηκε κάτι. Μόνη μου πάλευα και προχωρούσα μη λογαριάζοντας τον κίνδυνο. Ούτε βγήκα ζητιανιά να μαζέψω συναισθήματα που τα έβλεπα στους παγωμένους...

«Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σε  όλους όσους έζησαν στον κόσμο της ντροπής και ξέφυγαν, σε όλους όσους παλεύουν να ξεφύγουν από αυτόν και σε...

Και θα φεύγουμε απ’το λιμάνι με ένα βάρος στην καρδιά. Αυτά που δεν ειπώθηκαν ποτέ θα κουβαλάμε, μονάχα λόγια που μας πλήγωναν πολύ.   Εσύ...

Μία μάσκα μου κρύβει τον ήλιο. Το βλέμμα μου θολό ατενίζει έναν μισό ορίζοντα. Από τα σύννεφα και κάτω, φόβος κι ένας ενοχλητικός συριγμός. Από...

Εγκαταλείπεις οτιδήποτε ημιτελές χωρίς προοπτική.   Παύεις να ενστερνίζεσαι ό,τι δε σου εκμαιεύει την καλύτερη εκδοχή σου.   Ανακηρύσσεις απαγορευτικό σε χλιαρά φιλιά.   Δε...

Ασυμβίβαστοι άνθρωποι, μια παράξενη γενιά, δυνατή, που δεν μπαίνει σε καλούπια και δε συμβιβάζεται εύκολα. Από μέσα τους αναβλύζει μια ανεξάντλητη πηγή γενναιότητας και δύναμης....

Το βλέμμα σου μ’ ακουμπάει ανάλαφρα και τα μάτια σου με στοχεύουν γλυκά και αλύπητα. Αγάπησα τον τρόπο που αγγίζεις το καθετί και όταν το...

-«Καλώς ήρθες! Να ετοιμαστώ για συζήτηση;» Με ρώτησε παιχνιδιάρικα το μυαλό μου. Εγώ χαμογέλασα και έγνεψα καταφατικά. Είναι πάλι μια από αυτές τις μέρες που...

Της Λευκοθέας Μαρία Γκολγκάκη Βεβαιότατα, είμαι άνθρωπος, δε χωράει καμιά αμφιβολία. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και η ανατομία μου το αποδεικνύει. Με όποια απόκλιση από το...