Κάποτε και τώρα…
Θυμάμαι και γαληνεύω… και χαμογελά η καρδιά μου… και γεμίζω ευφορία, ελπίδα, όνειρα ατέρμονα… Με προθέσεις αγνές, σαν ο νους μου αλητεύει στα...
Θυμάμαι και γαληνεύω… και χαμογελά η καρδιά μου… και γεμίζω ευφορία, ελπίδα, όνειρα ατέρμονα… Με προθέσεις αγνές, σαν ο νους μου αλητεύει στα...
Δεν έχω χώρο πιά για χάρες ούτε για να σκορπίζομαι. Δε θέλω να μου παραχωρεί κανένας τον αέρα του, θέλω το δικό μου αέρα να...
Μοναξιά Μοναξιά. Ναι. Αυτήν, που κανείς άλλος δεν νιώθει απόλυτα, εκτός από εσένα. Αυτήν, που οι λέξεις πλατιάζουν δίχως άκρη. Αυτήν, που οι ανάγκες παίζουν...
Είναι όμορφα εκεί έξω… Ο Μάιος φτάνει στο τέλος του. Το καλοκαίρι μια ανάσα μονάχα. Η φύση οργιάζει. Λουλούδια ανθισμένα που μοσχοβολούν, πεταλούδες πετούν εδώ...
Διαβάζω… άρα; ΖΩ!!! του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη Όλοι με ρωτούν για τη βιβλιοθήκη μου η οποία δεσπόζει στο σαλόνι του σπιτιού μου και φιλοξενεί αμέτρητα βιβλία....
Αυτό που αλλοιώνει, ή αν θες με άλλα λόγια “χαλάει” την εικόνα και το κάδρο μέσα στο οποίο έχεις βάλει τον άλλον, είναι οι προσδοκίες...
Δεν έχει σημασία, αν εργάζομαι ή όχι. Αν είμαι μικρή ή μεγάλη στα χρόνια. Αν γέννησα ή υιοθέτησα. Δεν έχει καμία σημασία, αν είμαι...
Κάθε παιδί γεννιέται με μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία. Πάνω σε αυτήν όμως εμείς μπορούμε να χτίσουμε ή να γκρεμίσουμε. Ανάλογα από το αν και με ποιό...
Αν τα βλέπεις όλα μαύρα ή αν η γκαντεμιά σου χτύπησε απροειδοποίητα την πόρτα ή ακόμα χειρότερα αν αισθάνεσαι ότι πνίγεσαι και ότι όλοι οι...
Μια φορά – δεν θυμάμαι να υπήρξε δεύτερη φορά – και έναν καιρό… άκου: «έναν καιρό;». Υπήρχε δηλαδή καμιά περίπτωση οι καιροί να είναι ταυτόχρονα...
“ Η σκέψη και η γραφή μοιάζουν με άγουρο φρούτο. Κάθε ξαναζέσταμα της καινούργιας ημέρας ωριμάζουν κι άλλο, όμως δεν καταφέρνουν ποτέ να παλιώσουν...
Με κάνεις να θέλω να σ’ τα ξεκλειδώσω όλα, όχι για να τα δω εγώ, αλλά για να τα δεις εσύ. Κρύβεις ένα μεγάλο θησαυρό...
Ψυχές σακατεμένες, μόνιμα συμβιβασμένες με το άδικο. Άνθρωποι-καράβια που ποτέ τους δεν κατάφεραν να βρουν λιμάνια γεμάτα ασφάλεια για να ρίξουν την άγκυρά τους και...
Οι μεγάλοι έρωτες δε γεννιούνται σε οθόνες υπολογιστών. Δεν απαντούν με enter, δε γνωρίζουν και δεν αναγνωρίζουν αυτό τον απαίσιο προγραμματισμό μιας οθόνης και ενός...
Μία σε βλέπω να γελάς και μία να κλαίς. Μία το ένα, μία το άλλο. Το πρώτο είναι υπέροχο, αλλά το δεύτερο μην το αφήνεις...
Σαλτιμπάγκους ψυχών εγώ τους αποκαλώ. Ανθρωπάκια που περιφέρονται σε ρόλο Καραγκιόζη, από εδώ και από εκεί, δίχως να καταλαβαίνουν ουσιαστικά την ανύπαρκτη δύναμή τους. Προσπαθούν...
Πόσες φορές έχεις ακούσει τις φράσεις: «Μη ζηλεύεις» και «Η ζήλια είναι κακό πράγμα»; Δυστυχώς η ζήλια είναι πάρα πολύ ενοχοποιημένη και αυτό συμβαίνει...
Ναι, οκ, το δηλώνω ευθαρσώς και με ένα μεγάλο χαμόγελο στα χείλη. Από μικρό παιδί ήμουν αισιόδοξος. Τότε που έπεσα από την κούνια δεν έβαλα...
Θα έρθει κάποτε στη ζωή σου ένας άνθρωπος που θα σου μάθει πώς είναι να αγαπάς με την καρδιά σου. Φρόντισε αυτόν τον άνθρωπο να...
Δε θέλω να τους ξεχάσω, θέλω να τους θυμάμαι όλους έναν προς έναν. Οι μνήμες μου πάντα βοηθούσαν την ψυχή μου και ας υπέφερα...
Κύκλος με βέλος το υπάρχον σου. Ανοδική η πορεία σου. Εξουσιάζεις τη ζωή, άρχεις τη δημιουργία, διευθύνεις την εξέλιξη, κατευθύνεις τη ροή του κόσμου. Σπέρνεις...
«Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές— την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν,...
Αποζητούσε την ανέμελη ελευθερία του… την περασμένη του νιότη αναπολούσε…! Πολύ σύντομα, άχρωμα ένιωσε και πάλι τα φιλιά που τον πολιορκούσαν, τα χείλη του παρέμειναν...
Ώρα εκτέλεσης: δώδεκα και τριανταπέντε μετά μεσημβρίας. Ακριβώς όπως το ονειρευόμουν. Να φεύγω μαζί με το τελείωμα της μέρας. Στα τρία μέτρα στήνουν την πιο...
28 Φεβρουαρίου 2023, ξημερώματα ενός πένθιμου Μάρτη. Η είδηση στο κινητό μου με ταράζει. “Σύγκρουση δύο τρένων στα Τέμπη”. 57 νεκροί κ άλλοι τόσοι αγνοούμενοι,...