Φιλίνα Ιγνατιάδου

  Έγινες εμμονή, μάτια μου. Από εκείνες που ταλανίζουν το αίμα και το νου. Από εκείνες τις αξεπέραστες, τις άπειρες.  Υπάρχεις μόνιμα κι ολοκληρωτικά.  Σαν...

Εγκιβωτίζω το χάος μου. Εγκλωβίζω σε χρωματιστές κορδέλες, κομμάτια της ψυχής μου κι ύστερα πλέκω τα μαλλιά μου. Χρωματίζω τους 4 τοίχους της φυλακής μου...

Ακούω ορχηστική μουσική και σε σκέφτομαι. Στην αρχή σε θυμάμαι. Σαν ήρεμες νότες βιολιού με προσεγγίζουν οι θύμησες. Μελωδικά. Νοσταλγικά, σε λαχταρώ.   Με ένα...

Η αγάπη είναι το ομορφότερο συναίσθημα Έτσι μου είπαν κάποτε. Να αγαπάς και να αγαπιέσαι είναι το θαύμα της ζωής. Το φάρμακο της ψυχής.  ...

Νιώθω σαν σπασμένη πορσελάνινη κούκλα. Όμορφη, μα σαν κάτι να της λείπει. Ένα χαμόγελο ξεθωριασμένο, μεγάλα μάτια υποτονικά που κοιτούν το χώμα.   Νιώθω σαν...

Μία μάσκα μου κρύβει τον ήλιο. Το βλέμμα μου θολό ατενίζει έναν μισό ορίζοντα. Από τα σύννεφα και κάτω, φόβος κι ένας ενοχλητικός συριγμός. Από...

Κι ήρθε άλλη μια χρονιά. Φρέσκια, ζωηρή και γεμάτη ελπίδα. Ένα ζείδωρο φως μας αγκαλιάζει υποσχόμενο καλύτερες μέρες. Ξεκινώντας να γράφω τον απολογισμό μου περίμενα...

Αυτά τα Χριστούγεννα έχουν μια δόση μελαγχολίας. Μια γεύση καπνού κι αλκοόλ. Μοιάζουν τόσο γνώριμα μα συνάμα τόσο ξένα…   Άλλος ένας χρόνος περνάει με...

Μέσα στο χιόνι, τρεμοπαίζει μια φλόγα. Πες με τρελό, μα σου λέω πως το ‘δα! Μέσα στο κρύο, μια φωτιά συντηρείται. Μια τόση φλογίτσα που...

Είναι περίεργα τα όνειρα. Εκπληρώνονται όταν δεν το περιμένεις. Σωρηδόν εμφανίζονται οι ευχές όταν δεν είναι πια το ίδιο σημαντικές.   Ό,τι καρτέρησες ποτέ κατασκοπεύει...

Είμαι μια γυναίκα που αγαπά την περιποίηση. Λατρεύω να ξοδεύω ώρες δοκιμάζοντας ρούχα, συνδυάζοντας χρώματα και υφές,προσπαθώντας να τελειοποιήσω τη μαύρη γραμμή που κοσμεί συχνά...

Δύο περιστέρια ακροβατούν σε μιαν αντένα. Ο άνεμος άγρια ουρλιάζει σαν να απειλεί, σαν να προειδοποιεί. Τριγύρω σμήνη ανήσυχα πετούν, μια μαύρη θύελλα στον ουρανό...

Η μοναξιά είναι απαραίτητη κάποιες φορές. Σου δίνει το χρόνο και την ευκαιρία να σκεφτείς, να αναθεωρήσεις, ή ακόμα και να επικροτήσεις τις επιλογές σου....

Τάσεις φυγής. Καταστροφής. Μια ελπίδα σπασμένη, κάπου χαμένη. Ένα όνειρο άδειο στέκει καθάριο στο δρόμο που φεύγει και κάτι πίσω δε φέρνει. Ένα θαύμα σαν...

Σημείωσα σ’ ένα χαρτάκι “αντίο”. Ένα χελιδόνι το έκλεψε, να χτίσει τη φωλιά του. Σε μία πέτρα λάξευσα κάποια “ποτέ” μου. Σαν να ταν άμμος,...

Δε γράφω συχνά για τέτοια θέματα. Η γραφή μου δεν είναι στρατευμένη και ούτε επιθυμώ να επηρεάσω τους αναγνώστες μου. Όμως το γεγονός που συνέβη...

Δεν έχω νιώσει περισσότερο γυμνή στη ζωή μου. Εκτεθειμένη. Ντράπηκα όταν αντίκρισα για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια το απρόσωπο τσιμέντο του πορτοκαλί κτιρίου...

Πότε θα σε δω; Οι μέρες περνούν κι ο χρόνος με προσπερνάει. Η ζωή έγινε ανάμνηση κι οι αναμνήσεις η μόνη επαφή με την πραγματικότητα....

Ήταν καθισμένη στο παγκάκι του πάρκου. Είχε τα μάτια της κλειστά, σκυφτό το κεφάλι. Σιγοτραγουδούσε τους στίχους της αγαπημένης της μελωδίας. Τα παιδιά έτρεχαν ανέμελα...

Δεν είμαι άγγελος. Ποτέ δεν ισχυρίστηκα πως είμαι. Έχω το σκοτάδι βαθιά φωλιασμένο στη ψυχή μου. Τόσο μπλέχτηκε με το είναι μου, που πια δεn...

Είμαι ερωτευμένη με έναν ίσκιο. Ένα παιχνίδισμα φωτός, μέρα μεσημέρι. Με ένα πεφταστέρι. Μια νότα άνοστη η ζωή. Μια πικράδα στην ψυχή. Κι ούτε μία...

Το κραγιόν μου έχει τη γεύση ενός ποτού που λάτρευες κι εγώ δεν άντεχα λεπτό. Έχει τη γεύση απ’ το φιλί σου. Έτσι μανιωδώς βάφω...

Μου λένε να φύγω. Να ξεφύγω. Να αδειάσω την ψυχή μου σε ένα αβαθές πηγάδι κι ας ξεχειλίσει ο ουρανός πόνο κι αδιαφορία. Μου λένε...

Έτσι γίνονται οι εκρήξεις. Σαν διάττοντες αστέρες περνούν στον ουρανό. Όσο πιο δυνατός ο κρότος, τόσο εκκωφαντικότερη η σιωπή που έπεται. Όσο πιο φωτεινή η...

Καθώς διάβαζα την Πανούκλα του Αλμπέρ Καμύ και χανόμουν στις επιβλητικές σελίδες με τις ολοζώντανες περιγραφές, ξαφνικά συνάντησα την εξής φράση: «Κανένας δε θα είναι...