Λύκοι και πρόβατα
Δύσκολοι καιροί για ανθρωπιά.
Όλα μετριούνται με αριθμούς που είναι τυπωμένοι πάνω σε χαρτιά.
Για αυτά πουλήθηκαν η αξία, η αξιοπρέπεια,
η ηθική, η ψυχή, το συναίσθημα.
Το εγώ ξεγελιέται με την αδύναμη δύναμη
που έχουν αυτά τα χαρτιά.
Νομίζει πως με αυτά μπορεί να κάνει τα πάντα.
Χαμογελάω.
Τίποτα δεν μπορεί.
‘Όταν τα πρόβατα ξυπνήσουν και καταλάβουν ότι λύκοι
είναι στην εξουσία που τους ετοιμάζουν για σφαγή, τότε ίσως αλλάξει κάτι.
Όμως είναι τόσο υποδουλωμένα σε αυτό το χαρτί με τους αριθμούς.
Το τιμούν, το σέβονται, το πιστεύουν, το ποθούν,
υποκλίνονται σε αυτό, το έχουν θεό τους.
Ενώ, τους είναι τόσο άχρηστο.
Αυτό που πρέπει να τιμούν και να σέβονται είναι η φύση τους.
Αλλά οι λύκοι έχουν κάνει καλά την δουλειά τους,
τους έχουν φυλακίσει πουλώντας τους το χορτάρι,
που τόσο απλόχερα η φύση τους έχει χαρίσει.
Με την έγκριση τους καταστρέφουν
ότι χορτάρι έχει απομείνει και δεν μπορούν να το εκμεταλλευτούν.
Όμως οι λύκοι είναι εκατό και τα πρόβατα εκατομμύρια.
Άραγε τι θα γινόταν αν ξύπναγαν και συνειδητοποιούσαν ,
τι συμβαίνει γύρω τους;
Χμ, προφανώς δύσκολο να γίνει,
κάθε λίγο και λιγάκι το χάπι χρυσώνεται και γλυκαίνουν την φυλακή τους.
Ωραίο, το βόλεμα.
Τα μαύρα πρόβατα τα ευνουχίζουν, δεν τα θέλουν οι λύκοι,
τους χαλάνε το σχέδιο.
Ουσιαστικά όλοι λίγο πολύ, λευκά πρόβατα είναι,
τα μαύρα κάνουν την διαφορά αισθητή.
Αυτό ξεβολεύει και μόλις οι λύκοι τα μυριστούν, τα σφάζουν.
Και ποιος θέλει να σφαχτεί;
Ίσως, μόνο όποιος έχει το σθένος για αλλαγή.