Αυτό το “για πάντα” άργησε να έρθει
Μια χούφτα της αιωνιότητας η ζωή μας και εσύ μου λες πως θα μ’ αγαπάς για πάντα; Και είναι σύντομη η άτιμη η ζωή για να καθίσω να μετρώ τα λόγια σου. Αφού το ξέρω, μόλις φύγεις από εδώ, το πολύ πολύ να ξεχάσεις τι μου είπες. Αλλά αποκλείεται αυτό. Τα έχεις χιλιοτυπωμένα μέσα σου και δε θα σου ξεφύγει ούτε το θαυμαστικό. Μα ειλικρινά, κουράστηκα. Μία να έρχεσαι, μία να φεύγεις. Άδειασα από μέσα μου όλα τα σκιρτήματα που ένιωθα για σένα.
Αυτό το “για πάντα” άργησε να έρθει. Και ούτε θέλω να σπαταλήσω όλο μου το χρόνο για να ανακαλύψω στο τέλος μου αν ίσχυε τελικά. Τώρα θέλω να μου το δείξεις. Σήμερα. Ούτε καν αύριο. Μπορείς; Δεν έχω υπομονή άλλη να σε περιμένω. Δε δέχομαι άλλες δικαιολογίες. Ποτέ μου δεν τα κατάλαβα αυτά τα “σ’ αγαπώ, αλλά…”. Τι αλλά; Άντε, φύγε για ακόμη μια φορά. Ψάξε να βρεις και εσύ φουκαρά τι είναι αυτό που σε κρατάει. Βγάλε άκρη με τον εαυτό σου και άσε εμένα να βρω τον δρόμο μου.
Κυλάει η ζωή και δεν έχω σκοπό να σε περιμένω. Στενεύουν τα χρόνια μου. Θέλω να τα απολαύσω όπως εγώ επιθυμώ. Ναι, εγώ! Όσο εγωιστικό και αν ακούγεται. Μου αξίζει να παίρνω αγάπη αφού τη δίνω απλόχερα. Εσύ τακτοποίησε τα υπαρξιακά σου και ποιος ξέρει, ίσως με προλάβεις. Ίσως λέω, γιατί δεν έχω σκοπό να ρίξω άγκυρα σε μια θάλασσα που έχει βαλτώσει. Θα διαλέξω τη στεριά πλέον, θα είναι και τα βήματά μου πιο σταθερά εκεί και όπου με βγάλει. Αρκεί να ζω το σήμερα με όλα τα “για πάντα” του. Να τα ζω κάθε μέρα.
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
