Συμβιβασμός και όχι, δυο δρόμοι αντίθετοι


Μη φύγεις από μια σταθερή σχέση, οι άνθρωποι δεν είναι όλοι σωστοί και εσύ πρέπει να αρκείσαι σε αυτούς. Τι κι αν έχετε προβλήματα, όλα ξεπερνιούνται με υπομονή. Βλάκες ήταν οι παλιοί που πάλευαν και δε μιλούσαν;

Άκου να δεις κορίτσι μου, οι έρωτες είναι για τους αιθεροβάμονες. Φτερό στον άνεμο είναι όσοι υποτάσσονται σε αυτόν. Μα και πόσο νομίζεις ότι κρατάει το ροζ συννεφάκι; Μετά έρχονται τα αγγούρια αδιαπραγμάτευτα. Οπότε κοίτα λεφτά να έχει και σωστή οικογένεια.

Μη ζητάς από τους ανθρώπους που είναι γύρω σου να σε καταλαβαίνουν όπως κάνεις εσύ. Κανείς δεν επιβίωσε μόνος του σε αυτόν τον κόσμο. Υποστήριξε τη γνώμη σου, αλλά άκου και τους άλλους, κάτι παραπάνω θα ξέρουν. Η μοναξιά είναι δύσκολη παιδί μου και η ζωή θέλει υποχωρήσεις.

Μη διανοηθείς να φύγεις από τη δουλεία σου, είναι καιροί τώρα για επαναστάσεις; Υπάρχει κρίση και ανασφάλεια, μην πετάς τη σταθερότητα για όνειρα. Αυτά στην εποχή που ζούμε είναι μόνο για τους ονειροπόλους κι αυτοί χαμένοι από χέρι θα αποδειχτούν. Άκου με!

Μην αντιδράς, η ζωή θέλει συμβιβασμούς αλλιώς δε βγαίνει. Μη ζητάς το δίκιο σου, θα πρέπει να χαμηλώνεις και το κεφάλι. Μην κακοκαρδίζεις τους άλλους γύρω σου, κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό.

Όχι φίλε μου, δε θα μείνω σε μια σχέση που με πνίγει γιατί ο άλλος είναι καλός. Οι κακοί είναι στη φυλακή, όλοι οι απ’ έξω καλοί είμαστε. Και από το να καταλήξει ο άλλος στο χώμα κι εγώ στη φυλακή, διαλέγω την αποφυγή του φόνου. Το τι κάνανε οι παλιοί και έμεναν μέσα στον λάκκο όταν τους έπνιγε δε με αφορά.

Όχι, δεν επιλέγω μια ζωή νεκρή χωρίς έρωτα, με την ανασφάλεια ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει. Αγαπώ να ερωτεύομαι κι ας σπάσω τα μούτρα μου, τουλάχιστον θα το έχω απολαύσει.

Όχι, δε θα κάνω το βλάκα στην ζωή του καθενός χωρίς να αντιδράω όταν θα προσπαθήσει να επέμβει στα δικά μου τα χωράφια. Γιατί τους ανθρώπους τους επιλέγω για να είναι δίπλα μου, όταν χαίρονται για αυτό που είμαι εγώ, όπως κι εγώ για εκείνους. Οτιδήποτε άλλο το εξαφανίζω και του βάζω ένα περίτρανο “Χ”.

Όχι, δε θα κρατήσω το λίγο ζυγιάζοντας το με το φόβο της μοναξιάς. Τα μέτρια δε μου ταιριάξανε ποτέ και εγώ το τομάρι μου δεν το πουλάω φτηνά.

Όχι, δε θα μείνω σε μια δουλειά που με τρώει, γιατί οι καιροί είναι σαθροί. Ξέρω ποια είναι τα όνειρα μου, ξέρω τι λαχταράει η ψυχούλα μου και για αυτά μπορώ να φέρω τα πάντα τούμπα.

Όχι, το κεφάλι μου δεν το σκύβω, γιατί μεγαλώνοντας θέλω να μου βγάζω το καπέλο και να λέω “έζησες τη ζωή σου όπως γούσταρες”.

Κι έτσι κάπως όχι σε όλα, γιατί το “μη” πάντα με τρέλαινε. Η ζωή θέλει να ‘σαι κόντρα στον άνεμο για να επιβιώσεις, αλλιώς σε παίρνει ο διάολος.

Μα και αυτή η στάση είναι προσωπική. Στο δικό σου χέρι είναι από την άλλη πού θα γύρεις τις επιλογές σου. Μπορεί στα μη, ίσως και στα όχι, αλλά ας είναι δικές σου επιλογές.

Χριστίνα Ρογκάκου

Γράψτε ένα σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *