Τίποτα, εκτός του τίποτα!
-Μιλήσατε;
-Φυσικά.
Καθημερινή συνομιλία, πολλοί αυτοί που την επαναλαμβάνουν. Έλλογο ον ο άνθρωπος και αυτό που αποκλειστικά κατέχει τη δυνατότητα του λόγου. Έτσι του έχει προσφερθεί γενετήσια η ικανότητα της έκφρασης μέσω αυτού. Αδιαμφισβήτητα υπάρχει και η γλώσσα του σώματος μα τι να σου κάνει κι αυτή μόνη της. Μεγάλης ουσίας η αλληλουχία πράξεων και υγιής στις περισσότερες εκφάνσεις της.
Έτσι λοιπόν σήμερα θα έρθω σε αυτή την σύνδεση. Συναναστρεφομενοι καθημερινά με ανθρώπους, επέρχεται η κοινωνικοποίηση και κάθε είδους διαπροσωπικές σχέσεις. Εκεί θα επέλθουν συμφωνίες απόψεων, θα δημιουργηθούν συμβατοί δότες συναισθημάτων, μα και συγκρούσεις θα εμφανιστούν αναφερόμενες σε υγιείς σχέσεις.
Αλλά τα ζητήματα της ικανότητας της επικοινωνίας θα κριθούν στο τελευταίο προαναφερθέν αποτέλεσμα αλληλεπιδράσεων. Διότι εκεί θα παιχτούν ψυχές και καρδιές στην πιο απροστάτευτη εικόνα τους. Τότε αυτές θα είναι χτυπημένες από φόβο, πόνο, θλίψη, εγωισμό. Και τότε εκεί η ομιλία θα είναι πιο απαραίτητη από ποτέ. Στις δεδομένες στιγμές ο διάλογος θα πρέπει να λάβει ενεργό ρόλο. Οι δυο πλευρές θα πρέπει να μιλήσουν.
Κι όταν γίνει αυτό. Η απάντηση στο τι είπατε. Να μην είναι τίποτα εκτός του τίποτα.
"Καταγόμενη από την Μάνη θεωρητικά θα έπρεπε να έχω ένα δυναμικό χαρακτήρα, κάτι όμως που πάντα έρχεται σε σύγκρουση με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου “Καρκίνου”. Αθεράπευτα ρομαντική και ονειροπόλα!! Με μια ροπή προς τα ρίσκα και φανατική ακόλουθος της τάσης για την απόκτηση του άπιαστου. Πάντα λάτρευα το να γράφω μιας και με αυτόν τον τρόπο μπορούσα να εκφράσω πάντα τις σκέψεις μου πολύ καλύτερα από το να χρησιμοποιώ τα λόγια! Ερωτευμένη με την ζωή και ανοιχτή στο ότι μπορεί αυτή να μου δώσει."
