Όλα όπως τ’ άφησες είναι
Post Views: 20
Όλα όπως τα άφησες είναι.
Περιμένουν εσένα.
Ένα ανοιχτό βιβλίο που το παράτησες σε μία τσαλακωμένη σελίδα και δεν γύρισες να το κλείσεις.
Μια τσακισμένη ζωή που μέτρησε με βία τα σκαλοπάτια στο τελευταίο σου αντίο.
Μια ζωντανή αγάπη που ψηλαφίζει ανάσες στο τυφλό σημείο που την άφησες.
Όλα όπως τα ήξερες είναι.
Ένα στόμα που έγινε κοχύλι στης θάλασσας τον βυθό και ακόμα ψελλίζει το όνομα σου.
Ένα σώμα που ξεψυχάει κάθε ξημέρωμα στης αγκαλιάς σου την θύμηση.
Η ίδια κοκκινη καρδιά μέσα μου να χτυπά πάντα.
Η δική σου..
Όλα όπως τα θυμάσαι είναι..
Ότι αναμνήσεις έχω είναι ότι άγγιξες εσύ και ότι ζήσαμε μαζί.
Ότι κοίταξες εσύ μέσα μου.
Άλλωστε όλα λείπουνε γύρω μου από εκείνη την μέρα.
Λείπω εγώ μέσα από την ζωή μου.
Λείπει η μισή μου η ζωή πίσω από τις κλειστές κουρτίνες.
Δεν μπορώ να γεμίσω μόνη μου το δικό σου κενό.
Ασφυκτιώ στον τόσο λίγο αέρα που μου άφησες
Όλα όπως έπρεπε είναι.
Σπασμένα γυαλιά μέσα στα μάτια μου οι ελπίδες μου.
Πώς να καταφέρω να σωπαίνω χωρίς να ανασαίνω μέσα σε ότι ουρλιάζει ακόμα;
Η τρέλα μου φωνάζει έξω απο την πόρτα.
Ρωτάει τι είναι αυτό που ακούει.
Κλάμα..
Γέλιο..
Απόγνωση;
Τι να απαντήσω;
Αφού η λογική με έχει εγκαταλείψει καιρό τώρα.
Μην περιμένεις άδικα να με δεις να γελάσω και να ζήσω πάλι.
Αυτό ξεπερνάει ακόμα και τα δικα μου όρια που μόνο εσύ ξέρεις πόσο μεγάλα είναι.
Δεν μπορεί να γελάσει ένας άνθρωπος που έζησε μια αγάπη που δεν τελείωσε ποτέ.
Δεν μπορεί να γελάσει ένας άνθρωπος που τον εξουσιάζει η λύπη και η σιωπή.
Που ξυπνάει μέσα στην στενοχώρια και κοιμάται με της φωνής σου την ηχώ για μαξιλάρι.
Που ουρλιάζει μέσα στο κάθε του κύτταρο
το όνομά σου ακόμα.
Που η πίκρα κοιμάται μέσα στα μάτια του και η άμμος της θάλασσας στο στόμα του μήνες τώρα.
Που γυρίζει μέσα στο σώμα του σαν ένα ρολόι παγιδευμένο χωρίς δείκτες.
Που οι αναμνήσεις ουρλιάζουνε γύρω του σαν θηρία και τον κατατρώνε.
Που δεν επέστρεψες εδώ..
Μαζί μου.
Στο σημείο που γεννήθηκα.
Όλα όπως τα έζησες είναι.
Εσύ να μετράς θανάτους ανάμεσα μας..
Και εγώ να τους ανασταίνω.
Όλα όπως τα άφησες είναι.
Μάτια, χέρια, πνευμόνια, πόδια, χείλια.
Όλα μισά.Όλα δικά σου.Μονάχα ο πόνος ολόκληρος.Όλος δικός μου.
– ΟΛΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΑΦΗΣΕΣ ΕΙΝΑΙ –
Μπέττυ Κούτσιου
Post Views: 20
Ονομάζομαι Μπέττυ Κούτσιου Έχω την ευλογία να γράφω..
Γράφω γιατί είναι η ανάγκη μου μαζί με τις ανάσες που παίρνω.
Δεν τις μετράω σε οξυγόνο αλλά σε λέξεις.
Γράφω γιατί αλλιώς δεν θα είχα πού να ακουμπήσω.Θα αιωρούμουν στο κενό.Τώρα ακουμπάω στα χαρτιά και τα μολύβια μου.
Ακουμπάω στις λέξεις μου που αγαπάω και με αγαπούνε και αυτές.
Ξεκουράζομαι, ηρεμώ, γαληνεύω.
Η γραφή είναι σιωπή. Είναι λύτρωση. Με σώζει και εγώ την ευγνωμονώ.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο που με διαβάζει να βρει την αγάπη και να γιατρευτεί από εκείνη.
