Αυτό το παλιό ερείπιο!
Σκέψεις… στοιχειώνουν το μυαλό! Η ψυχή έρμαιο τους!
Η καρδιά ασφυκτιά….
Σκέψεις… που ρουφάνε και κατευθύνουν!
Κυριεύουν το υποσυνείδητο και τσακίζουν!
Ερείπιο στοιχειωμένο αλλά ακόμα όρθιο!
Δεν παραδίδει την ψυχή και ας στέκει μισογκρεμισμένο!
Το παλιό ερείπιο στέκει ακόμα όρθιο!
Άλλοτε περήφανο… Πλέον βυθίζεται στην χαμένη αίγλη του!
Η ψυχή του μισογκρεμισμένη, προσπαθεί να ανακάμψει!
Μα μάταια!
Το παλιό ερείπιο στέκει ακόμα όρθιο!
Περιμένει ή την ανάσταση ή την πτώση!
Το παλιό ερείπιο… Νιώθει… Αισθάνεται… Πονάει
Μια σκάλα αχνοφαίνεται….
Μια σκάλα προς τον ουρανό!
Το φως σε καλεί να πας κοντά του!
Η ψυχή αγαλλιάζει!
Μια σκάλα προς τον ουρανό!
Το ξέφωτο εκτυφλωτικό!
Παράδεισος και κόλαση μαζί!
Αυτό το παλιό ερείπιο!
Νίκος Μιχαλόπουλος