Στην εποχή του γκρι, εσύ να επιμένεις στο ροζ
Αλλάξανε οι άνθρωποι, διαβρώθηκαν οι καιροί! Κι είναι δεδομένο, ναι δεν αλλάζει. Μα αξίζει στην τελική να ψάξεις το γιατί; Και δεν είναι ότι δεν ενδιαφέρεσαι για τον πλησίον, μα αν αυτός δεν θέλει να αλλάξει, μπορείς εσύ να γίνεις θαυματοποιός; Μπα όχι, το προσπάθησες, δάγκωσες τα χείλη σου για να μεταδώσεις χρώμα στην ζωή του. Αλλά στο πηλίκο έβγαλες ένα γκρι μηδέν. Και αφού εσύ έχεις το ροζ στην ζωή σου ευτυχώς επέλεξες να ασφαλιστείς σε αυτό. Όχι, γιατί φοβήθηκες και δείλιασες να το μεταδώσεις, αλλά γαϊδάρου περπατησιά δεν αλλάζει. Έτσι κι εσύ καλό μου πλάσμα ως άλλος Δον Κιχώτης επέλεξες τον δικό σου δύσβατο μα ροζ δρόμο.
Και ξέρεις εκεί θα είσαι γαλήνιος με τα ιδανικά σου και την αγάπη που γεμίζει γαλήνη την ψυχή σου. Οι φωνές που ακούγονται δίπλα σου και φωνάζουν την μαυρίλα τους όσο πάει και λιγότερο σε αγγίζουν. Εσύ έχεις πράγματα να κάνεις και να δώσεις κι αυτές μόνο να σε καθυστερούν μπορούν. Μα κι εσύ πια χαμογελάς και φωτίζεσαι από τα όμορφα χρώματα που εκπέμπει η καρδιά σου. Ευχόμενος αυτά να τους δώσουν λίγο από την ευτυχία σου. Όμως υπάρχουν κι άλλοι που σου μοιάζουν και θα τους συναντήσεις.
Είναι λίγοι θα μου πεις και σκονισμένοι από τον δρόμο, αλλά κοίτα πως λάμπουν. Και μόλις τους δεις θα τους καταλάβεις αμέσως όπως κι αυτοί εσένα, έχετε τον δικό σας κώδικα επικοινωνίας χωρίς καν να μιλήσετε. Ξέρουν, ξέρεις και χαμογελάτε. Το σπουδαιότερο όπλο σας είναι το ροζ χρώμα σας που τα κάνει όλα πιο ρομαντικά και όμορφα. Θα σας αποδώσουν πολλούς χαρακτηρισμούς, αιθεροβάμονες, ονειροπόλοι, χαμένοι σε άλλη διάσταση. Ίσως για λίγο δειλιάσετε, όχι γιατί ντρέπεστε για το είναι σας, μα γιατί σας ξαφνιάζει η μαυρίλα τους.
Αλλά είπαμε εσείς σιωπηλά και δυνατά. Ξέρετε πως ο κόσμος σας φρουρείται όχι από εκείνο το άλογο του ιππότη πια. Μα από τα ροζ σύννεφα που είναι τα οχυρά και παράλληλα η δύναμη σας.
Χριστίνα Ρογκάκου