Δώσε μου το χέρι σου και πάμε. Θα σε προσέχω εγώ.
Ανάμεσα σε δύο κόσμους είναι δύσκολο σχεδόν ακατόρθωτο να μπορέσεις να ισορροπήσεις και να ξεφύγεις αν δεν έχεις ένα χέρι να σε κρατάει για να σου δείξει τον σωστό δρόμο.
Εκεί δεν υπάρχει λογική ούτε πρέπει.
Εκεί φυλακίζεις το είναι σου ολόκληρο, εκεί δεν έχεις ταυτότητα, εκεί δεν υπάρχει τίποτα!
Εκεί είσαι ο κανένας..
Κάνεις παράτολμα πράγματα χωρίς φόβο, χωρίς ενδιασμούς αδιαφορώντας αν θα πονέσεις, ή αν θα πληγώσεις τους άλλους με τις πράξεις σου ,αυτούς που σε νοιάζονται, αυτούς που σε αγαπούν, αυτούς που σε περιμένουν να γυρίσεις κοντά τους νικητής, αυτούς που θα σε βοηθήσουν να ξεχάσεις.
Το σώμα σου, το μυαλό σου, την ύπαρξη σου ολόκληρη την οδηγεί κάποιος άλλος που σε εξουσιάζει, μια αόρατη δύναμη που σε κάνει να μην αναγνωρίζεις τους δικούς σου ανθρώπους ,αυτούς που κάποτε ήτανε όλη η ζωή σου.
Τον λατρεύεις τον έχεις Θεό σου.
Αχ και να’ξερες;
Δεν είσαι σε θέση να καταλάβεις τι σου κάνει..
Δεν είσαι σε θέση να δεις την πραγματικότητα, ότι αυτό που αγαπάς σου πήρε το μυαλό σου, ότι στο έχει βιάσει,ότι στο έχει σκοτώσει.
Κλείνεις απ’ έξω την ζωή, τα νιάτα, την ομορφιά σου, τον έρωτα και ξεχνάς ποιος ήσουν μέχρι χθες, διαγράφεις τα πάντα για να τον ακολουθήσεις τυφλά…
Δεν φταις εσύ το ξέρω φταίει αυτός ο δαίμονας που κατασπάραξε το μυαλό σου και το κατακρεούργησε.
Φταίς όμως λίγο και εσύ τώρα που το σκέφτομαι.
Έκανες ένα μεγάλο λάθος,αφού έβλεπες ότι κάτι δεν πήγαινε καλά,γιατί παραιτήθηκες;
Γιατί δεν έκανες κάτι να σωθείς;
Γιατί παραδόθηκες;
Γιατί έκλεισες το κελί σου χωρίς να παλέψεις;
Σε ρωτάω γιατί;
Μην σκύβεις το κεφάλι σου χωρίς να με κοιτάς σου μιλάω.
Σου μιλάω.
Εγώ είμαι.
Κοίταξέ με.
Το όνομα μου είναι Λογική.
Με ξέχασες;
Εσύ με έβαζες πάνω από όλα. Πάνω κι απ’ την καρδιά σου, ενώ κάποιες φορές δεν θα έπρεπε να με ακολουθείς, κι όμως το έκανες..
Βγες από τα δεσμά σου εγώ θα είμαι δίπλα σου, θα σε περιμένω να σε οδηγήσω εκεί που ήσουν ως εχθές. Εκεί που τόσο πρόθυμα εγκατέλειψες χωρίς να πολεμήσεις, χωρίς να κάνεις κάτι να σωθείς.
Μην φοβάσαι θα είμαι κοντά σου.
Ξέρεις κάτι; Εκεί που θα σε πάω λέγεται ΖΩΗ.
Εκεί είναι η πραγματική τρέλα.Όχι εδώ όπως νόμιζες.
Όχι εδώ που φυλακίστηκες.
Έξω είναι τα θηρία. Εκεί πρέπει να προσέχεις να μην σε κατασπαράξουν.
Δώσμου το χέρι σου,πάμε. Θα σε προσέχω εγώ.
Πάμε μην φοβάσαι!
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
