Για κάποιους η βέρα στο δεξί δεν συναρτάται με την αγάπη
– Άντε και στα δικά σου!
– Καλά μην το δένεις και κόμπο.
Καταρχήν να ξεκαθαρίσω κάτι, ούτε φόβο με την δέσμευση έχω κι ούτε με παρατήσανε στα σκαλιά της εκκλησίας. Διευκρίνιση προς αποφυγήν παρεξηγήσεως και προς το πρόσωπο μου μα και για εκείνους που ανήκουν στην ίδια κατηγορία απόψεων. Έτσι μπορώ να συνεχίσω να σου εξιστορώ τον τρόπο σκέψεως μου απέναντι στον θεσμό που για κάποιους θεωρείται συνώνυμο της αρμονικής εξέλιξης στις σχέσεις των ανθρώπων. Δηλαδή άπαξ και στεφανωθείς ενώπιον θεού και ανθρώπων, όλα θα κυλήσουν ευνοϊκά εφόρου ζωής; Να το, που το ζιζάνιο της αμφιβολίας μπήκε στο μυαλό. Πάμε τώρα ένα βήμα παρακάτω.
Φυσικά σε καμιά περίπτωση, δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως όλοι οι γάμοι συνεπάγονται με συμβόλαια θανάτου, λάθος μεγάλο θα ήταν αυτό. Είναι χαρά και ευτυχία να βλέπεις αντρόγυνα να αγαπιούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν, έχοντας χτίσει θεμέλια ισχυρά μέσα στις οικογένειες τους. Ξέρεις με κάνουν να τους θαυμάζω και να επιθυμώ κι εγώ μια τόσο όμορφη εξέλιξη στην ζωή μου. Ένα σπίτι που το ζευγάρι θα φωτίζεται από αγάπη και έρωτα και γύρω παιδικές φωνούλες να δίνουν ήχο στο παραμύθι. Ζηλευτή εικόνα και να ένα όνειρο για το μέλλον. Μα όχι απαραίτητα με οδηγό εκκίνησης τα λόγια του παπά. Μήπως αυτά θα κάνουν πιο ισχυρή την σχέση του ζευγαριού ή θα σου εξασφαλίσουν αιώνια κοινή πορεία; Έχεις δει πιο γέρα θεμέλια σε μια σχέση, εκτός από αυτά που πηγάζουν από συναισθήματα καρδιάς;
Στα λόγια μου έρχεσαι! Τι να τις κάνεις τις φωτογραφίες γάμου σε ένα σαλόνι, όταν οι καυγάδες θα τρίζουν τους τοίχους. Ξέρεις δεν θα σου κατευνάσουν την πυρκαγιά σε ώρα έξαρσης της, ούτε και θα γίνουν τοίχος στις μπόρες. Τι να σου κάνουν κι αυτές, χαρτί είναι. Ή μήπως ο εφησυχασμός της κοινωνίας γύρω από την εικόνα του γάμου, θα λύσει όλα τα προβλήματα των ψυχών; Μπούρδες μεγατόνων αγάπη μου.
Ξέρεις στο πλήρωμα του χρόνου, θα νιώσεις περήφανος για τα έργα σου. Όταν μεγάλος πια δίπλα στον άνθρωπο σου, θα σφίγγεται τις παλάμες σας μεταξύ τους και θα λέτε ζήσαμε μονιασμένα, χωρίς να υπογράψουμε ποτέ για αυτό. Μα κι όταν τα παιδιά σας θα έρχονται να σας αγκαλιάζουν περήφανα και να λένε γελώντας «κοίτα σαν πιτσιρίκια σαλιαρίζουν».
Χριστίνα Ρογκάκου