Maria Tsintidou

  Μην ανησυχείς, εγώ ποτε ξανά δε θα επιτρέψω στη ζάλη του μυαλού μου να φέρει τη μορφή σου μέσα στο άχρωμο δωμάτιό μου. Ποτέ ξανά δε θα αφήσω την αδυναμία μου να με οδηγήσει στα σκοτεινά μονοπάτια μιας πεθαμένης στιγμής. Μην ανησυχείς, εγώ ποτε ξανά δε θα αναπνεύσω την οσμή σου όταν […]

Κι αν ήθελα να πω και κάτι, η μιλιά μου κόπηκε μ’ αυτά που γεύτηκα. Και αν ήθελα να δω και κάτι, μου κάηκαν τα μάτια με αυτά που αντίκρισα. Και αν ήθελα να νιώσω λίγο ακόμα ,οι γρατζουνιές στην καρδιά μου δεν το επιτρέπουν. Και αν ήθελα να ακούσω […]

Στη χώρα του ποτέ, εγκατασταθήκαμε εγώ και οι επιθυμίες μου και η παρηγοριά με επισκέπτεται, μόνο για κάποια δευτερόλεπτα. Εκεί μένουν τώρα πια, τα καλοκαίρια μου και εκεί μέσα κρύβονται τώρα οι μοναξιές μου. Σ’ αυτή τη χώρα, κατοικεί πλέον η αγάπη μου και ο έρωτας μου συγκάτοικος μαζί της, […]

Έχω κουραστεί είναι η αλήθεια, το παραδέχομαι. Έχω κουραστεί να παλεύω με θηρία, συνοδευόμενη από τόση μοναξιά. Έχω κουραστεί να περιμένω μια μέρα να λάμψει ο ήλιος και να μου χαμογελάσει κατάματα. Να μου πει μια καλημέρα. Περιμένω μια καλημέρα του, σαν το μικρό παιδί το γλειφιτζούρι, που του υποσχέθηκε […]

«… O χρόνος είναι ο Δίκαιος Δικαστής της ζωής, σε αντίθεση με κάτι δήθεν Μεγαλοπρεπείς Δικαστές της ζωής.» Αυτοί λοιπόν, οι άνθρωποι τρέχουν σαν αλλοπαρμένοι, για να προλάβουνε να κρίνουνε τους άλλους ασύστολα. Κυρίως για να καλύψουν, τα δικά τους κενά. Λιθοβολούν τους άλλους και γίνονται ξαφνικά και αβίαστα οι […]

Πώς δύο άνθρωποι, που στο παιχνίδι του έρωτα και της αγάπης, καταλήγουν και οι δύο ηττημένοι; Πώς αυτοί οι άνθρωποι δεν ανταμώνουν πια; Πώς κόβονται οι καλημέρες και στερεύουν τα μηνύματα; Είναι γιατί δεν είχαν σύμμαχό τους την εμπιστοσύνη. Είναι γιατί δεν είχαν σύμμαχό τους, τον αμοιβαίο θαυμασμό. Είναι γιατί […]

Είναι φορές που, κακά τα ψέματα, η ζωή σε χτυπά ανελέητα. Είναι και άλλες που σου βάζει, τις πιο μεγάλες δοκιμασίες, που σου φαίνονται βουνό και λες: «Δεν μπορεί!» Είναι και φορές που νιώθεις απόλυτα ηττημένος σ’ αυτή την έρμη τη ζωή. Απόλυτα νικημένος, σχεδόν τελειωμένος. Αβοήθητος. Σου τελειώνουν οι […]

Όταν εξαφανιστεί και το τελευταίο ίχνος κακιάς από τις ψυχές  μας, τότε θα είμαστε σε θέση να καλωσορίσουμε την Ανάσταση. Όταν εξαλειφθεί και το έσχατο της ζήλιας από τις καρδιές μας, τότε θα λάμψει σωτήρια η Ανάσταση. Όταν χαθεί και η χειρότερη αμαρτία, από τις ψυχές μας, τότε αυτές θα Αναστηθούν. […]

Και ετοίμασα ένα στρατό για την ψυχή μου, μέσα από όλα  τα μισοτελειωμένα αποθέματα της. Μίλησα στο πεθαμένο θάρρος μου και το παρακάλεσα να ζωντανέψει και αυτό ζωντάνεψε. Ψυθίρισα στην διαλυμένη μου, αξιοπρέπεια μου και της είπα να σηκωθεί και αυτή σηκώθηκε. Θύμωσα στη λαβωμένη μου καρδιά, να σταματήσει να αιμορραγεί […]

Χρυσός, είναι ο χρόνος που με ταξιδεύει στα δικά του μονοπάτια. Πολύτιμος και ανεκτίμητος, γι’ αυτό δεν τον ξοδεύω και δεν τον χαρίζω σε χαμένες από χέρι υποθέσεις. Ζω και μετράω το χρόνο, όπως τον μετράει η ζωή και όχι όπως εμείς οι άνθρωποι. Χρήμα είναι ο χρόνος και μαζί […]

Όταν δε σε ψάχνουν, σημαίνει πολλά.   Μην τους ψάχνεις ούτε εσύ. Όταν δε σε ψάχνουν, ξεκάθαρα σημαίνει, ότι τους είσαι παντελώς αδιάφορος.  Μην τους ψάχνεις ούτε εσύ. Όταν δε σε ψάχνουν, είσαι μια τελειωμένη ιστορία, πεταμένη σ’ ένα παλιό συρτάρι. Μην τους ψάχνεις ούτε εσύ. Όταν δε σε ψάχνουν, […]

Ήρθε εκείνη η «ακατάλληλη» στιγμή, με τον κατάλληλο συγχρονισμό και ανταμώσαμε. Ήρθε εκείνη η «ακατάλληλη» στιγμή, τέλεια συντονισμένη με το χρόνο ώστε να διασταυρωθούν τα βλέμματά μας. Ώστε να μπλεχτούν τα δάκτυλά μας. Εκείνη η «ακατάλληλη» στιγμή, που χρονικά δε θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, ώστε να σε ερωτευτώ και […]

Μία ζωή έσκυβες κεφάλι, γιατί το όχι σου θα δυσαρεστούσε τους ζητιάνους ενός καταρρακωμένου εγωισμού. Κάτι εραστές της ψευτιάς.  Πάντα έκανες τουμπεκί, γιατί κάποιοι έτσι και μίλαγες είχαν έτοιμο το «φύγε», στην άκρη των χειλιών τους. Συνέχεια δε μίλαγες γιατί δεν ήθελες να προσβάλεις κανέναν, ούτε και να τον δυσαρεστήσεις, […]

Και τι έγινε, αν έχασες μια δουλειά; Θα βρεις καλύτερη. Ξεκίνα ξανά! Και τι έγινε, αν ένας έρωτας τέλειωσε και ένας κύκλος έκλεισε; Θ’ ανοίξει άλλος. Ξεκίνα ξανά! Και τι έγινε, αν μια φιλία χάθηκε; Θα έρθει μία άλλη. Ξεκίνα ξανά! Και τι έγινε, αν εχθές σου ήρθαν όλα στραβά; […]

Μάνα! Τα αποθέματα της δύναμης της αγάπης για τα παιδιά σου, είναι άπειρα και δεν υπάρχει τελειωμός. Και αυτό μάνα το απέδειξες εκατομμύρια φορές. Ή μάλλον, πάντοτε. Όλες εκείνες τις νύχτες που σε άφησα ξάγρυπνη, να ανησυχείς αν θα έρθω στο σπίτι καλά και ζωντανή. Τις ατελείωτες εκείνες ώρες, που […]

Και πάνω που είπα τέλος, έκλεισαν οι πύλες της καρδιάς μου, ήρθες εσύ και τις χτύπησες δειλά -δειλά. Ήρθες τόσο διακριτικά, που δεν είχα νιώσει την παρουσία σου. Ύστερα σαν κάτι να κατάλαβα, σαν κάτι να μου ξύπνησες και έτσι σου άνοιξα. Άνοιξα να δω, ποιος είναι αυτός ο διακριτικός ανεμοστρόβιλος, που ξύπνησε […]

Ό,τι έχει τελειώσει, άσ’ το να πεθάνει και μην κυνηγάς φαντάσματα.  Όσοι έχουν ανοίξει την πόρτα της εξόδου, ήταν επιλογή τους. Άσ’ τους να φύγουν, αυτό διάλεξαν. Μην κυνηγάς φαντάσματα. Όσους τους έπεσαν οι μάσκες και αποκαλύφθηκαν, πέταξέ τους από την πόρτα της ζωής σου και μην κυνηγάς φαντάσματα. Όσοι […]

Έχω ξενερώσει, με τους αδίσταχτους κριτές και αλάνθαστους δήθεν, που είναι πάντα έτοιμοι να σε λιθοβολήσουν και να εξάγουν ανυπόστατες βλακείες. Έχω ξενερώσει με την ιδέα του έρωτα, που πλάθει ο καθένας μέσα στην κεφάλα του και μετά στη σερβίρει σαν μεγαλοέρωτα. Έχω ξενερώσει και μ’ εκείνα τα «σε θέλω», […]

Γιαγιά, η δεύτερή μου μάνα. Με μεγάλωσες. Ηρωίδα και μαχήτρια της ζωής. Έζησες την προσφυγιά, ξεσπιτώθηκες, έχασες τον άντρα σου και ζούσες με την απορία αν ζει ή αν πέθανε. Βρέθηκες στο πουθενά με τρία παιδιά. Καθάριζες γραφεία για να τα μεγαλώσεις. Πάντα έλεγες πως η δουλειά δεν είναι ντροπή. […]

Σου κρατάω το χέρι σφιχτά, όχι για να μη μου φύγεις, αλλά για να παίρνεις δύναμη. Όταν βλέπω στο πρόσωπό σου μια νυχτωμένη ευτυχία, λαχταρώ να είμαι ο έρωτας που θα την φωτίσει. Έρωτας είναι το φεγγάρι στο πρόσωπό σου. Φωνάζει η καρδία μου και σιωπάνε, όλες οι αναστολές μου. […]

«Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο σε  όλους όσους έζησαν στον κόσμο της ντροπής και ξέφυγαν, σε όλους όσους παλεύουν να ξεφύγουν από αυτόν και σε όσους μας άφησαν. Και φυσικά σε όλους όσους ήταν δίπλα μου σ’ αυτό το αγώνα»  Θυμάμαι μικρή έκτιζα καστράκια στην άμμο και χαιρόμουνα όταν ο […]

Το βλέμμα σου μ’ ακουμπάει ανάλαφρα και τα μάτια σου με στοχεύουν γλυκά και αλύπητα. Αγάπησα τον τρόπο που αγγίζεις το καθετί και όταν το αγγίζεις την ίδια στιγμή, το ζηλεύω. Ερωτεύτηκα τη δύναμη της αύρας σου, που με υπνωτίζει ασύστολα. Αγαπητικά, έριξες τα δίχτυα σου και με γράπωσες. Το […]

Σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο, τον αδίστακτο, επιλέγω την αγάπη. Σ’ έναν κόσμο, όπου κυριαρχεί ο εγωισμός και ο εγωκεντρισμός, επιλέγω την αγάπη. Σ’ ένα κόσμο που σχετίζεται επιφανειακά, για να καλύψει τα κενά του, επιλέγω την αγάπη. Σ’ έναν κόσμο που κοιτάει την καλοπέρασή του, αγνοώντας τον πλησίον του […]

Αυτή τη χρονιά σου εύχομαι, μια καλή χρονιά. Να ποτίσεις την ψυχή σου με αιθέρες λαμπερούς και καθάριους. Να την γαληνέψεις. Ν’ ανθίσουν όσα φύτεψες και να γίνουν δάση αγάπης και στοργής. Αυτή τη χρονιά σου εύχομαι να συνεχίσεις να κρατάς το επίπεδο σου ψηλά και να μην υποπέσεις σε […]

Πριν αγαπήσεις οτιδήποτε άλλο, αγάπησε τον εαυτό σου. Αγάπησε τον εαυτό σου, μην τον βάζεις σε ανούσιες δοκιμασίες και μην τον ταλαιπωρείς άδικα με πράγματα που είναι ήδη τελειωμένα. Μην τον ξοδεύεις σε άδειους ουρανούς, είναι πολύτιμος. Μην τον αφήνεις να τον καθορίζει η κακία του καθένα, η μνησικακία των […]