Κι αν ήθελα να πω και κάτι, η μιλιά μου κόπηκε μ’ αυτά που γεύτηκα.
Και αν ήθελα να δω και κάτι, μου κάηκαν τα μάτια με αυτά που αντίκρισα.
Και αν ήθελα να νιώσω λίγο ακόμα ,οι γρατζουνιές στην καρδιά μου δεν το επιτρέπουν.
Και αν ήθελα να ακούσω τι λέει η σιωπή, τ’ αυτιά μου αρνιούνται να ακούσουν περισσότερα.
Και αν ήθελα να αγγίξω, μου τελείωσαν οι αγκαλιές, σε μια αγάπη που άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στα χέρια μου.
Και αν ήθελα να μυρίσω ακόμη μια φορά, αυτό το άρωμα που θύμιζε καλοκαίρι, μαύρες θάλασσες έγιναν οι μυρωδιές.
Κι’ αν ήθελα οτιδήποτε απ’ αυτά, οι πέντε μου αισθήσεις το αρνιούνται και χλευάζουν τις ανάγκες.
Οι πέντε μου αισθήσεις τρόμαξαν σε μια διαδρομή, εκεί, στη στροφή του δρόμου, που περπάτησαν ξυπόλυτες πάνω σε κάτι καρφιά με λόγια άχαρα, σκληρά και άδικα.
Και έπειτα οι πέντε μου αισθήσεις πρόλαβαν και πέθαναν μέσα σε δευτερόλεπτα από τις μαχαιριές που είδαν, μύρισαν, γεύτηκαν, άγγιξαν και άκουσαν.
Ολόκληρη η ύπαρξή μου σε δευτερόλεπτα έγινε σκόνη στη βοή μιας αεράτης έπαρσης.
Και πλέον όλες οι αισθήσεις μου περιμένουν μια Άνοιξη, μια μικρή Ανάσταση.
Μαρία Τσιντιδου
Έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει στην Κύπρο. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, ήμουνα γεμάτη ανησυχίες, για την ανθρώπινη φύση, για την αγάπη, για τον ψυχισμό μου σε πνευματικό επίπεδο.
Το 2002, ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Τμήμα Νομικής, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου φοίτησα 3 έτη. Στη συνέχεια με κέρδισε το θέατρο και το γράψιμο. Ήταν οι οδοί μου, προς την ανακάλυψη του εαυτού μου και των ανθρώπων γύρω μου.
Έκανα ερασιτεχνικό θέατρο στη Θεσσαλονίκη για 5 χρόνια και παράλληλα έγραφα μικρά θεατρικά για παιδάκια του νηπιαγωγείου.
Όμως η ζωή τα έφερε έτσι και μετά από 8 χρόνια στη όμορφη Θεσσαλονίκη, επέστρεψα στην Κύπρο συνέχισα τις σπουδές μου, πήρα το πτυχίο μου και εμβάθυνα περαιτέρω στη Νομική.
Όμως η ζωή μου εκφράζεται μέσα από την αγάπη μου για το γράψιμο, το θέατρο αλλά και το διαλογισμό που με φέρνει στο κέντρο μου.
