Και ποια είναι η “Αγάπη” τελικά;
Ποιος μπορεί να μου πει για την “Αγάπη”, όταν γνωρίζω πως είναι;
Ποιος άλλος μπορεί να μου την περιγράψει καλύτερα από μένα;
Τη ζω κάθε στιγμή, κάθε λεπτό μαζί σου.
Πως να εξηγήσω πως είναι δυο καρδιές όταν “ενώνονται”;
Δυο ανάσες που αναζητούν η μία την άλλη.
Ένα ρολόι που σταματάει να γυρίζει όταν είμαστε μαζί.
Και ποια είναι η “Αγάπη” τελικά;
Μα ο σεβασμός που υπάρχει μεταξύ μας.
Η εκτίμηση και ο θαυμασμός που έχει ο ένας για τον άλλον.
Η εμπιστοσύνη!
Η στήριξη και η ενθάρρυνση να προχωράμε, σε ότι εμπόδιο έρθει στο διάβα μας.
Μια αγκαλιά να μας δέχεται έτσι όπως είμαστε.
Να λαχταρά το χαμόγελο μας, να σκουπίζει τα δάκρυα μας.
Και αν υπάρξει και καμία διαφωνία να λύνεται με λογική και με ηρεμία.
Αγάπη μια λέξη με πολλά συναισθήματα.
Μα όλα είναι αλυσίδα μεταξύ τους. Δε γίνεται να σπάσει κάποιος κρίκος. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
Αγάπη είναι δύο άνθρωποι ολοκληρωμένοι να ενώνονται. Να κουμπώνουν αρμονικά.
Η λέξη ζήλεια και κτητικότητα να μην υπάρχει στη ζωή τους.
Η αγάπη δεν “πνίγει”, δεν “πιέζει”.
Η αγάπη είναι ελευθερία.
Μα και το σημαντικότερο:
Όταν ο εγωισμός δεν έχει έδαφος να πατήσει, εκεί ανυψώνεται η αγάπη!!
Εύη Π. Γουργιώτη
Γεννημένη μια μέρα του Οκτώβρη στον παγωμένο Καναδά. Ίσως γι' αυτό έχω τη «μέντα» να λατρεύω τις θερμοκρασίες υπό του μηδενός. Μεγάλες μου αδυναμίες η βροχή και η θάλασσα. Αγαπώ τη γραφή και τα κείμενα μου δημιουργούνται από οτιδήποτε τραβάει την προσοχή μου ή από βιώματα ανθρώπων που συναντώ. Σίγουρα όμως υπάρχουν και κείμενα βγαλμένα από τη φαντασία μου. Ακούω πως η αληθινή αγάπη δεν υπάρχει, μα δε συμφωνώ. Για αυτό και γράφω συχνά για αυτή. Δηλώνω αθεράπευτα ερωτευμένη ακόμη και με το οξυγόνο που αναπνέω. Η ζωή είναι από μόνη της μια ευλογία. Και προσπαθώ να ζω όμορφα το κάθε της λεπτό.
