Οι αδερφές ψυχές δεν υπάρχουν, φτιάχνονται!
Είναι πολύ ποιητικό για τους ρομαντικούς και πολύ ελπιδοφόρο για τους αιώνιους αναζητητές μιας ιδανικότερης «σχέσης» ζωής, η θεωρία που λέει ότι κάπου στον κόσμο μας υπάρχει το άλλο μας μισό και πως αν είμαστε τυχεροί θα το συναντήσουμε και πως θα το καταλάβουμε γιατί θα αισθανόμαστε πως γνωριζόμασταν από πάντα, και πως μεταπηδούσαμε ζωές και ξανά σμίγαμε σε όλες και μπλα μπλα μπλα…
Γαργαλιέται το μυαλό μου και γεννά πολλές όμορφες ιστορίες που κατά καιρούς έχω χωρέσει σε μερικές αράδες κάποιου σημειωματάριου μου, όμως σε αυτό εδώ το κείμενο ας μιλήσουμε για την πιο ρεαλιστική οπτική του μεγάλου αυτού θέματος.
Οι αδερφές ψυχές δεν προϋπάρχουν, αλλά φτιάχνονται! Με διάθεση και με πολλή δουλειά μέσα στη σχέση. Χρειάζεται κατανόηση και άπειρες υποχωρήσεις. Απαιτεί μηδενικό εγωισμό και επίλυση οποιουδήποτε προβληματισμού προτού καταλήξει να γίνει πρόβλημα. Ειλικρίνεια, ενσυναίσθηση και μεγάλη φροντίδα. Και θα πεις… πανεύκολα όλα αυτά. Και θα πω, πως το δύσκολο είναι να είναι αμφίδρομα και αμοιβαία, τόσο η όρεξη για να χτιστεί αυτή η σχέση όσο και η διάθεση για να παραμείνει αληθινή και να μην ξεκινήσει να φθείρεται.
Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν οι ισορροπίες σε μια σχέση, γιατί όσο μπαίνουν στη μέση η οικειότητα και η καθημερινότητα, τόσο «παραγνωρίζονται» οι άνθρωποι, με αποτέλεσμα να ξεπερνούν λίγο λίγο τα όρια και να χάνεται ο σεβασμός. Χρειάζεται καθημερινή προσπάθεια για τη συντήρηση μιας τέτοιας σχέσης και προσοχή!
Αδερφή ψυχή μας δεν είναι μόνο στα λόγια, αλλά είναι ένας τίτλος που αποδεικνύεται κάθε μέρα μέσα από τις δυσκολίες, την καθημερινότητα και τη ρουτίνα. Ας αφήσουμε λοιπόν τις θεωρίες περί αδερφών ψυχών και ας μην έχουμε στο μυαλό μας έτοιμη τη δικαιολογία στον εαυτό μας ότι δήθεν δεν ήμασταν αρκετά τυχεροί ώστε να συναντήσουμε το άλλο μας μισό.
Ας σταματήσουμε να μοιρολατρούμε και να ζηλεύουμε εκείνους τους «τυχερούς» που αντάμωσαν και σ’ αυτήν εδώ τη ζωή με την δίδυμη ψυχή τους, και ας ξεκινήσουμε να δουλεύουμε για τον άνθρωπο, με τον άνθρωπο που αγαπάμε και έχουμε επιλέξει εμείς και όχι το σύμπαν να τον κάνουμε αδερφή ψυχή μας.
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
