Εγκλεισμός κι αισθήματα

Εγκλεισμός σε 4 τοίχους.
Ένα αίσθημα αποπνικτικό
η εκούσια φυλάκιση.

Μια βραχνάδα οι σχέσεις
που χάνονται σε καλώδια τηλεφώνων.

Ο φόβος διάχυτος,
ο πανικός δεδομένος.
Σιγή στα αισθήματα
κι αναμονή στα θέλω.

Δύσκολος καιρός για έρωτες.
Κι ακόμα δυσκολότερη η ζωή.
Αγωνία, θα τα καταφέρουμε;

Κάθε μέρα ξημερώνει κι ένας νέος κίνδυνος,
σοβαρότερος από τον προηγούμενο.
Κάθε μέρα μια ελπίδα σκοτώνεται
κι ένας πόνος γεννιέται.

Ένα τριαντάφυλλο ανθίζει στο περβάζι
και ποτίζεται από δάκρυα παιδιών.
Μια επιθυμία ξαποσταίνει σε έναν ίσκιο
να μην ακούσει τον πόνο των γεννητόρων της.

Ένας νέος χαμογελά λυπημένα στον ήλιο
και εκείνος στρέφει τις ακτίνες του πάνω του.
Τι γλυκιά η θέρμη της ελπίδας.
Πόσο ηδύς ο πόνος της αναμονής.

Σε σκοτεινούς καιρούς γεννιέται η γενναιότητα.
Σε τάφρους ερεβώδεις αναθρέφεται η πίστη.
Η υπομονή είναι η δύναμή μας.
Κι αν όλα σκοτεινιάσουν μέσα σε μια στιγμή,
κλείσε τα μάτια
και δες με τη καρδιά σου.

Αδέσμευτος ο νους και τα αισθήματα.
Καμιά φυλακή δεν τα εγκλωβίζει.
Νιώσε τις καλύτερες μέρες, πριν τις ζήσεις.
Κι όταν θα φτάσουν
με μάτια και καρδιά ανοικτά
αφέσου στην ευτυχία τους.

Η ζωή μας είναι καθ’ οδόν
μην το ξεχνάς.

Φιλίνα Ιγνατιάδου