Λίγο πριν ψυχωθούμε

Διστακτικό φιλί,

το βράδυ της σιωπής.

Τα χείλη σου,

με γεύση πικραμύγδαλο.

Σιωπή γλυκιά,

μ’ακόμη ένα διστακτικό φιλί.

Αγκάλιαζες το σώμα μου,

τον νου μου,

τις αισθήσεις μου,

κι όμως η Ψυχή μου,

ψυχή μου,

είχε ένα παράπονο από εσένα:

την άφηνες,

την πιο ακατάλληλη στιγμή:

όταν επρόκειτο να παραδοθεί στη δική σου Ψυχή.       

Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης