Το παγκάκι

Σε ένα παγκάκι μια φορά,

μου άφησες το χέρι

και ήταν η παραλία

πιο άδεια από ποτέ.

Είχε φεγγάρι ολόγιομο με φως,

το χέρι σου ξεγλίστρησε απ’ το δικό μου

Ο νους μου εθερίευσε

και ήθελε ηνία

γιατί ήσουν μια ολότητα με πλήρη απουσία.

Το άπιαστο το ερωτικό,

άπιαστο θα παραμείνει,

κι αυτός που είναι ολίγον τυχερός,

θα φύγει από τη δίνη.

Iωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης