Αμπελώνας
Τέλειωσε με το στρατό και άρχισε να στέλνει βιογραφικά σε σχετικές με την ειδικότητα του -αλλά και άσχετες- επιχειρήσεις. Αν και είχε αποφασίσει να μείνει και να δουλέψει στην Ελλάδα, δυστυχώς βρέθηκε πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να διαπιστώνει ότι ήταν πρακτικά αδύνατο. Το πρώτο πολύ σοβαρό ζήτημα ήταν ότι δουλειές δεν υπήρχαν, αλλά έστω και να έβρισκε δουλειά, του έδιναν ψίχουλα με το πρόσχημα της έλλειψης προϋπηρεσίας. Η επιλογή ήταν μια: η επιστροφή στη γενέτειρά του και η καλλιέργεια της γης. Υπήρχαν εκεί πίσω τα σαράντα στρέμματα γης που του άφησε στη διαθήκη ο παππούς του. Θυμάται από μικρός αυτό το κτήμα, ήταν με μερικά αμπέλια που δεν έκαναν προκοπή αν και βρισκόταν σε μια πλαγιά με βόρειοανατολικό προσανατολισμό, ευνοϊκό για τη συγκεκριμένη καλλιέργεια.
Ο Παντελής είχε γνώσεις. Είχε τελειώσει οικονομικά και ήταν εύστροφος. Άρχισε να διαβάζει και να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για μια σωστή καλλιέργεια. Έστειλε από διαφορετικά σημεία του κτήματος δείγματα για να γίνει ανάλυση του εδάφους και έλυσε το γρίφο γιατί το αμπέλι του παππού του πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Θυμόταν που έλεγαν οι ιδιοκτήτες της περιοχής ότι τα χώματα ήταν βαριά και καλά, αλλά δεν ήξεραν ότι αυτό ήταν που εμπόδιζε την ανάπτυξη. Το χώμα χρειαζόταν πρόσμιξη με άμμο για να περιοριστεί η περιεκτικότητα σε άργιλο. Οι καλλιέργειες απαιτούσαν δαπάνες και χρειαζόταν προσεκτικός σχεδιασμός. Μετά από υπολογισμούς άρχισε να παίρνει προσφορές για όλες τις εργασίες που απαιτούνταν.
Οι ανάγκες ήταν μεγάλες και για να αντεπεξέλθει πήρε ένα μεγάλο δάνειο υποθηκεύοντας το κτήμα. Σχεδίασε προσεκτικά όλες τις λεπτομέρειες με το πλάνο της επένδυσής του και αποφάσισε να φυτέψει ένα μικρό μέρος με σταφύλι επιτραπέζιο και το υπόλοιπο με σταφύλι οινοποιίας. Το επιτραπέζιο σταφύλι θα απέδιδε χρήματα σε δυο χρόνια. Έτσι, θα κάλυπτε ένα μέρος των εξόδων και για το σταφύλι οινοποιίας που χρειαζόταν επτά με οκτώ.
Μετά από επτά χρόνια σκληρής δουλειάς, προσεκτικής διαχείρισης και άψογης καλλιέργειας, έφτασε και η στιγμή που εμφιάλωσε το πρώτο κρασί. Επέλεξε τα καλύτερα υλικά συσκευασίας και όμορφες φιάλες στολισμένες με ετικέτα άριστης ποιότητας. Οργάνωσε μια βραδιά γευσιγνωσίας και το παρουσίασε στους ειδικούς. Το κρασί ενθουσίασε τους πάντες και το χαρακτήρισαν αποθέωση του merlot. Ο πιο έμπειρος τον συμβούλεψε να ανεβάσει την τιμή στη φιάλη αλλά και να αποθηκεύσει αρκετά μπουκάλια για να δημιουργήσει κάβα. Επίσης, τον πληροφόρησαν ότι θα συμπεριλάβουν το κρασί του, στον κατάλογο με τα καλύτερα κρασιά της Ευρώπης. Σε εκείνη τη βραδιά υπήρχε μια ακόμα μεγάλη έκπληξη γι αυτόν, μια κοπέλα οινολόγος που ήταν και αυτή στην ομάδα γευσιγνωσίας. Η κοπέλα αφού δοκίμασε και αυτή με τη σειρά της, άρχισε να του περιγράφει τα αρώματα που υπήρχαν στο κρασί που είχε γευτεί. Ο Παντελής ένιωθε ότι του έστελνε φιλιά όπως ανοιγόκλεινε τα χείλη της και έβλεπε μέσα στα μάτια της χιλιάδες μικρές λάμψεις ενώ ο ίδιος δεν είχε πιει σταγόνα κρασί.
Παρασκευή Φωτοπούλου