Καμένο χαρτί
Έχεις τον τρόπο σου να λες
τα ψέματα.
Πια δε σε προλαβαίνω,
το σ’αγαπώ σου δεν πιστεύω.
Με αχρηστεύω,
ψύχη και σώμα δίπλα σε εσένα.
Το τζάμι θολό,
δεν σε βλέπω.
Ψέματα λέω κι εγώ.
Άλλοτε στο άκουσμα
της φωνής σου θα λύγιζα,
πήρα απόφαση
στα καμένα χαρτιά να σε ρίξω.
Ένας έρωτας ψεύτης,
που μονάχα τα βράδια να έρχεται…
Ξέρεις;
Δεν υποφέρεται!
Δεν υποφέρεσαι!
Ιωάννης Χρυσόστομος Παπουδάρης