Λογική vs αγάπη
Εγώ προτιμώ τη λογική από την αγάπη. Εκείνη ξέρει πάντα να επιλέγει σωστά. Η κρίση της είναι καθαρή, μεστή και απόλυτη. Δε χωρούν συναισθηματισμοί μπροστά στη θωριά της, ούτε δεύτερες σκέψεις, παρά μόνο θάρρος και συνειδητοποίηση. Όσο παρατηρεί γίνεται σοφότερη και ισχυρότερη. Επιβάλλεται στην καρδιά, θέτει ξεκάθαρα και αμετάκλητα όρια, μην αφήνοντας περιθώρια να παρεκκλίνει των αποφάσεων της. Η λογική είναι δύναμη, είναι το χαλινάρι, και η αυτοσυγκράτηση που μας σώζει από καταστάσεις και μας γλιτώνει από επιλογές που σε άλλη φάση θα μας δημιουργούσαν παραπάνω προβλήματα. Μας αποκόβει από τον κυκεώνα των σκέψεων που μας προκαλούν τα συναισθήματα, μας προσφέρει συνειδητότητα, ή πιο απλά, μας προσδίδει ποιότητα.
Η αγάπη απ’ την άλλη, το μόνο που καταφέρνει είναι να αυταπατάται και να εξαπατάται. Με τον καιρό γίνεται πιο μαλακή και πιο ελαστική, ικανή να σε φτάσει στην καταστροφή, να σου γκρεμίσει ολόκληρο το είναι, να σε κάνει άβουλο, υπόδουλο, υποχωρητικό ώσπου κάποτε να αλλάξεις τόσο, που ούτε εσύ ο ίδιος να μη σε αναγνωρίζεις. Η αγάπη σε κάνει ευάλωτο. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο ποιον αφήνεις τελικά να τη δει. Είναι πολύ μεγάλο ρίσκο, γιατί σου θολώνει την κρίση, σπάει την πανοπλία σου αφήνοντάς σε εκτεθειμένο και γυμνό να κείτεσαι σαν άδειο κουφάρι.
Η αγάπη είναι αδίστακτη, κι ας κρύβεται πίσω από τη γλυκύτητά της, και άκρως εθιστική. Είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να κερδίσει κάποιος από σένα χωρίς να χρειαστεί να κουραστεί για να διεκδικήσει. Απλά στο όνομά της, σε τοποθετεί σε μια ασφαλή ζώνη και σε κάνει αντικείμενό του, με αποκλειστικότητα στο δικαίωμα να σε απομυζεί. Σε μετατρέπει δηλαδή, σε μια πηγή αστείρευτης ενέργειας, σε ένα ναό συγχώρεσης και εξιλέωσης όλων των συμπεριφορών, γιατί η αγάπη αυτό κάνει, συγχωρεί, δίνει άφεση αμαρτιών.
Μήπως τελικά η αγάπη είναι κάτι καταστροφικό; Κάτι άσχημο, κάτι που προκαλεί πόνο επειδή απουσιάζει η αυτοκυριαρχία; Μήπως τελικά στο όνομα της αγάπης δημιουργούνται προβλήματα στην αυτοεικόνα και την αυτοπεποίθηση μας; Μήπως τελικά η αγάπη είναι ένα προσωπικό μας συναίσθημα που πρέπει να το διαφυλάξουμε έως ότου ο άλλος αποδείξει ότι δε θα εκμεταλλευτεί τη δύναμη που θα του δώσουμε; Γιατί η λέξη “σ’ αγαπώ” στις μέρες μας μεταφράζεται ως “σου δίνω τη δύναμη να με καταστρέψεις”.
Μαρία Χαρίτου
Από πολύ μικρή, έμαθα να υπάρχω μέσα από τις τέχνες! Τραγουδάω τις χαρές μου, χορεύω tango τις λύπες μου, εκφράζομαι μέσα από τη μουσική μου και γεννάω εικόνες με την πένα μου! Μη με ρωτήσετε ποτέ ποια από όλες αγαπώ περισσότερο γιατί δεν έχω απάντηση! Όλα τα παραπάνω, συν το ελεύθερο και αδάμαστο πνεύμα μου, φτιάχνουν εμένα! Πηγή έμπνευσής μου είναι ο άνθρωπος, μια και μου αρέσει να τον παρατηρώ μέσα από τις λεπτομέρειες! Το τελείωμα του πρώτου μου βιβλίου με τίτλο «παλεύοντας το σκοτάδι μου», είναι η απόδειξη. Τέλος, οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι λατρεύω να δημιουργώ εικόνες και συναισθήματα στο μυαλό και την καρδιά σας!
