Ο δικό σου ιστός
Η λογοτεχνία είναι πολύπλευρη, ο συγγραφέας με το έργο του δε μιμείται την πραγματικότητα, αλλά δημιουργεί μια δική του πραγματικότητα που την κάνει μοναδική. Είναι έκφραση του ψυχικού κόσμου του δημιουργού, ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα ή τα φτιάχνει όπως εκείνος τα θέλει. Τα ντύνει, τα γδύνει, τα κάνει φτωχά ή πλούσια. Καλά ή κακά. Τους δίνει τη μορφή που έχει αγαπήσει ή φανταστεί.
Δεν έχει σύνορα, είναι ελεύθερη. Δε φοράει πρέπει, για να ξεχυθεί, είναι από μόνη της χείμαρρος. Για να την δημιουργήσεις, θέλει φαντασία και τόλμη για να απελευθερωθεί. Μην μπλέκεις τα βιώματα με την τέχνη σου γιατί τα σκαλιά θα αλλάξουν τη δική σου πραγματικότητα όπως την έχεις πλάσει και θα σκοντάφτεις επάνω τους.
Πιάσε μια κλωστή (μια λέξη) και φτιάξε το δικό σου ιστό. Όσο θα πλέκεις τόσο θα μεγαλώνει και όσο το μπερδεύεις τόσο πιο βαθύ νόημα θα βγάζει. Όσο περισσότερες (λέξεις, ή πρόσωπα) πλέξεις, τόσες εξηγήσεις θα περιμένει ο αναγνώστης. Και πρέπει να είσαι έτοιμος και υπόλογος στο τέλος να του δώσεις όλα αυτά που θέλει να μάθει. Όλα αυτά που του έκρυβες όσο του κρατούσες παρέα. Και είσαι υπεύθυνος για τα συναισθήματα που τον έκανες να αισθανθεί. Αυτό που περιμένει από εσένα τώρα είναι η μοναδικότητα των λέξεων σου να τον απογειώσουν.
Ιωάννα Δαμηλάτη
Έχω γεννηθεί στην Νίκαια και έχω καταγωγή από την Μυτιλήνη.
Είμαι παντρεμένη και έχω έναν γιό.
Πάντα ήμουν ένα δραστήριο άτομο γεμάτο ανησυχίες.
Ότι και να έκανα για να γεμίζω τα κενά μου πάντα κάτι εξακολουθούσε να μου λείπει.
Αυτό το κάτι μεγάλωνε ώσπου άρχισα από το πουθενά να γράψω.
Ένα ξημέρωμα που έγραψα τους πρώτους μου στίχους σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου.
Κάθε μέρα έγραφα στίχους.
Αλλά πάλι κάτι μου έλειπε.
Κρυφός μου πόθος ήταν να γράψω ένα βιβλίο.
Ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω, ξέροντας τις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζα.
Ήθελα να ρισκάρω και το τόλμησα.
Αυτό τώρα που γεμίζει την ψυχή μου είναι οι λέξεις.
Με αυτές τώρα ντύνω τους ήρωες των βιβλίων μου
