Η Ηλέκτρα μου έδωσε ένα μεγάλο μάθημα!

Κάνω διακοπές στη Σαλαμίνα. Στο σπίτι της αδερφής μου. Θα κάτσω αρκετές μέρες. Πάνω από δέκα. Το χρειαζόμουν αυτό το διάλλειμα. Έχω μεγάλη ανάγκη από το να μην κάνω απολύτως τίποτα.

Στο σπίτι κατοικεί και μια αξιολάτρευτη σκυλίτσα. «Ηλέκτρα» το όνομά της. Ένα πανέμορφο Cane corso. Με το που με είδε έτρεξε αμέσως να με καλωσορίσει. Είχε να με δει από το Πάσχα. Η Ηλέκτρα δε θέλει πολλά. Η Ηλέκτρα δεν έχει απαιτήσεις όπως εμείς οι άνθρωποι. Λίγα χάδια μόνο και τίποτα άλλο.

Όταν τη φωνάζεις τρέχει αμέσως στην αγκαλιά σου. Κουνάει ζωηρά την ουρά της για να σου δείξει πόσο πολύ χαίρεται. Πόσο πολύ σ’ αγαπά!

Ναι, είναι μεγάλη αλήθεια! Η «Ηλέκτρα» καθώς επίσης και όλα τα ζωντανά του κόσμου ξέρουν να αγαπούν. Ξέρουν τι πάει να πει ανιδιοτελής αγάπη. Δεν έχουν μάθει να ζητάνε πλούτη και μεγαλεία. Ρούχα, κινητά και άλλα περιττά έξοδα. Μια βόλτα μόνο τους αρκεί.

Είμαι συνέχεια με το ρολόι. Να της αλλάζω το νερό κάθε τρείς ώρες. Κάνει ζέστη. Της βάζω δροσερό νερό να έχει να πίνει να ξεδιψά. Στις 21:00 το βράδυ της βάζω φαγητό γιατί πεινάει. Το πρωί που ξυπνώ με υποδέχεται με χάδια και φιλιά. Το βράδυ που ξαπλώνω μένει ξύπνια για να μη μου χαλάσει τον ύπνο κανένας εφιάλτης. Κάνει αυτά και άλλα πολλά. Και τα κάνει από αγάπη!

Η Ηλέκτρα – χωρίς να το θέλει φυσικά – μου έδωσε ένα μεγάλο μάθημα! Πρέπει να σκεφτόμαστε και κάποιον άλλον εκτός από τον εαυτό μας!

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης