Μη μου πεις πότε πως μ’ αγαπάς
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς, άσε με να το ανακαλύπτω μονή μου μέρα με τη μέρα. Δεν έχω ανάγκη να ταΐσω το μυαλό μου με λόγια. Ανάγκη έχω να γεμίσω τα μάτια μου εικόνες.
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς, γιατί έτσι η ανακάλυψη θα κρατήσει περισσότερο και δε θα ρουτινιάσω. Μη μου πεις ποτέ πως μ αγαπάς, γιατί αν κάποτε με αφήσεις, θα σου ρίξω ευθύνη. Βλέπεις, ό,τι δε λέμε, δε μας βαραίνει.
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς, γιατί η αγάπη πια έχει ευτελιστεί. Έχει χάσει το νόημα της ύπαρξής της. Τη χρησιμοποιούν πάντα για να πετύχουν κάποιο σκοπό, δεν είναι πια ανιδιοτελής.
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς, γιατί η πραγματική αγάπη δεν είναι ένα συναίσθημα απλό. Η αγάπη είναι το όλον, και δεν πρέπει να την χωράμε, να τη στριμώχνουμε σε ένα μυαλό ή σε μια καρδιά. Η αγάπη είναι ασύληπτη απ’ τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς, γιατί η αγάπη μετριέται με τα προσωπικά όρια του καθενός. Η αγάπη ανήκει σ’ εκείνον που την αισθάνεται, η ένταση και το μέγεθός της διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο, ανάλογα με το πως την αντιλαμβάνεται.
Μη μου πεις ποτέ πως μ’ αγαπάς… άσε με να το καταλάβω βλέποντας το που μπορείς να φτάσεις για την αγάπη αυτήν.
Μαρία Χαρίτου