Σήμερα θα γράψω για εσένα. Γιατί είσαι ό,τι ομορφότερο. Και θέλω όλοι να το ξέρουν. Ίσως αρκετές φορές σου έχω γράψει τι νιώθω για εσένα σε ένα κομμάτι χαρτί… σε μια κάρτα… σε ένα πόστερ… νομίζω όμως ότι πρέπει να αποτυπωθεί και με αυτή τη μορφή και ας έχω χρόνια […]
Ειρήνη Τσικρίκα
Να χαίρεσαι όταν κλαις άνθρωπε. Από τα δάκρυα να χτίζεις δύναμη. Βγες στο δρόμο και φώναξε. Πολέμα με εκείνους που σου έταξαν επιβίωση και όχι ζωή! Τόλμησε να γευτείς την κόλαση. Αυτή θα είναι άλλωστε η αφετηρία σου και όχι η φωτιά που θα σε κάψει. Μη φοβηθείς να πονέσεις. […]
Βάρη. Γεμίζει με αρνητικότητα κάποιος τη ζωή σου; Άρχισε το ξεφόρτωμα τότε. Μαυρίλα; έξω. Νεύρα; έξω. Αγένεια; έξω. Αχαριστία; έξω. Ρηχότητα; Έξω. Μειώνει την αυτοπεποίθησή σου; Έξω. Σε φορτώνει ψυχολογικά; Έξω. Στον κάδο σε παρακαλώ. Ένα-ένα. Χωρίς βιασύνες. Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι και ξεφορτώσου τα, όλα. Τι; Αγάπησες; Σιγά. Όσοι […]
Εγώ είχα ανάψει κόκκινο. Κατά-κόκκινο. Το πορφυρό. Αυτό της σειρήνας που την διακρίνεις σε μεγάλη χιλιομετρική απόσταση. Σήμα κατατεθέν δηλαδή ότι κάτι δεν πάει καλά ρε γαμώτο! Προσπέραση. Ντιν, νταν, ντον. Χτυπούσα καμπανάκια αλλά που αυτός; Προσπέραση. Ξενυχτούσα. Ξαγρυπνούσα για μια γαμημένη «καληνύχτα» του. Έλα που όμως η αγάπη καρδιά […]
Εδώ και καιρό ήθελα να σου πω ότι νιώθω βαριά. Βαριά μέσα στη ψυχή μου. Και λιγάκι αδικημένη, μπερδεμένη και ίσως αρκετά κουρασμένη. Κουρασμένη με τους εαυτούς μας, μην παρεξηγηθείς. Στο μυαλό μου δε, πια, επικρατεί περισσότερη ησυχία παρά χάος. Όλες αυτές οι φωνές χάθηκαν. […]