Ενός λεπτού σιγή για όσους έμειναν εδώ και μάχονται ακόμη
Ενός λεπτού σιγή για όσους έμειναν εδώ και ακόμη μάχονται. Για αυτούς που τα πτυχία τους έμειναν μια σκονισμένη – καδραρισμένη επιγραφή να τους θυμίζει...
Παντελής Χατζηκυριάκου
Μια συγγνώμη κι ας άργησα
Κρυώνω… Έχω κουλουριαστεί κάτω από τα σκεπάσματα στο άδειο μου κρεβάτι και κρυώνω. Έχω τα χέρια μου πλεγμένα πίσω από το κεφάλι και ακούω πάλι...
Κι αν θες να μάθεις τι είναι αγάπη
Θέλεις να σου πω τι είναι αγάπη, μάτια μου; Αγάπη είναι τα φιμωμένα λόγια τη στιγμή του αποχωρισμού. Το “να προσέχεις” εκείνο καθώς η φιγούρα...
Γιατί αν όχι εμείς, τότε ποιος;
Ο τένοντας του δεξιού μου χεριού διαλυμένος εδώ και 2 χρόνια, τα πρώτα προβλήματα στη μέση να με ταλαιπωρούν από τα 27 μου, το επάγγελμα...