Ίμια: Τα λάθη που έγιναν και τα λάθη που θα γίνουν
Κάθε επέτειος είθισται να γίνεται αφορμή να θυμηθούμε γεγονότα που σηματοδότησαν την ιστορία ενός τόπου και να καλλιεργούμε την κρίση μας γύρω από αυτά.
Σαν σήμερα, πριν από 22 χρόνια, έχασαν την ζωή τους τρεις Έλληνες Αξιωματικοί του Π.Ν. που αποτελούσαν πλήρωμα του μοιραίου ελικοπτέρου ΑΒ 212, το οποίο κατέπεσε εν ώρα καθήκοντος, επιστρέφοντας από αποστολή, στη φρεγάτα ΝΑΥΑΡΙΝΟ από όπου είχε απονηωθεί. Είναι γνωστή σε όλους η θλιβερή εκείνη νύχτα των Ιμίων, μια νύχτα παγωμένη και απειλητική, με ένα Αιγαίο να μαίνεται και έναν ουρανό να μαρτυρά τον πιο άδικο θεϊκό θυμό…
Μέσα σε εκείνο το σκοτεινό σκηνικό που ακόμα και ο Θεός έβρεχε θάνατο, έλαβε χώρα ένα επεισόδιο φτιαχτό – άφτιαχτο με θολωμένες και ομιχλώδεις εντολές από Ελληνικής πλευράς που κόστισε τη ζωή των τριών αξιωματικών αλλά και μια εθνική ταπεινωτική ήττα που κατασκευάστηκε με το πρόσχημα της αποφυγής μιας ένοπλης σύρραξης.
Από τότε μέχρι σήμερα πολλά έγκυρα έγγραφα αποκάλυψαν την πλήρη ανικανότητα διαχείρισης της κρίσης σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ωστόσο, τα πραγματικά αίτια του ατυχήματος, φαίνεται να μην δημοσιοποιήθηκαν ποτέ. Η κυριότερη άποψη είναι ότι η συντριβή του ελικοπτέρου οφειλόταν σε κόπωση του πληρώματος που οδήγησε σε αποπροσανατολισμό (vertigo) τον Κυβερνήτη. Άποψη ”βολική” και αναπόδεικτη. Υπάρχει όμως και η εκδοχή ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε από Τούρκους καταδρομείς ή το Τουρκικό Π.Ν.
Η ιστορική νύχτα των Ιμίων αφήνει σε βάθος χρόνου ένα κράμα συναισθημάτων θλίψης και οργής. Θλίψη για την ανέξοδη θυσία των τριών μαχητών μας αλλά και οργή γιατί αυτοί οι άνθρωποι, ενώ ήθελαν να γυρίσουν πίσω νικητές και περήφανοι, υπάκουσαν, κατόπιν εντολής, στο περιβόητο ”no ships, no troops, no flags” των ΗΠΑ και έγιναν έτσι θύματα μιας αποτυχημένης διπλωματίας. Επίσης, η εντολή επιστροφής του στόλου, την επομένη, στην Σαλαμίνα και η ακύρωση μιας μάχης που τελικά δεν δόθηκε, διαιώνισε το καθεστώς των Τουρκικών διεκδικήσεων που καταπατούν συστηματικά τις Διεθνείς Συνθήκες και εγείρουν απαιτήσεις.
Το παράδειγμα του πληρώματος του μοιραίου ελικοπτέρου του Π.Ν. πρέπει να αποτελεί για όλους ένα φάρο ανδρείας και γενναιότητας, ένα κίνητρο υπεράσπισης ιδανικών που χρόνο με το χρόνο λιγοστεύουν. Αυτοί οι άνθρωποι, που εκείνη τη νύχτα ξεκίνησαν με ενθουσιασμό και πίστη στην πατρίδα τους, δεν γύρισαν ποτέ στα σπίτια τους, δεν τους αγκάλιασαν οι δικοί τους, δεν τους γνώρισαν τα παιδιά τους. Αυτοί οι αφανείς ήρωες έγραψαν σελίδες ιστορίας που όμως έμειναν λευκές και εσκεμμένα παραποιημένες για να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Είναι αυτοί που έδωσαν τη ζωή τους για μια Ελλάδα που κάποτε εξέπεμπε φως στο παγκόσμιο γίγνεσθαι ενώ τώρα παραπαίει σχεδόν αχαρτογράφητη, βυθιζόμενη αυτοβούλως στο χάος. Μια Ελλάδα που παραχώρησε τη θέση της στον πολιτικό νανισμό και έγινε έρμαιο της προδοσίας και του ραγιαδισμού. Αυτού που υπαγορεύει απροκάλυπτα την απαξία της πίστης, καθαιρώντας την εικόνα από την σχολική τάξη με απώτερο σκοπό να καταργήσει και την προσευχή στα σχολεία στο όνομα μιας εύηχης ανεξιθρησκίας. Ένας μοδάτος ενδοτισμός που περιφρονεί τα εθνικά ιδεώδη, όσα δηλαδή συσπείρωσαν τους Έλληνες σε αντίξοες συνθήκες και κατάφεραν να αντισταθούν στην εκάστοτε εχθρική υπεροπλία.
Θρηνώ και εγώ και όλοι μαζί όσοι πονάμε αυτήν την Ελλάδα που έχασε τη θέση της στο άρμα του Ήλιου και παραδόθηκε σαν μαριονέτα στο πολιτικό τσίρκο που την κατευθύνει.
Κλαίω για την Ελλάδα που χάνουμε, που διώχνει τα παιδιά της αφαιρώντας τους την ελπίδα και το όνειρο, τα παιδιά που είναι σίγουρο ότι δεν θα την επιθυμήσουν ποτέ.
Κλαίω για την Ελλάδα που χειραγωγήθηκε από ανεγκέφαλους ηγετίσκους, που χάρισαν κομμάτια ιστορίας γραμμένα με το αίμα των προγόνων μας.
Κηφήνες ανόητοι που κατά λάθος πήραν εξουσία και τόσο ξεδιάντροπα βαφτίζουν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ μια Σκοπιανή εθνότητα και δεν θα ντραπούν αργότερα να δώσουν και την Κύπρο, να δώσουν και τη Θράκη, αφού πρώτα σκορπίσουν ανακυκλωμένες υποσχέσεις ψηφοθηρίας σε ένα παραπλανημένο πλήθος….
Εθνικοί ολετήρες, προσκυνημένοι που ενισχύουν τον Σκοπιανό αλυτρωτισμό με σκοπό να μετατρέψουν την Ελλάδα σε Βαλκανικό προτεκτοράτο χαρακτηρίζοντας ”φασίστες” όσους τιμούν την ιστορία της.
Ελεεινοί ηγετίσκοι που καταδικάζουν τη χώρα σε μια διαρκή ειλωτεία καταργώντας αιώνια θεμελιώδεις αξίες όπως έθνος, γλώσσα, θρησκεία, πίστη ως αναχρονιστικά και ασήμαντα.
Και μέσα στην δική τους ασημαντότητα και ημιμάθεια, έχουν το θράσος να περιφρονούν τον Μακεδονικό αγώνα του 1904 -1908 που, μέσα σε μια πτωχευμένη Ελλάδα, η εθνική ομοψυχία κατάφερε να συντονίσει άριστα έναν πολύπαθο λαό και να αντισταθεί ενάντια στην τότε ”Μεγάλη Βουλγαρία”. Άνθρωποι όλων των στρωμάτων, από κάθε γωνιά της Ελλάδας ενώθηκαν και βοήθησαν τον Μακεδονικό Ελληνισμό να διατηρήσει την ταυτότητά του και να προετοιμαστεί για την απελευθέρωση του 1912-13.
Και σήμερα, εν έτει 2018, οι μικροσκοπικοί αυτοί ανθέλληνες και τα φερέφωνά τους σπεύδουν ανενδοίαστα να χαρίσουν την Μακεδονία ερήμην του Ελληνικού λαού.
Και έρχονται να απαξιώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, τους μοναδικούς εγγυητές της εθνικής μας ασφάλειας, τους οποίους, αντί να επιβραβεύουν πρακτικά, τους καταδικάζουν σε μια εξαθλιωμένη ζωή με μισθούς πείνας.
Τη χαριστική βολή στο καταστροφικό τους έργο οι πολιτικοί ταγοί την δίνουν στην Εκκλησία της Ελλάδας, τον μοναδικό και ακλόνητο θεματοφύλακα της Ορθοδοξίας που με τη γραφή και το έργο της στήριξε επί αιώνες το Έθνος.
Με την υπογραφή λοιπόν της καθολικής Εθνικής κυριαρχίας και Αυτοδιάθεσης έγραψαν τον επίλογο μιας ένδοξης ιστορίας που λεηλατήθηκε και έγινε επαιτεία.
Και βέβαια περιφρόνησαν την ιστορική φράση του Θουκυδίδη ”ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΟ ΕΥΨΥΧΟΝ” , φράση που τίμησαν περίτρανα οι τρεις αδικοχαμένοι αξιωματικοί μας του Πολεμικού Ναυτικού:
Xριστόδουλος Καραθανάσης
Παναγιώτης Βλαχάκος
Έκτορας Γιαλωψός
Τρεις από όλους αυτούς τους γενναίους Έλληνες που έγιναν φωτογραφία στην μνήμη…
Χριστίνα Αυγερινίδου
