Όσο και να σε θέλω, από το λίγο σου, θα προτιμώ πάντα το καθόλου
Μην εξευτελίζεις την κατάσταση. Ήμασταν πάντα διαφορετικοί. Άλλα έψαχνες εσύ, άλλα βρήκα εγώ όταν σε γνώρισα. Εμένα μανάρι μου, με χτύπησε ο έρωτας κατακούτελα. Τη δάγκωσα τη λαμαρίνα, πώς το λένε; Όταν σε έβλεπα κοιτούσα τα μάτια σου και όχι το σώμα σου και γύρευα πάντα τρόπους να ηρεμήσω την ψυχή σου, όχι απλά να πέσω μαζί σου στο κρεβάτι.
Είναι γελοίο να υποστηρίζεις πως κάτι ένιωσες και συ. Εσύ, που δεν φαντάστηκες καν , πως είναι όντως να νιώθεις. Μην μπερδεύεις την αγάπη με την καύλα. Την καύλα μπορεί να στην προσφέρει οποιαδήποτε, ακόμα και μία άγνωστη. Την αγάπη όμως όχι. Δε γίνεται να σε αγαπήσει οποιαδήποτε. Άλλωστε πόσο εύκολο είναι να αγαπήσει κανείς τον κυνισμό;
Όταν εσύ ξενέρωνες, έψαχνες παρηγοριά σε δανεικές αγκαλιές, εγώ πάλι απ’ την άλλη έψαχνα τα κομμάτια μου στο πάτωμα. Όλοι ζητάμε την ηδονή, αλλά τουλάχιστον είμαστε σε θέση να είμαστε επιλεκτικοί. Επιλεκτικοί! Ξέρεις άραγε τι σημαίνει; Σε πολύ ελεύθερη μετάφραση, μπορώ να σου πω ότι εγώ δε θα αναλώνομαι με τον κάθε τυχαίο που θα βρεθεί στη ζωή μου, προκειμένου να ξεπεράσω τις πληγές, που μου άφησες εσύ, μπορώ να σου πω, ότι είμαι αρκετά αξιοπρεπής για να μη χρειάζεται να ξαπλώσω σε πολλά διαφορετικά κρεβάτια, για να δω τι μου λείπει και σίγουρα θα σου πω ότι δεν είμαι τόσο ανασφαλής όσο εσύ για να πιστεύω ότι μία καθαρά σαρκική σχέση με κάνει χαρούμενη.
Όμως πλέον το έχω αποδεχτεί. Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να σου δώσουν τα πάντα χωρίς να ζητήσεις το παραμικρό, υπάρχουν άλλοι που αν δουν ότι αξίζεις να είσαι δίπλα τους θα τους βγει ένας χείμαρρος συναισθημάτων και υπάρχουν και άνθρωποι σαν εσένα που και να θέλουν δεν μπορούν να σου προσφέρουν κάτι πέρα από στιγμιαία ηδονή, πολύ απλά επειδή δεν έχουν κάτι άλλο μέσα τους.
Άρα λοιπόν, κλείσε επιτέλους το χιλιοφιλημένο σου στόμα. Ως εδώ καλός ήσουν, αλλά πάντα θα αποδεικνύεσαι κατώτερος των περιστάσεων. Είσαι λίγος. Και όσο και να σε θέλω πια, από το λίγο σου, προτιμώ το καθόλου.
Βαλέρια Γιώτη
