Κάνε κι εσύ τον κύκλο σου Οδυσσέα
Κι έγραψε ο επικός μας ποιητής ο Όμηρος τόσες χιλιάδες χρόνια πριν, μετά την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.
Και μέσα από τις ραψωδίες του μάθαμε αρχαία, αλλά και τις περιπέτειες του πολυμήχανου Οδυσσέα να γυρίσει πίσω στην πατρίδα, το «νόστιμον ήμαρ».
Κι έγινε η λέξη Οδύσσεια συνώνυμο του χρονικού της ταλαιπωρίας, του μετ’ εμποδίων αγώνα για την επίτευξη των στόχων.
Κι έγινε και cult ελληνική ταινία της ΚΛΑΚ ΦΙΛΜΣ, να παρακολουθούμε το ξεριζωμένο αγαπημένο του λαού- και δικό μου, ναι το ομολογώ- παιδί να περιπλανάται στις χαμένες πατρίδες.
Κι ήρθε κι ο άλλος αγαπημένος μου ο Αλεξανδρινός, και μας δίδαξε «οι Ιθάκες τι σημαίνουν», κι έτσι έγινε τσιτάτο της εποχής ότι σημασία έχει το ταξίδι κι όχι η Ιθάκη, και υποτίθεται πως μάθαμε να παλεύουμε για το στόχο, για την εμπειρία, για την αξία και όχι για το αποτέλεσμα.
Για την Πηνελόπη, όμως, ποτέ κανείς δεν έγραψε, ούτε ποίημα, ούτε τραγούδι, ούτε τραγωδία.
Αυτής που το όνομά της έγινε συνώνυμο της συζυγικής πίστης, της υπομονής, της καρτερικότητας.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να είσαι Πηνελόπη σ’ αυτούς τους μοντέρνους αλλά δύσκολους καιρούς, όμως υπάρχουν ακόμη Πηνελόπες που είναι πλασμένες για τα δύσκολα και σε περιμένουν ακόμη Οδυσσέα.
Σε περιμένουν να γυρίσεις γιατί μόνο στα μάτια σου βλέπουν τη ζωή.
Σε περιμένουν να γυρίσεις γιατί κι εσύ το ξέρεις ότι εκεί ανήκεις.
Σε περιμένουν κι είναι ένας δεύτερος Τρωικός πόλεμος τα χρόνια της αναμονής.
Γύρνα πολυμήχανέ μου, φτιάξε ένα δεύτερο Δούρειο Ίππο και γύρνα στην Ιθάκη σου.
Γύρνα γιατί αρκετά ασχολήθηκες με ξένα κέρατα.
Γύρνα γιατί η Πηνελόπη είναι πιο ωραία απ’ την Ελένη.
Γύρνα γιατί κουράστηκε να διοικεί μόνη το βασίλειο.
Γύρνα γιατί όλα από τα χέρια της περνάνε και είναι γυναίκα Οδυσσέα μου, δεν είναι ρομπότ.
Γύρνα γιατί δεν αντέχονται άλλο οι περιφερόμενοι μνηστήρες.
Γύρνα γιατί δεν υπάρχει αργαλειός στις μέρες μας, αλλά τους βρίσκει επίτηδες κουσούρια μέχρι να έρθεις.
Γύρνα γιατί αυτοί οι γαμπροί της συμφοράς τη θέλουν για τρόπαιο, τάχα μου ότι σου πόρθησαν το κάστρο.
Γύρνα και δείξε τους πως είναι το αίμα σας να βράζει καυτό στις φλέβες και να πετάνε σπίθες τα μάτια σας όταν αντικρίζεστε.
Γύρνα γιατί μόνο έτσι θα ησυχάσει ο γερό Λαέρτης.
Γύρνα γιατί δεν προλάβατε να κάνετε ακόμη τον Τηλέμαχο, γιατί μόνο τα δικά σου παιδιά θέλει να κάνει η Πηνελόπη.
Γύρνα και μην ακούς τις Σειρήνες.
Γύρνα, παράτα το νησί των Φαιάκων, παραέκατσες εκεί, δεν είναι για σένα το ξέρεις.
Γύρνα, γιατί όσο αργείς θα σε πετύχει κάποια Κίρκη και θα σε κάνει γουρούνι και σένα.
Γύρνα, το ξέρω είναι δύσκολο να περνάς από συμπληγάδες, αλλά η Πηνελόπη είναι δυνατή και πάντα θα σε στηρίζει και θα σε βοηθάει.
Γύρνα γιατί όλη μέρα είναι καθώς πρέπει, χαμογελάει , είναι ευγενική, τηρεί τα προσχήματα και κρατάει τη θέση της, σε τιμά.
Αλλά τα βράδια δεν αντέχονται, και μεγαλώνουν πια οι νύχτες χειμωνιάζει.
Γύρνα να γίνεις πάλι βασιλιάς, δε σου ταιριάζει να’ σαι γυρολόγος.
Γύρνα και ξαναφόρεσε το μανδύα σου, αρκετά με τα ρετάλια.
Γύρνα και πάρε τη θέση σου και δώσε στην Πηνελόπη δίπλα σου τη δική της.
Γύρνα, αλλά μην αργείς… δεν παίρνει άλλη αναβολή ο γυρισμός σου.
Ανθή Γεώργα
Γεννήθηκα στην Αθηνα, παιδί της γενιάς του 80, όταν μεσουρανούσαν η ντίσκο, το μαλλί αφανα και τα κόκκινα αυτοκίνητα. Σ αυτή τη γιγαντουπολη μένω και το απολαμβάνω, έχοντας πάνω μου ασβηστα τα σημάδια απο τις επιρροές της επαρχίας. Δύο γονείς, δύο ιδιαίτερες πατρίδες, ατελείωτα καλοκαίρια, έχω ζήσει το ένα τρίτο της ζωής εκεί. Εργάζομαι ως δικηγόρος, διαβάζω νόμους, τους ερμηνεύω, τους χειρίζομαι, τους χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλειάς. Όπως και το λόγο άλλωστε.. Σκέφτομαι με λέξεις, εκφράζομαι με αυτές και όταν δε γράφω δικόγραφα, τις κάνω προτάσεις μήπως και μπορέσω να ερμηνεύσω τους ευμεταβλητους νόμους της ζωής.
